Zondag ontving ik een SMS van KLM dat ik maandagochtend kon vliegen. Kevin bracht me weg en tot zover was het erg ontspannen. Op Schiphol was het nog steeds een chaos. Lange rijen voor het inchecken en de douane. Ik was precies één minuut voor het sluiten bij de gate. Na wat overstappen kwam ik aan bij mijn eerste herberg in St. Jean Pied de Port. Een prachtig plaatsje. Met 8 mensen op 4 stapelbedden in een ongeventileerde ruimte was even wennen.

Om 6:30 kwam alles tot leven. Na een eenvoudig ontbijt vertrok ik. Een tocht van 27 km, waarvan zo'n 80% stijgen, meer dan 1400 hoogtemeters, maar uitzonderlijk mooi. Binnen een half uur was ik geraakt door de schoonheid van de Pyreneeën. Het stijgen ging natuurlijk wel in de benen zitten. Juist op een zwaar moment vlogen er naast en boven mij prachtige grote vogels. Ik vroeg een mede-pelgrim of hij wist welke vogels het waren. Hij moest het ook opzoeken, maar zei toen dat het arenden waren. Ik bedacht me het bijbelse beeld van God die ons draagt in de vorm van een arend. Ik beschouwde het als een knipoog van boven: 'Ik zie je wel lopen, maar je bent niet alleen, je wordt gedragen'. Ik ontmoette andere pelgrims en de eerste contacten ontstonden.

Bij aankomst in Roncesvalles - waar maar één herberg is in de vorm van een enorm klooster dat hoofdzakelijk door Nederlanders gerund wordt - belandde ik met een aantal mede-pelgrims op een terras. En een biertje smaakt na zo'n tocht hemels.

Vanavond na het diner heeft de monnik alle pelgrims gezegend. Jammer genoeg was de mis in het Spaans. Maar desondanks toch een bijzonder ritueel.

Wordt vervolgd.

(Omdat ik dit blogje schrijf op m'n telefoon en omdat Hilda ze niet corrigeert, kunnen er taal-, spel- en stijlfouten in zitten. Excuses daarvoor.)

Geschreven door Alderiks.reisdagboek