Vandaag beginnen we terug bij gisteren.
Na het eten zijn we even naar het centrum van Beringen gelopen. Het is een leuk plaatsje.
We zagen al een Lidl en ook een Carrefour. Niet dat dat leuk is maar hier kunnen we maandag wat dingen kopen voor onderweg.
Bij Il Mondo zijn we het terras opgegaan en hebben wat gedronken. Dat was wel leuk.
Bij het afrekenen zijn we in gesprek geraakt met Nikkie en Nathan. Ze stonden ervan te kijken dat we naar Parijs fietsen. Nikkie wilde wel een promotie van zijn restaurant en stelde voor dat Brent en ik een foto bij de Eiffeltoren maken met een Il Mondo onderschrift en dat bericht dan taggen op Facebook. Als dat lukt krijgen wij een etentje voor ons 4-en cadeau. Daar kunnen we nog eens mee thuis komen.

Het slapen is redelijk gegaan. Het was warm maar ook onze eerste nacht en een eerste nacht dat slaapt anders.
Het ontbijt was heerlijk. We hebben bruin brood gegeten wat Jeroen gemaakt heeft. Jeroen is ict-er die ook bakken kan.
Om 10:00 uur zijn we vertrokken. Eerst naar de Lidl om wat eten en drinken voor onderweg te kopen. Uiteindelijk zijn we om 10:30uur daar vertrokken.
De weerapp geeft “ bar en boos” weer aan.
Maarja er kan van alles voorspeld worden maar we zien het wel.
De eerste kilometers waren wat vals plat. En het was ook nog onbewolkt. Insmeren dus ondanks dat het Vlgs de weerapp zou gaan regenen.
Het fietsen gaat lekker, eerste kilometers wel wat stroef. Maar Brent heeft meer last van dat hij lichtjes verbrand is dan stijve spieren. Ik net andersom.

Bij km 15 is de weg afgesloten. We kunnen er niet door op geen enkele mogelijkheid.
We gaan terug en zien een groep hardlopers vanuit een gravelpad komen. Wij maar vragen waar dat pad heen leid. Naar Parijs gaat dat pad.
Wij weer de fiets op en afdalen over het gravelpad. Best lekker zo off-road te fietsen.
Uiteindelijk pikken we de route weer op.
De route! Ja de route. Deze is weer over de spoorlijn welke geasfalteerd is. Best goed te fietsen maar niks te zien. Alle mooie plaatsjes laat je links en rechts liggen.
Op km 45 passeren wij de taalgrens. Ze verstaan ons niet meer. En wij de mensen niet. Ze spreken Frans, maar wat wel opvalt is dat ze vriendelijk zijn. Ze zwaaien, bonjouren, stoppen met de auto zodat wij als fietser door kunnen. Leuk dat dat zo kan.
Ohja, het weer. De weerapp van “bar en boos”. Wat is het goed gegaan, halverwege wat druppels gehad maar dat viel mee. De laatste 7km zijn we wel kletsnat geregend.
Who cares. Een warme douche en droge kleren helpt het snel te vergeten.
Nou, we zijn uiteindelijk in Namur gekomen. De overnachting is in het midden van het centrum van Namen. Echt een mooi appartement. In de binnenplaats kunnen we de fietsen kwijt. Droog onder een overkapping. Voordat we er waren was het een avontuur om in de spits tussen de auto’s door te komen. “Namen” op zijn Frans gezegd “Namur” is een grote stad. Het station is wel net zo groot als station Utrecht.
Nu zijn we nu net terug van het eten. Op een pleintje met restaurants hebben we wat gegeten. En voor een maandag vonden we het druk. Tientallen mensen als het geen honderden waren stonden met drank in de hand te lachen en genieten.
Morgen weer een nieuwe dag. De route gaat dan via Dinant naar Chimay. Zeg je Chimay dan zeg je brouwerij en bier van Chimay.
We gaan het meemaken.

Met papa hebben ik het erover gehad hoe het de afgelopen 2 dagen gegaan is. Ik kwam er op uit dat de eerste dag veel leuke wegen had om te fietsen en het een stuk drukker was. De 2de dag was vooral eigenlijk alleen maar rechtdoor want stel papa had geen route bij en hij zou zeggen als maar rechtdoor waren we er ook gekomen. Toenet even lekker een goeie spies op en nog rondgelopen door het plaatsje en morgen een ontbijtje kopen en fietsen maar.

Geschreven door Steven.fietst.naar.rome