Fietsen naar via feratta en de zoutmijnen van Bex.
Zwitserland, Monthey
Onze plannen wijzigden gisteravond laat nog:
wij zullen met de fiets gaan tot aan het startpunt van de via feratta waar de meisjes naartoe gaan en daar picknicken om dan af te dalen richtig zoutmijnen.
Marijke neemt onze auto en we spreken af tegen 15 u aan de zoutmijnen, waar ons treintje gereserveerd is.
Het is een stevige beklimming die onze pendix-en alweer naar behoren volbrengen...meer dan 1100 hoogtemeters met veel steile stukken. Tijdens de beklimming stoppen we aan een winkeltje waar we een koffie met croissant kunnen verorberen onder een boom, voor 4 ZF ...een buitenkansje. Het smaakt ferm. Als we eindelijk boven komen is er nogmaals een wondermooi staaltje natuurschoon dat zich aan ons openbaart...wat zijn bergen toch magisch.
We picknicken in de schaduw van een boom en gaan dan nog even wandelen door de Botanische Alpentuin. Dan wordt het tijd om richting zoutmijnen te vertrekken. Chris had een routje voorbereid...bergaf en dan nog "een stukje" bergop. Dat stukje bergop bleek echter ééntje aan 25 % te zijn...we beginnen eraan met de moed der wanhoop maar dat percentage blijft maar aanhouden...uiteindelijk moeten we rechtsomkeer maken en een andere route zoeken. Daardoor komen we helemaal bezweet nipt aan bij de zoutmijnen.
We kunnen meteen instappen in het klaustrofobisch treintje dat ons naar het hart van de nog actieve mijn brengt. Het is een beetje een verwarde rondleiding met life uitleg in het Frans en audio uitleg in het Engels...en veel te snel...we hebben een beetje de indruk dat het heel interessant zou kunnen zijn maar dat de commerciële belangen primeren op de educatieve, waardoor we snel door de mijn worden gejaagd.
Als we terug klaar zijn om naar Monthey te fietsen rijdt Marijke langs ons voorbij en ziet Chris dat ze een platte autoband heeft...
Meteen wiel gewisseld en Chris rijdt nu zelf naar Monthey met de meisjes en Marijke en ik met de fietsen...
Het is laat tegen dat we onze laatste avondmaaltijd in Monthey kunnen aanvangen...
Morgen dus nog eerst even naar de dichtsbijzijnde ford-garage voor we versmijten naar ons volgend verblijf in Frankrijk.
wij zullen met de fiets gaan tot aan het startpunt van de via feratta waar de meisjes naartoe gaan en daar picknicken om dan af te dalen richtig zoutmijnen.
Marijke neemt onze auto en we spreken af tegen 15 u aan de zoutmijnen, waar ons treintje gereserveerd is.
Het is een stevige beklimming die onze pendix-en alweer naar behoren volbrengen...meer dan 1100 hoogtemeters met veel steile stukken. Tijdens de beklimming stoppen we aan een winkeltje waar we een koffie met croissant kunnen verorberen onder een boom, voor 4 ZF ...een buitenkansje. Het smaakt ferm. Als we eindelijk boven komen is er nogmaals een wondermooi staaltje natuurschoon dat zich aan ons openbaart...wat zijn bergen toch magisch.
We picknicken in de schaduw van een boom en gaan dan nog even wandelen door de Botanische Alpentuin. Dan wordt het tijd om richting zoutmijnen te vertrekken. Chris had een routje voorbereid...bergaf en dan nog "een stukje" bergop. Dat stukje bergop bleek echter ééntje aan 25 % te zijn...we beginnen eraan met de moed der wanhoop maar dat percentage blijft maar aanhouden...uiteindelijk moeten we rechtsomkeer maken en een andere route zoeken. Daardoor komen we helemaal bezweet nipt aan bij de zoutmijnen.
We kunnen meteen instappen in het klaustrofobisch treintje dat ons naar het hart van de nog actieve mijn brengt. Het is een beetje een verwarde rondleiding met life uitleg in het Frans en audio uitleg in het Engels...en veel te snel...we hebben een beetje de indruk dat het heel interessant zou kunnen zijn maar dat de commerciële belangen primeren op de educatieve, waardoor we snel door de mijn worden gejaagd.
Als we terug klaar zijn om naar Monthey te fietsen rijdt Marijke langs ons voorbij en ziet Chris dat ze een platte autoband heeft...
Meteen wiel gewisseld en Chris rijdt nu zelf naar Monthey met de meisjes en Marijke en ik met de fietsen...
Het is laat tegen dat we onze laatste avondmaaltijd in Monthey kunnen aanvangen...
Morgen dus nog eerst even naar de dichtsbijzijnde ford-garage voor we versmijten naar ons volgend verblijf in Frankrijk.
Geschreven door Lucienne
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
