We zijn er. In Parijs bij de Eiffeltoren.

Maar eerst gisteravond. Omdat er gisteren hier niks in het plaatsje open was hebben we gisteravond de laatste pringles bij een glas water opgemaakt en op tijd naar bed gegaan.
En dacht je dat we uitgeslapen en fit waren vanmorgen? Nee niet echt maar komt goed vandaag.
Omdat we niks in huis hebben zijn we vanmorgen vroeg alles gaan inpakken en zijn we als eerste naar de Carrefour gegaan om ons ontbijt te kopen en boodschappen voor de rest van de dag te doen. De Carrefour ligt op de route en is maar 1.5km weg. Gepakt en gezakt daar aangekomen, boodschappen gedaan en daar voor de deur gegeten. Mss raar voor de andere mensen maar voor ons wel oké hoor.
We hebben daar voor de deur gesproken dat het spannend is. Onze laatste fietsdag en dan in Parijs te zijn.
Maar eerst weer kilometers maken.
Het begin van de route was weer wonderschoon, rustig, autoluw, wat heuvelachtig.
Ohja op een heuvel zagen we een gevarendriehoek op de weg staan en op dat moment kwam er een takelwagen voorbij. 1 dame stond daar met autopech en 2 andere auto’s erbij. De takelwagen chauffeur riep “poulier poulier”. ik denk dat hij bedoelde ons met de takelwagen de berg op de trekken. Dat zou fijn geweest want het was best zwaar.
Die mevrouw riep naar mij “derrière”. Zoals ze naar mij keek weet ik niet wat ze bedoelde. Wil ik het weten?
Ongeveer halverwege de route werd het stedelijker en kwamen we het eerste bord met Parijs tegen. Foto moment was dat. En wat er ook daar was ongelooflijk veel dalende vliegtuigen. Ff Google maps en ja hoor. Vliegveld Charles de gaull. Tijdens onze stop daar in de buurt heb ik enkele vliegtuigen geklokt en er zat exact 2 minuut 49 sec er tussen en vlogen exact dezelfde route. Wat een precieze zeg.
Nou snel weer op de fiets! Parijs wij komen eraan. Spannend!
De laatste 30 km ging langs het water op vrij liggend fietspad.
Hoe dichter bij Parijs werd het meer treurig. Onder de brug slapen zwervers. En drukker en drukker. Een rare beleving na alle rust die we hadden.
Ca. 10km voor Parijs kwam er de vernieuwing. Nw gebouwen. Kermis langs het water, boten omgebouwd tot terras etc.,,,
Maarja de Eiffeltoren hebben we nog niet gezien.
Hoe dichter we bij Parijs centrum kwamen hoe spannender voor ons. Er gebeurt zoveel. Je ziet, hoort, ruikt, voelt het. Ogen tekort. Wij nemen niet de tijd voor foto’s maar we genieten.
Maar wij geraken wel de stad in. Wat een drukte. Wat mooi om ons heen. Wat gaaf dat wij dit mogen beleven, dat wij de luxe hebben dit te mogen doen.
De Eiffeltoren is ons punt waar we heen gaan. Wij gaan over de Seine en zien hem opeens in de verte. Fotomoment.
Waar we daarna in terecht komen is waanzinnig leuk. Wij op de fiets, over het fietspad, busstrook, langs auto’s, zien boten op de Seine, Notre dame in de steigers, bloedheet en jas maar uitdoen, overal elektrische stepjes, toeterende auto’s, rood = groen, Eiffeltoren komt in zicht, gedachtes hoe wij Il Mondo op Facebook gaan taggen, de spieren bleven soepel omdat we er bijna zijn.
Zoveel gebeurt er.
Bij de Eiffeltoren was het mega druk. Maar ook mega indrukwekkend gebouw.
We zijn er!!! We hebben het gehaald.
Daar in de drukte in alle rust gekeken, het thuisfront gebeld en Il mondo (Nikkie) getagged.
Nu naar ons hotel. Google Maps erop en gaan. Ongeveer 10km op de fiets door Parijs jungle. Geweldig was dat, als fietser mag je op de bus baan en ga je iedereen voorbij. Het rood is het nieuwe groen als je erg goed oplet. Wat een avontuur.
We zijn goed bij het hotel aangekomen, ingecheckt, fietsen in een speciale locker, uit eten geweest en nu zitten we in de kroeg en het is happy hour!!!

Het lijkt erop dat we nog iets gaan bestellen om het te vieren dat we er zijn.
Maar we hebben nog enkele dagen en gaan die ook nog bijhouden op Pindat.

Geschreven door Steven.fietst.naar.rome