Dag 7 : Düren - Remagen. 83 km + 2,5
Duitsland, Remagen
We waren vertrokken met het idee een korte rit te houden tot bij een camping op een kleine 50 km. De tent moet nodig gedroogd worden nl. ...
Eerst krijgen we een mooie stuk Rur, een beetje zoals het einde van de rit van gisteren.
We picknicken onder een prachtige oude kastanjeboom. Ik vraag me af of het niet dezelfde boom is als in het routeboekje trouwens.blz 37.
Omstreeks 14.30 bereiken we reeds de omgeving van de gedachte camping. Ik vind dat we beter nog wat verder fietsen...😛
We proberen te bellen naar enkele gastenverblijven in ons routeboekje, maar precies geen netwerk of net genoeg om verbinding te krijgen en dan weg te vallen. Uiteindelijk mogen we bellen met het toestel van een vriendelijke duitser en kunnen we een kamer boeken in Remagen...nog wel 40 km voor de boeg.
We fietsen ook een heel stuk door de prachtige bossen van de Kottenforst.
Daar beleven we een anekdote:
We zien een tegenligger die stilstaat op zijn fiets. We fietsen in eerste instantie voorbij, maar maken ongeveer simultaan dezelfde bedenking: die man heeft hulp nodig...hij hing voorovegebogen met zijn hoofd bijna op zijn stuur en maakte een geluid dat wij als "snikken of wenen" hadden geinterpreteerd.
We dachten beiden een oudere man die iets aan zijn hart kreeg of andere problemen had. We keren om en gaan vragen of alles OK is. Een man ..jonger als wij , kijkt verbaast op.
Hij had gedaan met werken en zijn vrouw ook vertelde hij en hij was dringend aan een biertje toe en sprak af met zijn vrouw via de telefoon op zijn stuur.
We hebben er nog kilometers om moeten lachen...eind goed al goed.
Het volgende euvel dat we moesten oplossen...ons verblijf ligt 40 m hoger dan onze route langs de Rijn in Remagen.
In Remagen was Chris zijn batterij compleet plat...de mijne bijna.
Chris belde naar de gastvrouw om te vragen of we later mochten aankomen, want we konden in Remagen eerst iets eten en daar vragen om de batterij intussen te laden.
Dat was feitelijk best gezellig, en we kregen al serieuze honger ook.
En nog een extraatje voor onze buurvrouw Catherine: we ontmoetten de oudere versie van Astrid uit "Rafael et Astrid".Een dame van rond de 80 jaar die spontaan naar ons toe stapte om te weten waar we vandaan kwamen en waar we naartoe fietsten. Ze wou vooral ook haar reizen vertellen van vroeger...en het stopwoordje "a" deed ons glimlachen.
Morgen om 8.30 ontbijt. De rest ligt nog niet vast.
Eerst krijgen we een mooie stuk Rur, een beetje zoals het einde van de rit van gisteren.
We picknicken onder een prachtige oude kastanjeboom. Ik vraag me af of het niet dezelfde boom is als in het routeboekje trouwens.blz 37.
Omstreeks 14.30 bereiken we reeds de omgeving van de gedachte camping. Ik vind dat we beter nog wat verder fietsen...😛
We proberen te bellen naar enkele gastenverblijven in ons routeboekje, maar precies geen netwerk of net genoeg om verbinding te krijgen en dan weg te vallen. Uiteindelijk mogen we bellen met het toestel van een vriendelijke duitser en kunnen we een kamer boeken in Remagen...nog wel 40 km voor de boeg.
We fietsen ook een heel stuk door de prachtige bossen van de Kottenforst.
Daar beleven we een anekdote:
We zien een tegenligger die stilstaat op zijn fiets. We fietsen in eerste instantie voorbij, maar maken ongeveer simultaan dezelfde bedenking: die man heeft hulp nodig...hij hing voorovegebogen met zijn hoofd bijna op zijn stuur en maakte een geluid dat wij als "snikken of wenen" hadden geinterpreteerd.
We dachten beiden een oudere man die iets aan zijn hart kreeg of andere problemen had. We keren om en gaan vragen of alles OK is. Een man ..jonger als wij , kijkt verbaast op.
Hij had gedaan met werken en zijn vrouw ook vertelde hij en hij was dringend aan een biertje toe en sprak af met zijn vrouw via de telefoon op zijn stuur.
We hebben er nog kilometers om moeten lachen...eind goed al goed.
Het volgende euvel dat we moesten oplossen...ons verblijf ligt 40 m hoger dan onze route langs de Rijn in Remagen.
In Remagen was Chris zijn batterij compleet plat...de mijne bijna.
Chris belde naar de gastvrouw om te vragen of we later mochten aankomen, want we konden in Remagen eerst iets eten en daar vragen om de batterij intussen te laden.
Dat was feitelijk best gezellig, en we kregen al serieuze honger ook.
En nog een extraatje voor onze buurvrouw Catherine: we ontmoetten de oudere versie van Astrid uit "Rafael et Astrid".Een dame van rond de 80 jaar die spontaan naar ons toe stapte om te weten waar we vandaan kwamen en waar we naartoe fietsten. Ze wou vooral ook haar reizen vertellen van vroeger...en het stopwoordje "a" deed ons glimlachen.
Morgen om 8.30 ontbijt. De rest ligt nog niet vast.
Geschreven door Lucienne
Al 6 reacties bij dit reisverslag
😅 Beter eens teveel stoppen en checken dan te weinig. Gelukkig dat het een leuke anekdote geworden is.
Veerle 2024-08-20 23:25:24
🙂❤️
Lucienne 2024-08-21 00:26:23
ik lees wel mee. Geniet.
Geert Coppens 2024-08-21 00:55:08
Chapeau voor jullie beiden. Wat een onderneming! Groetjes!
Brigitte 2024-08-21 07:35:47
Wat is het daar mooi!
Catherine 2024-08-21 08:17:01
Zo mooie omgeving. Toch wel een heel bijzondere ervaring zo samen !
crien 2024-08-21 14:39:36
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
