Tja, roeien met de riemen die je hebt. Verstand op nul en over je heen laten komen, zoiets was het motto vandaag.
Europcar had ons naar de plaatselijke Carglass gestuurd. Maar bel even want het adres lijkt wel niet goed, makkelijker gezegd dan gedaan.
In speed frans een adres doorkrijgen telefonisch en opschrijven is lastig. De receptioniste lukte het wel in slechts 20 minuten.
Oke, dan voor de zekerheid alles uit de auto naar de kamer en erop af.
Aardige man, maar die ruit moest vervangen worden. Zijn leveranciers hadden hem niet en de Nissan garages ook niet. Speciaal bestellen duurt 2 tot 3 weken.
Plan B. Europcar bellen en vervangende auto regelen. Nou meneer eerst moet de oude auto weggesleept worden en dan mag ik pas vervangend vervoer regelen. Ja dat heeft met de verzekering te maken. Oke, wanneer komt die dan: 1130.
Keurig gewacht, 85 zen oefeningen gedaan, rustig ademhalen en rondjes lopen op het industrieterrein waar ik beland was.
Niets te beleven, niets te krijgen, wel lekker zonnetje buiten.
1130 reddingswagen, ik bellen. Geen probleem meneer ik ga een auto regelen. Oh er moet een rolstoel in en 3 koffers, goed dat U dat zegt. Dat komt in orde, ik bel U terug
Uur later nog niks gehoord, stond inmiddels al 3 uur op dat klote parkeer terrein. Eeh, is nog niks van bekend , ik probeer de collega even te pakken te krijgen. En na 5 minuten verbinding verbroken. Weer bellen, zelfde riedeltje, alles af luisteren voor je de inmiddels bekend keuzes kan intoetsen en daarna 10 tot 15 minuten in de wacht.
Oh ik zie dat de collega net een verzoek tot vervangend vervoer heeft gedaan, ja dat was niet juist ingevoerd. Excuus, maar wij bellen U terug.
3 kwartier later weer bellen. Spreekt U Engels nee, maar ik heb toch een Engelssprekend iemand aangevraagd. Oke, mijn batterij van de telefoon loopt zolangzamerhand leeg, ik sta hier al 4 uur, kunt U mij niet naar het hotel teruglaten gaan en morgen een auto regelen. Waar is U hotel dan: op Ille de Ré.
Oke, ik ga een taxi regelen. 20 minuten later. Ik ga een taxi regelen om uw naar het station van La Rochelle te brengen. Pardon, hoe kom ik kan in mijn hotel. Met de auto, met de auto. Prima, geweldig, dus van de carglass naar het station. Ja.
Half uur later, waar is Uw hotel, wederom de Frans sprekende dame. Hoezo waar is mijn hotel ik sta op een taxi te wachten. Een moment, ik geef mijn collega, een engels sprekende. Mijn collega, moet een Taxi organiseren, maar die weet niet waar U bent.
Hoe bedoelt U is er nog geen taxi onderweg? Nee, maar ik heb al 4 keer uitgelegd waar ik ben. (laatste zinnen, gingen in een iets te luid en onvriendelijke toon, weet ook niet wat mij bezielde)
Oke taxi komt om 1440. En idd om 1445 was er een Taxi die mij naar Europcar bij het station van La Rochelle bracht. Daar een Renault Kadjar gekregen. Dus niet die grote auto, enfin we persen er wel alles in. En de navigatie stuurde mij in het Frans weer naar ons hotel
Ondertussen bij het hotel, was Jannette naar het 500 meter verderop gelegen strand gestrompeld. Geen goede dag vandaag en geen hulp om handen. Wel ff lekker in het zonnetje gezeten en na een zelf gegeven bilmassage ging het lopen ineens weer wel goed.
Even bijkomen, Jannette zat al te wachten met een koud biertje.
Als dan het zonnetje over je je heen glijdt en het biertje naar binnen glijdt, wordt je vanzelf weer rustig.
Mijn reismaatje , had 2 heerlijk stukken brood klaar liggen en wij zijn met onze nieuwe Kadjar even naar La Flotte gereden aan de andere kant van het eiland.
Schattig dorpje met een prima strandje, waar we chardonnay van € 12,- per glas maar overgeslagen hebben. En even aan de levendige haven op een terras zijn neergestreken. Alleen rondrijden hier geeft al een rustig gevoel. Maar op de fiets, wat vele mensen hier doen, nog prettiger. De eerste korte broeken gezien.
Rozig van het zonnetje nog even ge-relaxed op de kamer.
Met vooruitziende blik, het kleine bistrootje aan de overkant van het hotel om 2000 gereserveerd. Geen zin om nog ver te gaan.
Was nodig ook want er werden vele mensen weggestuurd.
2 prima plats gekozen en genoten en vooraf een krokante burata in een groene gazpacho gedeeld.
Vermoeid van de zon en frustraties vroeg naar de kamer.
Morgen een fietsdag met wat mooiere plaatjes dan vandaag.
A bientôt

Geschreven door PaulenSjaan.gaan.gaan.gaan