Het is weekend, het is hoogseizoen, alles is volgeboekt maar na het afstruinen van tig internetpagina´s en organisaties kwam ik weer uit bij The Green Adventure. Daar was ik zondag mee naar Finland geweest voor het noorderlicht. Zij zitten voor de avond excursies, net als alle overige 100 bedrijven volledig tot februari volgeboekt dus dat was geen optie. Ik had echter op hun site nog een excursie zien staan maar dan voor overdag. De titel van de excursie was Discover the Fjords of Kvaløya. Nu heb ik al een deel van Kvaløya (walviseiland) gezien toen ik naar Tromsø werd gebracht door William. Maar nu is de sneeuw gesmolten en ziet het er vast anders uit. Er was nog plek vrij en je moet wat op een zaterdag. Het was ook meteen een excursie van 10.00 tot 15.00 uur (alle uren daglicht die er zijn) dus dat leek me wel wat.

Op weg naar het ontbijt kwam ik alweer een kerstboom tegen in het hotel. Heb ook een foto van boven de straat waar ik in het hotel moet oversteken en een foto van de buitenkant van het hotel bij daglicht. Daar zag ik ook dat er nu ook al een schip van Havila, de concurrent van Hurtigruten, aan de kade licht omdat die ook niet verder kan. Mijn schip is inmiddels verkast naar de cruise terminal 6 km verderop omdat er geen plaats meer aan de kade is want vanavond komt er nog een aan. Of die inmiddels wel verder kan weet ik niet. Het is nog steeds windkracht 10 rond de Noordkaap. Dus dan liggen er nu al drie schepen hier vast. Maar ja dat was geen zorg voor mij. Ik hoefde de straat maar over te steken naar het Scandic want daar was weer het verzamelpunt. Nu zijn dat er een paar in Tromsø en het is overal hetzelfde. Alle excursies vertrekken om 10.00 of tussen 17.00 en 18.00 uur en op iedere verzamelplek is het een even grote chaos. Op tijd van 10 minuten komen daar 2 tot 10 busjes dan wel grote bussen aanrijden en beginnen gidsen te roepen van welke organisatie ze zijn of met bordjes te zwaaien en dan moet je maar hopen dat je bij de goede instapt. Daarvoor wordt er wel een namenlijst gecontroleerd. Dat dan weer wel. Ook vandaag werd ik eerst weer door een andere gids meegevraagd of ik bij zijn groepje hoorde. Dat was niet het geval. Uiteindelijk kwam ook mijn busje en konden we met 15 man instappen. Mijn gids van vandaag was Robert een Noor en local omdat hij op Kvaløya geboren en getogen is en daar dus iedere kiezelsteen kent. Hij was chauffeur, gids, cateraar en beste vriend van ons voor vandaag. En klokslag 10.00 uur reden we bij Scandic weg.

Robert legde uit dat het een beetje hop-on-hop-off principe is. Als hij iets ziet langs de weg dan stopt hij en dat was al snel het geval. Want na de brug bij het vliegveld liepen er al wilde rendieren langs de kant van de weg. Gewoon bij mensen in de voortuin maar dat mag hier allemaal. Dus hop bus aan de kant, hop eruit, foto maken en hop weer in de bus en door. Dat was het beetje het principe. Buiten een aantal vaste uitkijkpunten mocht iedereen een gil geven als je iets moois zag en als er dan plek was om te stoppen dan deed Robert dat en anders probeerde hij even wat langzamer te rijden zodat we uit de bus een foto konden maken van een waterval of zo. Een goed principe.

Na de brug bij het vliegveld gingen we linksaf over de 862 naar Eidkjosen en daar rechtsaf voor onze eerste stop aan het Kaldjord. Daarna verlieten we de doorgaande weg 862 en gingen we verder over de Fjordvegen (Fjordweg) naar Ersfjordbotn, waar Robert woont. Eerst een stop beneden aan het fjord. Daarna een stop iets hoger op de berg voor een mooi uitzicht. De Fjordvegen bleven we volgen naar onze volgende stop in het plaatsje Grøtfjord. Daar eerst een stop boven op de berg en daarna onder aan het Copacabana strand zoals Robert het noemde. Nu was het drie graden, windkracht 8 en sneeuwregen dus een tropisch gevoel had ik er niet echt bij als was het strand mooi wit en het water blauw. Na een picknick op het strand met kaneelbroodjes en warme chocomelk gingen we verder over de Fv57 naar Vågbotn voor een mooi zicht op het Grøtfjord. Daarna volgden we de weg tot in Tromvik en daar ging het laatste stuk offroad over een gravelweg omhoog de bergen in richting Brosmortinden. Daar konden we nog net met de laatste straaltjes daglicht zo rond 13.30 mooie foto’s maken van de werkelijk schitterende herfsttinten die weer overal te zien waren.

