Deze zondagmorgen begon met motregen en we hadden gisteren al van de eigenares gehoord dat er vandaag meer regen werd verwacht. Daardoor kwamen we een beetje langzaam op gang, pas rond een uur of 11 gingen we de deur uit. In Nelson was er volgens de reisgids altijd een weekendmarkt maar dat stelde niet veel voor, dus reden we snel verder.

We gingen naar Motueka een kleine 40 km noordwaarts, dat ligt aan de 'Tasman Bay' en aan de voet van het Abel Tasman nationaal park. Eerst namen we even een kijkje bij de jachthaven waar vandaag ook al niet veel te beleven was.

Iets verderop ligt het wrak van de Janie Seddon op een 75 mtr van het strand te verroesten. Het ligt er al meer dan 50 jaar en is nu de verblijfplaats van vele meeuwen en watervogels. De ankerketting van deze vissersboot werd ooit bij hoog water uit de boeg gerukt, waarna het schip water maakte. Een slopersbedrijf zag er wel wat in, maar het schip was zo sterk dat veel gereedschap hier op stuk ging. Verdere pogingen zijn toen gestaakt en zo is de boot daar blijven liggen.

We reden naar het 15 km verder gelegen Kaiteriteri, een badplaats met een goudgeel strand. Duidelijk is te zien dat hier van het toerisme geleefd wordt. Overal restaurants en veel watertaxi's die de toerist naar de eilandjes in de buurt brengen of die er (vis) cruises kunnen boeken.

Deze streek kent een aangenaam en vruchtbaar klimaat. Behalve kilometers lange wijngaarden, is er ook veel fruitteelt. Behalve de bekende soorten, zoals appels, peren en pruimen, wordt hier ook veel hop voor ons favoriete gerstenat verbouwd.

Bij Marahau zagen we tractors (zie foto's) het water in rijden om de watertaxi's met passagiers en kayak's weer het droge op te rijden.

Op de terugweg vlak voor Kaiteriteri maakten we een 15 min. wandeling naar het strand om bij de Split Apple Rock te komen. Een grote ronde steen lijkt door een bijlslag als het ware door midden gespleten te zijn, de gelijkenis met een appel is treffend. Op de een na laatste foto zijn trouwens ook nog wat grotten/gangen (waar je nog een stukje in kan lopen) in de rotsen te herkennen.

Toch weer een mooie dag en we hadden kennelijk geluk met het weer (vrijwel de hele tijd droog en best nog warm). Bij terugkomst in ons Motel leek het namelijk of het in Nelson bijna de gehele dag geregend had.

Geschreven door Itesreisavonturen