Om 0830 uit ons Schnitzelparadijs vertrokken. Beide, hadden we een beetje ongemakkelijk gevoel met de hotelier. “Ga jij maar lopen, ik zorg wel voor je vrouwtje” en nog een paar van die opmerkingen. Niets gebeurd, maar gewoon wel opvallend dat we beide dat ongemakkelijke gevoel hadden. Enfin, niet belangrijk, de regenjas diep in de rugzak en al snel de eerste Pieterpad aanwijzing gevonden. In rechte lijn naar de Rijn om het pontje van 12.00 te halen. De zon probeerde voorzichtig te voorschijn te komen. Er zoefden tientallen fiets ploegjes over de dijk. Ryan vroeg of er veel lopers waren en eigenlijk niet zo veel, maar wel meer in het weekeind en voornamelijk etappe pakkers, weinig die hards/ andere idioten. Al redelijk snel kwam de Rijn te voorschijn en ik ben met een haakse bocht richting Lobith gegaan. Onderweg een rustplaats voor aken gezien, weer wat geleerd. Stevig doorstappen om tijd te winnen voor een kopje koffie, dus maar niet in Lobith er was nog een restaurant verderop met mooi Rijn uitzicht terras. Dicht dus, personeelsgebrek, die zijn we echt al vaker tegengekomen deze reis. Dan maar door en hopen dat Sjane ook op tijd is. Die had weer wat nummertjes problemen en appte dat ze nog onderweg was. Nog 4 km, gaf het bord aan, inmiddels was de veerboot er al om 1125. Hij blijkt gewoon bij vraag te varen de hele dag en hop Jannette kwam er al aan. De 4 km was voor een pont verderop. Dat kwam goed uit dus ik heb met mijn geliefde lekker in Millingen geluncht met een glaasje sauvignon.
Na de lunch gingen de fiets en looppaden letterlijk uiteen. Sjaan ging prachtig langs de Rijn fietsen naar Ooij en ik stak af naar Leuth. Echt letterlijk over de grens lopen. De borden Deutschland en Nederland stonden aan de overkant van de weg. In Leuth stukje sponsor genomen om onder de 30 km te blijven. Mijn grens voor humeur te bewaren tijd te besparen en blessures te voorkomen. De teller bleef op 30,5 km staan vandaag. Jannette kwam mooie molens en kerken tegen. Ook kwam zij aardig wat heuvels tegen en dat was geen sinecuren. Daarna helaas een prinses op het witte paard, ze besloot daarom toch maar bij mij te blijven. Zeker nadat zij zag wat voor paradijsje ik nu weer had geboekt. Charme camping “de zoete Aagt” en wel het meest luxe wat er was “ ‘t Keetje” is het geen scheetje. Van alle gemakken ontnomen, geen stromend water, toilet, douche of wat dan ook. Ik maakte de fout toen ik naar binnen liep om de achterste deur open te maken, daardoor stond ik aan de andere kant weer buiten. Ik moet nu helaas stoppen, want er moet wat gegeten worden en zonnetje weigert verder alle dienst. Ze is een beetje op. Morgen onderweg naar Vierlingsbeek, daar ga ik wel douchen. Smell you later!!

Geschreven door PaulenSjaan.gaan.gaan.gaan