"Waarschuwingen voor de scheepvaart. Er zijn geen waarschuwingen." Zo begint het weerbericht via de kustwacht op de marifoon op donderdag. We liggen na een enerverende woensdag in Den Oever. Gisteren heeft een deelnemer moeten stoppen. Jammer voor hem, maar het gaf absoluut rust aan boord. We vulden wat tijd met het maken van een gedegen tochtplanning. Iets waar ik absoluut nog vorderingen in moet maken. De oorzaak is simpel dat Rik bij onze zeereizen de tochtplanning deed en daar een aangeboren gevoel voor had. Ik vind het complex om te rekenen aan getijden, tijdzones, correctie van variatie en deviatie. Maar een van mijn medecursisten had de rust en geduld om dat met mijn door te nemen, waarna ik in de praktijk kon ervaren. Mijn leercurve is vooral praktisch, altijd al zo geweest.

In Den Oever maak ik met een andere cursist de boot klaar voor vertrek en ik knoop de dikke schoot vast aan de jib (fok/voor zeil), die later losschiet. Oef... knopen is ook een vaardigheid die hoort bij de opleiding.

Tijdens het varen roept de instructeur ineens: "man overboord" en is het aan degene die stuurt om te reageren. Eerst de boot in 'heave to' (bijliggen) rust creëren en dan de juiste commando s aan de bemanning, iemand laten wijzen naar de drenkeling reddingsboei over boord, 'may day call' over de marifoon en de MOB knop op de kaartplotter indrukken, en dan op de motor rustig voor de wind 4 scheepslengtes wegvaren en een tag (over stag), Jib naar beneden en langs de drenkeling varen, terwijl de bemanning die moet oppikken met een lijn.

Vrijdag middag varen we een rustige koers over het IJsselmeer, ik ben aan het oefenen met het maken van kruispeilingen, maar de instructeur vraagt me even beneden in de kajuit te komen en schud me de hand en feliciteert me. Ik heb in deze week de vaardigheden getoond van Competent Crew en Day Skipper volgens de criteria van de RYA. Ik realiseer me ineens dat de opleiding natuurlijk bestaat uit verschillende modules en dat ik er kennelijk twee heb afgerond. Ik was er niet mee bezig, maar toch ben ik best een beetje trots op de handtekening bij een aantal vaardigheden in mijn logboek. En tegelijkertijd zie ik ook wat er nog voor me ligt. En dat is niet niks. Maar ik heb wel geproefd dat ze je er doorheen willen helpen. De eisen zijn terrecht hoog. Ga maar eens varen op zee met slecht zicht en zonder electronische navigatie... En ook dat moet je kunnen - en laten zien. En naast een licht gevoel van druk voel ik me ook uitgedaagd.

Vandaag heb ik onze eigen boot opgehaald uit Hellevoetsluis om die morgen af te meren in Herkingen. Tijdens een wandeling (gerelateerd aan de camino) kwamen Hilda en ik iemand tegen die erg graag zeilt, veel ervaring heeft, maar helaas geen boot meer heeft. En als potentieel schipper dacht ik ook eens een opstapper mee te nemen. Zomaar iemand die ik niet goed ken. Gewoon als uitdaging. Aan het werk, zeilen heisen, koken aan het roer staan. Ik heb een competente maat aan boord. Een risico, maar het heeft goed uitgepakt. We liggen in Willemstad, waar ik dit blogje schrijf.

Om eerlijk te zijn was ik best een beetje gestrest om aan het praktijk gedeelte van de opleiding te beginnen. Inhoudelijk is het wat ik ervan verwacht had. Ik ben blij om nu gevoel te hebben van waar ik sta. En ik geniet van het vrije leven, iedere nacht slapen in een andere haven, en het contact met andere zeilers.

Dank voor alle reacties op mijn blogs. Leuk om te lezen. En ook voor de persoonlijke berichten. Ik begrijp dat niet helemaal duidelijk is hoe mijn praktijk opleiding er uit ziet. Daarom hier een korte toelichting: In de komende maanden moet ik een aantal opleidingsweken aan boord doorlopen. Daarnaast een aantal 'milebuilders', wat gewoon langere zeiltochten zijn, naar Frankrijk en Engeland. Eind juni een 'prep-week' en dan heb ik in de eerste week van juli mijn examen. Daarvoor komt er een examinator van de RYA over uit Engeland.

Schroom niet om je vragen te stellen, ik vind het leuk om ze te lezen en te beantwoorden.

Wordt vervolgd...

Geschreven door Alderiks.reisdagboek