Dit is mijn laatste volle dag hier in Toscane.
Wat is het snel gegaan zeg. Wat is het leuk geweest.

Vandaag heb ik een ritje naar Lucca gemaakt.
Eerst naar de toren van Pisa gefietst en vandaar uit naar Lucca. Er is een kilometer of 5 nodig om vanaf de toren buiten Pisa te komen. Daar ging ik langs een heel klein kanaaltje over het zandpad. Op en gegeven moment leek het wel de illegale stort van Pisa te zijn, wat een zooi. Ik had mijn twijfels of ik hier wel moest zijn.
Na wat kilometers verder kwam ik weer op het asfalt terecht. Veel wielrenners vandaag. Handje opsteken en “bongiorno”. Vriendelijk zijn kost hier niet veel moeite.
Om in Lucca te komen gaat de route over een lage bergpas. Zonder bagage is dat nu met 2 vingers in de neus te fietsen.
Wat wel een verrassing was dat er boven een tunnel is van bijna één kilometer.
Tunnels en fietsers is een speciale combinatie.
Gelukkig heb ik een erg goed flitslampje achterop de fiets (fiets ik ook thuis mee) dat automobilisten me wel moeten zien. Maarja, ook hier wordt er van alles achter het autostuur gedaan wat niet goed is.
Ff een fotootje maken van de ingang en dan de tunnel induiken. Best een bijzondere ervaring. Het geluid galmt van alle kanten. Alles is zo dichtbij en is best beangstigend.
Een kleine wagen lijkt al een vrachtwagen van geluid te zijn.
Gelukkig ben ik er goed door gekomen en ik vind het een mooie ervaring. Leuk zelfs 🇮🇹.
Uiteindelijk was ik snel in Lucca.
Druk, veel mensen die achter gidsen met vlaggetjes aanlopen. Van die familie trapfietsen. Met de kinderen voorop lachen en vaders met zweet op zijn voorhoofd zeggen “de fiets kan niet sneller” Lucca is ook het eerste stadje in deze vakantie waar ik zoveel Nederlands gehoord heb.
Na 2 weken van alles gezien te hebben vind ik het prima. Even door Lucca gefietst en weer snel door. Prima hoor.
De terugweg is een lang stuk langs een riviertje. Echt mooi en lekker in cadans fietsen en genieten van alles wat er te zien is.
Onderweg ben ik bij een Mac Donalds gestopt en een klein menuutje gegeten. Als ik terugdenk wanneer ik de laatste keer bij Mac Donalds geweest ben dan weet ik het echt niet meer. Zo lang geleden, wij zijn thuis meer van de Subway.
Voordat ik naar het appartement ging ben ik bij de kebab tent van gisteravond gestopt voor een biertje.
Ze spreken geen Engels maar die gast had wel interesse in mijn fietsen, ik liet de Pindat route zien en dan begrijp je elkaar toch.
Van de Airbnb heb ik de sleutel van het hok beneden en heb de doos eruit gehaald. 2 weken terug heb ik de fiets voor de Airbnb op het fietspad uit de doos gehaald en in elkaar gezet.
Vandaag op dezelfde plek, de fiets uit elkaar gehaald en weer in de doos.
Zojuist was Anna hier nog. Voor morgenvroeg afgesproken dat ze me ophaalt. Ze zet haar wekker en als ze er niet optijd is moet ik haar bellen. Dat geeft veel vertrouwen.
Ze vond mij een gekkie omdat ik door de tunnel gefietst ben zegt ze. Voor haar werk moet ze met de auto er doorheen en vind zij dat spannend. Omrijden is te ver voor haar.
De tassen inpakken is vandaag makkelijk. Waar je anders rekening mee houd dat wat je snel nodig hebt, is bovenop. Nu is het gewoon erin doen en aandrukken.
Alleen het gereedschap om de trappers en zadel op Schiphol erop te zetten moet ik bovenin houden. En dat in de ruimbagage stoppen. Gewone inbussleutels wordt al als gevaarlijk gezien voor in de cabine.

Voor vanavond nog wat eten. Laat in eens gek doen en ik ben weer naar de Kebab zaak gegaan.
Ze kennen me. Voor de wijn komt ie met 4 verschillende flessen aanzetten. Eentje uit 2022 lijkt mij wel goed. En die was ook lekker.
Ik heb daar lasagne gepakt. Mijn laatste avondmaal in Toscane heb ik toch Italiaans afgesloten.

Nou, ik ga naar bed. Morgen vroeg weer op.

Geschreven door Steven.fietst.naar.rome