Vandaag was hoofdzakelijk een reisdag van West naar Oost, ik denk dat ik totaal zo'n 350 km heb afgelegd omdat ik ook enkele keren van de route ben afgegaan om een strandje ofzo te bekijken.

Toen ik wakker werd was het zowaar vrij goed weer, wel wat bewolking maar in elk geval droog. Ik besloot het er nog eens op te wagen en ben naar Lake Mangamahoe getogen in de hoop een goed zicht (en foto) op Mt. Taranaki te krijgen, helaas pindakaas. Alleen de voet was een beetje zichtbaar, de flanken en de top waren in wolken gehuld.

Ik ben langs de flanken om de oostzijde heengereden om weer op Surf Highway 45 te komen bij Opunake. De weggetjes waren smal en bochtig, de teller kwam zelden over de 50. Het was zelfs zo smal dat twee auto's elkaar nauwelijks konden passeren. Dus als een onoverzichtelijke haarspeldbocht naderde, heel voorzichtig om de hoek kijken of er geen tegemoetkomend verkeer was. Een moment kwam er zowaar een vrachtwagen van de andere kant, we hadden geluk dat we elkaar net de ruimte konden geven elkaar te passeren.

De route was werkelijk prachtig want je ging door een regenwoud heen, je was constant 'ingeklemd' door de bebossing. Nadat ik weer uit het regenwoud was reed ik nog lange tijd rond in het gisteren reeds beschreven 'tietenlandschap' .

Vervolgens verder via Hawera (tank, koffie en broodje stop), een uitstapje naar Kaupokonui beach waar, net als langs de gehele westkust, het zand weer zwart en warm was. Heerlijke temperatuur trouwens, 23 - 24 graden was het.

Via Wanganui reed ik naar de geplande tussenstop Palmerston North. Omdat het toen nog maar 4 uur was ben ik maar verder gereden naar Dannevirke, zodat ik de volgende dag minder hoef te rijden. Halverwege is trouwens een prachtig stuk als je in de vallei een stuk parallel aan de Manawutu River rijdt!

Het was even zoeken voor een geschikte plaats voor de overnachting. Het eerste hotel waar ik heen reed had niet eens Wi-Fi en ik zou de badkamer met iemand anders moeten delen, bovendien was het personeel nogal onverschillig, dus maar verder gezocht. Na twee volgeboekte motels wist ik uiteindelijk een plek te vinden bij het Gateway Motor Lodge motel. De enige vrije kamer was er een voor een volledig gezin, inclusief kinderbedje. Omdat ik alleen was kreeg ik zowaar korting, leuk!

De eigenaar vroeg me trouwens waar ik vandaan kwam. Nadat ik vertelde Nederlander te zijn vertelde hij dat hij ooit in ons landje zowaar in Scheemda was geweest. Altijd leuk om een Engels sprekend iemand die plaatsnaam te horen uitspreken :-)

Geschreven door Itesreisavonturen