Sansol was een deceptie. De eigenaar werd 's avonds dronken. Enkele pelgrims voelden zich niet helemaal veilig. Een andere pelgrim en ik zeiden dat ze ons wakker konden maken als er wat zou zijn. Ik heb m'n oordoppen ingedaan om te kunnen slapen op een slaapzaal met snurkende mensen. De volgende morgen was er geen ontbijt. Ik had gelukkig wat fruit en na een uurtje lopen kon ik ergens heerlijk aan de koffie en een croissant.

Ik liep in 5:28 naar Logroño (22,07km). Het was regenachtig, grijs en modderig. Ik kreeg van Hilda een WhatsApp bericht met dit nummer:

Pilgrim van Enya
Klik op deze link: shorturl.at/kvzKS

• ---------

Pelgrim, hoe reis je
Op de weg die je koos
Om te ontdekken waarom de winden sterven
En waar de verhalen heen gaan

Al dagen komen voort uit één dag
Zoveel moet je toch wel weten
Je kunt niet veranderen wat geweest is
Maar alleen waar je naar toe gaat

Eén weg leidt naar diamanten
Eén weg leidt naar goud
Een andere leidt alleen maar
Naar alles wat je al verteld is

In je hart vraag je je af
Welke van deze is de ware
De weg die leidt naar nergens
De weg die leidt naar jouw

Zul je het antwoord vinden
In alles wat je zegt en doet?
Zul je het antwoord vinden
In jezelf?

Elk hart is een pelgrim
Elk hart wil weten
De reden waarom de winden sterven
En waar de verhalen heengaan

Pelgrim in je tocht
Moge je ver reizen
Want pelgrim het is een lange weg
Om te ontdekken wie je bent...

Want pelgrim het is een lange weg
Om te ontdekken wie je bent...
‐----‐-‐-------------

Ik deed m'n oortjes in en luisterde. Mooi omdat het verwoord wat ik beleef en temeer omdat Hilda dit niet alleen begrijpt, maar dus ook steunt. Weer een moment van dankbaarheid en het gevoel niet alleen te lopen.

Dinsdag liep in 6:59 29,89km naar Najera. Daar trof ik in de Auberge in de kamer van 4 personen twee alleraardigste Ieren. We gingen eten, een verlate lunch. Zij (36 jaar) vertelde dat haar man zes jaar geleden tragisch was overleden en was nu tijdens de camino aan het nadenken over haar leven. In no time waren we bij de kern van ons leven.

Bij terugkomst was een 4e persoon in de kamer gekomen, een Braziliaan, Marcello. Hem trof ik vanmorgen tijdens mijn koffiestop annex ontbijt aan. We zijn samen 32,42km opgelopen naar Redecilla del Camino. Omdat hij Spaans spreekt heeft hij vooraf een Auberge geboekt. We deden er 6:53 over.

Marcello raakte mij. Hij is 60 en top fit. Voormalig advocaat en veel ervaring in Brazilië en Europa met overnames. Hij zit nu in de fase dat hij 'de wereld teruggeeft wat hij eerst heeft mogen ontvangen'. Een uitspraak die mij aan het denken zette. In Mandali (retraiteoord in Italië) ontdekte ik dat mijn diepste drijfveer 'dankbaarheid' is. En deze houding of missie ligt mooi in het verlengde. We hadden er zomaar een diep gesprek over. Ook in relatie tot waar we in geloven en hoe we in het leven staan. We constateerden dat dit de reden is dat we de camino lopen.

Door de regen zijn veel paden modderig geworden. Dat maakt het niet makkelijker. Het weerhoudt me er niet van er intens van te genieten.

NB1 ik heb dit geschreven op m'n telefoon. Mochten er fouten in zitten dan hierbij mijn verontschuldiging.

NB2 Reacties waardeer ik en als het kan doe ik er iets mee in de volgende blogjes. Ik reageer alleen niet individueel, zoals eerder aangegeven om m'n schermtijd te minimaliseren.

Geschreven door Alderiks.reisdagboek