Spannende dag vandaag, wekker op 6 uur. We konden nog een vlucht om 0745 krijgen.
Maar die camper staat met slangen en kabels aangesloten en das een best lastig en vies klusje om een klein stukje te rijden. Geen Uber in deze rimboe en taxi reserveren doen ze niet aan. Bel morgen maar om 0615. Bel zo maar om 0640. Om 0650, shift change om 0700 dat begrijp ik, maar komen jullie nou. De mannen zenuwachtig drentelend om je heen. Wij zullen hem gvd toch niet missen. Maar nee hoor om 0715 kwam een gezellig keuvelende Amerikaan. Die ons in binnen 15 minuten zijn levensverhaal vertelde en ons bij de terminal bracht.
Op de weegschaal 1 voor 1 en we hadden voor René, onze filmer fotograaf, voor 60$ een stoel voorin gereserveerd. Of we er nog 1 wilde, althans om de kans te vergroten om de andere voorin stoel te krijgen.
Niet gedaan, maar onze Peter kreeg die evengoed.
Alles is te koop in Amerika en door al die upgrades en extra’s kloppen ze alle centen uit je zak.
Ze houden je nog net niet aan je enkels ondersteboven en schudden je zakken leeg.
Maar nu begon het avontuur echt, een 3 minuten veiligheid video en een zwemvest omgeknoopt en dan naar buiten.
Daar stonden een zestal blinkende helicopters te wachten met evenveel gespannen groepjes passagiers.
Een voor een geladen, ingesnoerd en inclusief koptelefoon aan boord.
En al spoedig lifte onze charmante pilote ons zachtjes achteruit omhoog.
Rustig draaiend en over een uitgestrekt bos op weg naar de Grand Canyon.
Leuk detail dan weer op de koptelefoon Frank Sinatra met “Fly me to the Moon” 🎶 want entertainen dat kunnen ze die Amerikanen.
Korte uitleg piloot en dan net voor je die rand over gaat een mooi dramatisch gedragen stukje klassieke muziek.
En wat is dat mooi, het uitzicht uit zo’n 🚁 .
Als een kolibrie zweef je zachtjes over het ravijn.
Je hebt het gevoel dat je de toppen kunt aanraken. Ondertussen krijg je in ons geval in Engels en Nederlands uitleg over wat je ziet. Voorin schieten René en Peter adembenemende video’s en foto’s.
Helaas kan je geen video’s uploaden in Pindat, maar wij delen die via andere social media.
Ondertussen vergapen wij ons en brengt onze fantastische pilote ons na een half uur weer terug en land ons als of op pantoffeltjes weer veilig op de grond.
Wat een leuke belevenis.
Wij liepen rustig naar het dorp terug om even te ontbijten en belanden in een Mexicaan aan de gebakken eieren met bonen en tortillas.
Want er was ook bij de IMAX een film geboekt. Een enorm gekromd scherm van tientallen meters waarin je het ontstaan van de Grand Canyon verteld wordt. Een beetje zoals de geschiedenis van Nederland laatst op TV.
Onderdeel is een aantal rafting expedities over de Colorado rivier waar je het gevoel krijgt dat je ook in die boot zit.
Hoe leuk en interessant ook, wij alle 4 knikkebolde een beetje en er werd besloten om vanmiddag even te chillen bij de camper.
Om 1600 stak Peter de barbecue aan en maakte de salade, waarna Ad alles bakte. René en Paul de afwas en zo zijn de taken bij ons gezinnetje eerlijk verdeeld.
‘s avonds nog een spelletje hartenjagen waarbij Peter ons afslachtte en zoet naar bed.
Morgen een km of 400 naar Phoenix.
Morgen weer, morgen meer

Geschreven door PaulenSjaan.gaan.gaan.gaan