Na een best goede nachtrust in onze tent vertrokken we deze maandagochtend naar Milford Sound, de havenplaats van de gelijknamige fjord. De
Milford Road (SH94) is 121 km lang vanaf Te Anau en staat op de
werelderfgoedlijst vanwege zijn schoonheid en gevarieerde landschap, zoals welige bossen, ruige bergen en bergrivieren met watervallen.
Na 30 km was de eerste stop in
Te Anau Downs waar je een watertaxi kunt nemen naar de overkant van het meer. Een half uurtje later waren we bij de bekende
Mirror Lakes, op een rustige dag worden hier bergtoppen verderop prachtig in het water gereflecteerd. Vandaag was echter niet zo'n dag, dus maar snel weer verder naar Cascade Creek waar we even gepicknickt hebben aan het water.
Een stukje verder kwamen we bij
Lake Gunn hier was een prachtige 3 kwartier durende wandeling uitgezet in een 'Red Beechtrees' (beuken) bos waarbij je uiteindelijk aan de rand van het meer kwam waar de foto met de spiegelende bewolking in het water is gemaakt. Deze bomen hebben soms prachtige groeistuipen /misvormingen, ook daar een foto van.
Op 20 km van het einde van de route stopten we voor de 1200 mtr lange (eenrichtingsverkeer)
Homer tunnel. De bouw van deze tunnel ving al aan in 1935, maar is pas voltooid in 1954. Normaal zijn er op de parkeerplaats altijd wel Kea's (Alpen papegaai) te vinden die zeer benaderbaar zijn. Helaas hadden we pech en kon ik Aleid deze prachtige vogels niet laten zien. Desondanks zeer genoten van de indrukwekkende bergen rondom.
Ook aan de andere kant van de tunnel, bij 'the Chasm' zijn normaal gesproken wel Kea's te zien. Ook hier niet, maar wel een waterval die ruim 20 mtr naar beneden over rotsformaties naar beneden dondert.
Bij aankomst op
Milford Sound hebben we de auto geparkeerd en hebben we wat rondgekeken en gewandeld. Aan de overkant het uitzicht op de 1623 mtr hoge
Mitre Peak (zo genoemd vanwege de gelijkenis met een bisschoppelijke mijter, zie foto).
In de haven was het een drukte van belang van aan -en afmerende boten die met toeristen door de fjord varen. Het vliegveldje (zie foto) ligt ook vlakbij. Hier worden Scenic flights verzorgd over
Fiordland National Park. Zowat elke 5 minuten vertrekt er wel een vliegtuigje, uiteraard meestal met Chinezen.
Ook was er deze middag onze eerste kennismaking met de
Sandflies, kleine zwarte pestvliegjes die jeuken en (de vrouwtjes) irritant steken. Goed insmeren met Deet dus.
De terugreis hebben we nog een paar keer gestopt. De vergezichten zijn overal boeiend langs deze schitterende autoroute. De dag werd besloten met een pizza en Aleid heeft vervolgens even een wasje gedraaid, want we hadden niet veel schone spullen meer in voorraad.
Geschreven door Itesreisavonturen