Morgen fiets ik dan terug naar Pisa. De route kan vanuit hier naar Santa Luce, waar ik het rondje begonnen ben 1.5 week geleden. En vanuit daaruit weer het verbindingsstuk naar Pisa pakken.
Of gewoon vanuit hier naar Pisa. Ik heb thuis al een gps gravel route hiervoor gemaakt. Morgenochtend kijk ik wel wat het wordt.

Ik heb heerlijk geslapen. En met de deken heb ik het niet koud gehad.
Het ontbijt hier is heerlijk. Keuze uit echt van alles. Aan het ontbijt zie je dan ook dat het een wat groter hotel is. In de vleugel waar ik zit zijn er 20 kamers. En vlgs mij maar 3 bezet. Ook hier merk je dat het nog het voorseizoen is.
Na het ontbijt heb ik mijn laatste wasje gedaan voor deze vakantie.
Wat is de tijd toch snel gegaan. Ik ben alweer 1.5 week onderweg. Morgen, dan weer terug in Pisa. Dan heb ik zaterdag nog en zondagochtend vlieg ik alweer terug.
Het dorpje hier is heel erg klein.
Je loopt er in 10 minuten doorheen. Bij het locale kroegje of hoe het ook mag heten, zaten enkele italianen al vroeg in de ochtend aan de prosecco . Ik ben daar ook gaan zitten. 7 stoelen staan op een rij tegen de muur en de middelste was nog alleen vrij. Dat was dus mijn plaatsje. Omringd door allemaal oude Italianen heb ik wat gegeten en gedronken en genoten van wat er allemaal om mij heen gebeurt. Het is bijna dagvullend programma om daar te zitten.

In de middag terug naar het hotel en ff de tijd genomen om al het nieuws weer bij te lezen.
Later in de middag werd het onbewolkt en echt weer zonnig en ben naar het zwembad gegaan en heb het zwembad voor mijn eentje.

Het diner heb ik ook bij het hotel. Een ouder stel uit Frankrijk zat er ook.
Zij was een foto van hem aan het maken. In mijn beste Engels 😉 heb ik gezegd dat ik een foto van hun samen kan maken. In plaats van “cheese” te zeggen voor een glimlach heb ik ze, zoals het in Italië hoort “spaghetti” laten zeggen.
Zo kom je in gesprek met wat ik hier doe en wat hun hier brengt.
Ze lieten een foto van de ‘Col de Galibier’ laten zien. Daar zijn ze zondag over gereden en er lag nog meters hoge sneeuw langs de weg. Bijzonder.

Enne niet te vergeten tante Rina is vandaag jarig. Feestje.🥳 Vlgs mij mag ik niet zeggen hoe oud ze geworden is. Maar bijdehand is ze nog. Rijdt auto en laat de kaas niet van haar brood eten. Trots om op te zijn.
Ik heb ze zojuist gebeld. Ze was erg verrast. Een echt cadeautje.
Ze was blij dat het goed met me gaat. Ze leest trouw al mijn verslagen en maakte zich zorgen. Gaat het wel goed met Steven? Ik heb haar gerust kunnen stellen.
Tante Rina heeft de familiedag (tante Rina organiseert dat jaarlijkse) heel fijn gevonden. En ze vond het echt leuk dat Cas meegekomen is met Sophie.

Morgen weer een nieuwe dag 🎉

Geschreven door Steven.fietst.naar.rome