Wat was dat lekker hotel Talens met handdoeken ipv washandjes om je af te drogen. Top ontbijtje en rustige start gehad. Gister top overleg gehad met Nurse Ratched mijn medische adviseur. Ze is haar licentie kwijt geraakt door een akkefietje in een psychiatrische inrichting, maar ik zweer bij haar en neem haar adviezen serieus. Ratched had mij gister uit de trein zien strompelen en half tegen een prullenbak zien omvallen en stelde voor om vandaag weer iets af te snijden. Ze had geleerd, zei ze, dat je niet altijd de regels te streng moet hanteren. Wat hielp in de beslissing was dat ik gister de laatste 10 km bij elke stap au au heb geroepen. Wat best lastig was, maar gelukkig had ik oordopjes mee, dus ik hoorde daar al snel niets meer van.
Snel een nieuwe sponsor erbij gevonden Blauwnet en ik naar Hardenberg met de sponsor en Jannette op de fiets erachteraan.
In Hardenberg naar het centrum gelopen en het stadje begon al flink vol te lopen op deze zonnige Paas zaterdag. Ik aan de capu en de crypto en al spoedig kwam mijn knopendoos over het marktplein aangereden. Even iets gegeten en toen op weg naar ons hotel in Diffelen. De inkorting gister had mij goed gedaan en wat loopt het lekker als niet iedere stap pijn doet Had ook weer wat kracht in de benen. Het werd vandaag geen lange ij maar korte ei in de naam. Van Jantje van lijden, naar Jantje van Leiden. Nu weet ik dat ik commentaar ga krijgen van bepaalde heren en ik begrijp dat niet iedereen zo empatisch en begripvol als ik kan zijn. Ik snap alleen vaak de lol niet van die zgn sarcastische en cynische opmerkingen. Mijn vuilbekkende kamergenoot had de avond daarvoor al gezegd: Schiet eens op joh. Stel je niet zo aan watje. Neem jij de lift maar etc. Haar daar mee geconfronteerd hebbende kreeg ik de opmerking, weet jij ook eens hoe dat voelt. Mijn verweer maar jij doet dit toch ook, kreeg geen gehoor. De jury is still out, maar mijn kansen op gelijk zijn klein. Maar wat een verademing lopen zonder pijn en in een lieflijkere omgeving. Langs de vecht, koetjes en kippetjes in de wei, afwisselend landschap. Mooie boerderijen, super. Sjane had het ook naar de zin en fietste ontspannen door. Geen brug maar een pontje te ver, maar die gaan ook weer terug en dan ontmoet je weer iemand. Vlak voor ons hoteletje stond een dame een man uit te leggen dat hij een stuk oversloeg bij het ramen lappen. Erg grappig gezicht van achter. De Gloepe bleek gelukkig een prima hotel, ik had meer een minder geestelijk vermogende instelling gevoel bij de naam. Echter grote en zachte bedden met idem handdoeken. Buiten een mooi uitzicht met een bezet vinken vogelhuisje. Het leven is vurrukkulluk
Gr van Jantje van Leiden en zijn partner

Geschreven door PaulenSjaan.gaan.gaan.gaan