Om op de kop van het vorige artikel terug te komen: Ja!

Als ik vooraf alles had geweten wat ik nu weet dan had ik andere plannen gemaakt. Zaterdag was ik wat in dubio om een auto te gaan huren. Stel dat er wat zou gebeuren, hoe zit het met verzekeringen en zo? Een risico dat ik eigenlijk niet wilde nemen. Bovendien waren de twee verhuurbedrijven waar ik langs was geweest beiden op het moment dat ik er was gesloten, dus ik hoefde eigenlijk geen keus te maken.

Zaterdag waaide het af en toe wel stevig, maar het was grotendeels droog met een temperatuur rond de 24 graden, zoals de hele periode al dat ik op deze eilandengroep zit. Dus ik ben flink aan de wandel geweest. Af en toe toe ergens zitten voor een koffie met vaak een hapje.

Aan de zuid-oostzijde van Horta is de Monte da Guia, een aardige steenpuist met een mooi uitzicht over de stad. Toen ik aan de voet daarvan was, zag ik een bord dat de klim nog ruim 3 kilometer zou zijn. Dat vond ik iets te veel van het goede omdat ik mijn benen wel kon voelen. Ik besloot daar om af te slaan en over het Porto Pim strand te gaan slenteren. Ondanks dat ik geen handdoek bij me had kon ik de verleiding niet weerstaan om toch even een duik te nemen. Heerlijk en het duurt met dit weer maar even tot je opgedroogd bent, no problema dus.

Zaterdagavond nadat ik terug was van het eten heb ik op de TV de Portugese berichtgeving over Helene wat proberen te volgen. Azores TV had zelfs twee extra uitzendingen van een half uur. Iedereen van betekenis werd daar voor de camera gesleept om wat te vertellen van deze gebeurtenis. Ik moest het natuurlijk van de beelden hebben die aldoor herhaald werden. Behalve wat opruimwerk door de plaatselijke brandweer zag ik gelukkig niets verontrustends.

Ik sliep die nacht als een roos en zondagochtend bij de eerste blik naar buiten was er zo te zien niets aan de hand. Het waaide wat, het was bewolkt en het regende wat. Na een ontbijt en wat koffie toog ik aan de wandel. De twee auto verhuurbedrijven die zaterdag gesloten waren hadden de deuren nu gelukkig wel open. Beiden hadden echter geen auto's beschikbaar. De agent van de tweede zaak legde uit dat het Parlement van de eilandengroep de komende week op Faial vergadert en dat er daardoor op voorhand alle wagens reeds verhuurd waren.

Goed, na de lunch schoot me te binnen dat er natuurlijk ook een plan B moest zijn. Niet direct mijn eerste keus, maar het moest er toch maar van komen een scooter te huren. De prijzen vielen ook nog eens tegen (de duurste vroeg zelfs € 35,00 voor een dag, terwijl ik tot nu toe meestal iets rond de 40 voor een auto had betaald). Maar goed, ik had 'wheels' zodat ik toch Horta uit kon komen.

Het eerste dat ik deed was even Monte da Guia oprijden waar ik het eerder al over had. Het uitzicht was echt schitterend. Van daar ben ik de stad uitgereden langs de zuidkust. Af en toe een stop bij een van de miradouro's tot ik bij Morre de Castelo Branco kwam, een flinke rots die tegen de kust aangeplakt is, ook een product van vulkanische activiteit. De naam is ontleend aan de gelijkenis met een klooster. Helaas was de weg naar de top verboden terrein, maar toch zeker een plek die een bezoek waard is, vooral vanwege de bijzondere vegetatie. Bovendien is het een broedgebied van enkele bijzondere vogels.

Conclusie na dit weekend is dat ik beter direct een scooter had kunnen huren. Dan had ik zondag of maandag een dagje met de veerboot naar Pico kunnen gaan. Dat is mede door Helene er niet van gekomen. Gelukkig valt alles vooraf niet te plannen, dat heeft ook weer zijn charme.

Geschreven door Itesreisavonturen