Deze morgen was de zaak waarboven we sliepen gesloten...dus geen ontbijt te verkrijgen. De garage waar de fietsen in stonden , zou om 07 uur geopend worden...die was om 08 uur nog gesloten. Gelukkig kon ik met mijn 1st jaars Italiaans aan de kuisvrouw vragen om die open te doen. Er was echter nog een probleempje: we vonden nergens nog de sleutels van onze kamer terug...Ik kruis Marco op de trap en die zegt: "zou het kunnen dat ik ook jullie sleutels heb?" Oef...eind goed, al goed.
We gaan eerst even een stukje de verkeerde richting fietsen om inkopen voor de lunch te doen en te gaan ontbijten in de bar zoals alle Italianen. We zien er de pizzaiollo terug die gisteravond onze pizza's klaarmaakte en een dame komt ons " complimenti " geven. Als ik vraag " per que? " antwoord ze "le bicicletti !"
Zo onstaat algauw weer een gesprekje, waarvan ik achteraf toch best tevreden ben, met hoe ik het er vanaf maak in het Italiaans.
De route is vandaag, net als gisteren, weer aan de korte kant , want: met de nodige klimmeters. We rijden de beide batterijen zo goed als plat.
Wat is het opnieuw mooi in de bergen...anders maar even mooi. De talrijke vergezichten zijn adembenemend, en de eerste lange cipressenlaan heet ons welkom in Toscane.
De route die we volgen is duidelijk geliefd bij motards en snelle wagens, we komen dan ook in de buurt van de F1- piste in Imola. We komen zelfs voorbij een Ferrari- bezitters bijéénkomst: oude grijsaards met chique T- shirts met daarop "driver" volop hun dierbaarste bezit aan het showen en aan iedereen vragend "where are you from?" Ons zien ze niet eens staan...ik vind het ronduit grappig en vraag aan Chris " Where are you from. Are you the driver?"
Ik voel me zoveel rijker met de ervaring van deze reis!
We hebben net vóór Firenze een houten huisje gereseveerd op een camping. Het begint te druppelen als we de camping naderen. De weergoden zijn ons dus nog steeds goedgezind, Ria.
We hebben genoten van talrijke Toscaanse lekkernijen in het super restaurant van de camping en intussen regent het dat het giet...wat zijn we blij dat we nu niet in ons tentje slapen. Marco zit wel op een camping in Firenze...als dat maar goed komt.
De weerberichten voorspellen veel regen vannacht, maar morgen zou het beter moeten zijn...het blijft spannend.
Geschreven door Lucienne