Fantastisch geslapen dus en onze supergezonde en heerlijke ontbijtspullen tevoorschijn gehaald. Granola, fruit, yoghurt, gebakken eitje. Nog mooier was dat de douche werkte. Dus alle mannen goed gevoed en fris richting de canyon.
Onder het ontbijt lopen er af en toe een eland of 2 voorbij. De vrouwtjes zijn nog een beetje gevaarlijk ivm de kleine die ze vaak bij zich hebben.
De mannetjes omdat het bronsttijd is. Dus kijken op een afstandje.
Een ander grappig fenomeen zijn vele van onze buren, als jullie denken dat wij een grote camper hebben: check these out.
Koffietje onderweg oppikken en in de shuttlebus bij het centrum erop af.
Het is een klein stukje lopen naar de Canyon en zover hebben we alleen maar bos en bomen gezien. Maar dan loop je naar Mather point en Bam daar ontsluit die machtige kloof zich.
Enorm overweldigend, daar loop je zwaar onder de indruk met 20 nationaliteiten, selfie en instagram fotografen naar het uitkijkpunt. Werkelijk schitterend.
De eerste van vele foto’s gemaakt, alleen breng je nooit die enorme dieptes en hoogtes goed over op foto.
Wij hadden besloten om de South Kaibab Trailhead te gaan lopen 4,8 km omlaag en …. Weer omhoog. Steil werd gemeld. De Amerikanen zijn überhaupt goed in waarschuwen. Het bord met kotsende hikers die zo moedig waren op 1 dag omlaag en omhoog te lopen maakt wel indruk.
Dus voorraad ingeslagen en rustig aan. Op 1 foto kan je wel goed zien hoe steil het is.
Na 2 bochten kwamen 2 Amerikaanse de bocht om. Het magere huftertje vertelde dat zij omhoog veel makkelijker vond. Wat volledig in tegenspraak was met haar ietwat mollig zwaar hijgende vriendin.
Wij kwamen redelijk eenvoudig bij Ooh aah point aan, maar zoals Ad terecht meldde: we moeten dat stuk ook weer omhoog.
Dus niet helemaal naar onder geweest, maar wel ver genoeg om niet alleen het uitzicht adembenemend te ondervinden.
Op de terugweg nog een diepte-investering gedaan in een tafel barbecue omdat de campsite spullen ver en vies waren.
Dus relaxed gebarbecued om om een uur of 5 naar de zonsondergang bij Yaki point te gaan. Biertje mee, telefoon in de aanslag en met de beentjes bungelend over de rand het zonsondergang feest gekeken.
René ving de zon op die langzaam van de berg af gleed en schitterende foto’s van een paar berggeiten die daar rond lopen. Ad wint de prijs van de mooiste zonsondergang foto. Terug weer 1 van de laatste busjes gepakt en op de camping aangekomen werd weer even fijntjes getoond waar we verblijven.
God bless America 🇺🇸
Morgen vroeg in de helicopter 🚁
Dat wordt gaaf, tot dan!

Geschreven door PaulenSjaan.gaan.gaan.gaan