Na vertrek uit Upper Hutt ben ik eerst een stukje State Highway 2 (SH2) richting Wellington gereden. Daarna ben ik in westelijke richting naar de kust aan de andere kant gereden.

De route ging daarna noordwaarts via de SH1, deze SH1 voert trouwens door het het hele land van het uiterste noorden (Cape Reinga) tot aan Invercargill, het uiterste zuiden op het zuidereiland. Over een dikke week hoop ik samen met Aleid die plek te kunnen bezoeken.

In Paekakariki ben ik bij het stationnetje even een museum binnengelopen. De geschiedenis van NZ in WW1 (vooral) en WW2 wordt hier tentoongesteld. Veel Kiwis hebben hun leven gegeven in deze oorlogen, daar werd veel bij stil gestaan bij de tentoongestelde items.

Rond het middaguur was ik in het plaatsje Otaki. Net als thuis in Ezinge zag ik daar een prachtige met brei -en haakwerk versierde boom (zie foto's). Ik maakte even een stop bij het plaatselijke strand waar oa uitzicht is op Kapiti Island. Dit eiland is door natuurmonumenten ingericht als een reservaat waar bedreigde NZ vogelsoorten, zonder hun natuurlijke vijanden, de kans krijgen hun populatie weer op peil te brengen.

Vanaf Otaki ging ik weer terug. Tijdens de lunchpauze had ik gelezen dat het Queen Elizabeth Park in Paekakariki de moeite waard was en dat het strand ook een kijkje waard was. Geheel onverwacht bleek er een groot evenement aan de gang te zijn: Waitangi Day, een nationale feestdag waarop herinnerd wordt dat op 6 februari 1840 het Waitangi verdrag ondertekend werd. In feite betekende dit dat NZ vanaf dat ogenblik tot het Verenigd Koninkrijk behoorde.

Dat is, net als bij Australie, te zien aan de nationale vlag. Opvallend genoeg zag ik vanavond op het nieuws dat de Premier van het land de discussie heeft aangezwengeld dat het tijd wordt voor een nieuwe nationale vlag. Het alternatief: een witte varen (nationaal symbool) op een zwarte achtergrond zal het wel niet worden omdat dit te veel aan terrorisme doet denken. Later dit jaar zal hierover een referendum worden gehouden.

Ik maakte voor 4 euro een ritje met een oude tram (er is daar ook nog een trammuseum) naar het strand. Daar waren allerlei activiteiten, zoals een braderie, een BBQ en een hip-hop act en een bandje
traden er op.

Na dik 130 km kwam ik aan bij mijn uitvalbasis voor de komende drie dagen: het BK's Esplanade Motor Lodge motel in Petone/Lower Hutt wat vlakbij Wellington ligt. Ik was van plan om in Wellington een motel of hotel te nemen, maar die zijn het komend weekend zowat onbetaalbaar omdat ze bijna allemaal al volgeboekt zijn vanwege het 7's rugbytoernooi wat daar komend weekend wordt gespeeld.

Helemaal niet erg: Wellington en de veerboot (maandag) zijn makkelijk te bereiken, ik heb een prachtig uitzicht op de baai van Wellington aan de overkant en als slagroom op de taart zowaar een bubbelbad in de badkamer, heerlijk!

Vandaag was trouwens de eerste dag dat ik een lange broek droeg sinds dag 2. Vanochtend was het slechts 15 graden, in de loop van de dag werd het nog bijna 20.

Geschreven door Itesreisavonturen