Nu dat de sneeuw gesmolten is, komen de plantjes weer een beetje tot leven en hebben ze nog hun mooie herfstkleur. Samen met het druiligere en mistig weer kon Robert dan ook veel over trollen vertellen. Je begon ze bijna overal te zien zoals hij er over vertelde. Maar trollig betekent in het Noors ook magisch. En magisch was het wel vandaag. De ene keer weer een stortbui, dan weer een opklaring, dan weer mooie lucht en het ene uitzicht was nog mooier dan het andere. Buiten de rendieren helaas geen andere dieren gezien. Voor de zeearenden was het te nat, dan vliegen ze niet. Otters en elanden hebben we niet gezien. Wel nog een ekster. Daarnaast vertelde Robert hoe het er vroeg op Kvaløya aan toe ging toen dit nog het centrum van walvissen spotten en walvisvangst was. Tot 15 jaar gelden kwam de haring hier in de winter. Nu zitten ze zo’n 3 uur verder noordelijker bij Skjervøy. En waar de haring zit, zitten ook de walvissen. Veel vissers zijn hier op Kvaløya dan ook gestopt alleen Tromvik heeft nog een actieve vissershaven en daar is nog zo’n 80% van de inwoners visser. Het was goed te merken dat Robert hier geboren is. Want af en toe stopte hij ergens en dan vroeg iedereen wat is hier dan te zien. Als je dan even tussen de struiken een paar stappen langs de kliffen naar beneden liep, had je weer een uitzicht op een baaitje, op een kleine nederzetting, mooie rotsen of wat dan ook. Als we stopten zei hij dat je link of rechts even moest gaan kijken en dan had je zo’n 5 tot 10 minuten om even rond te lopen en foto’s te maken. Het scheelde dat de rest van de groep allemaal niet groter dan 1.60 was dus als die in beeld stonden, kon ik daar makkelijk overheen fotograferen.

Rond 13.30 was Brosmortinden ook het eindpunt van de tocht. Je kunt daar alleen nog naar beneden naar Rekvik maar verder is daar niets meer dus ging het dezelfde weg terug naar Tromsø maar dat was grotendeels in het donker omdat het door de bewolking vandaag al om 14.00 zeg maar nacht was. Ondanks de werkelijk stortregens die we onderweg gehad hebben en de harde wind zijn de foto’s schitterend geworden en wat het een mooie dag met mooie natuur, frisse wind, mooie en informatieve verhalen en mooie plaatjes. Er zou misschien nog aurora te zien zijn vanavond in Tromsø maar niets zo veranderlijk als het weer. Waar de voorspelling eerst 30% bewolking was, is die nu door de buien en storm weer 95% en de komende nachten 100% dus er zullen waarschijnlijk geen aurora foto’s meer bijkomen. Of het weerbericht moet er weer eens helemaal naast zitten. Dat was voor vandaag ook zo. Het zou namelijk alleen bewolkt zijn en een matig briesje. Dat noem ik niet de definitie van stortregens en zelfs sneeuwhagel en windkracht 8. Maar ja, dat zei Robert ook, niets zo veranderlijk als Noors weer. Wacht 5 minuten en het is weer anders. En meestal is dat ook zo.

Zo’n hele dag busje in busje uit en frisse zeewind en buitenlucht maakt wel hongerig dus daarom vanavond nog een keertje naar Pastafabrikken. Het eten is daar goed, niet duur en de jongen achter de bar herkent me inmiddels en wist me gisteravond te vertellen dat ik al drie keer bij hun was komen eten. En dat klopte. Dus nadat ik gisteren nog een keer de heerlijk lasagne had gegeten, heb ik meteen voor vanavond weer een tafeltje gereserveerd. Gisteren werd ook de ene na de andere klant de deur gewezen dus voor het weekend is een reservering geen overbodige luxe. Morgen moet ik weer verkassen naar Thon hotel wat ik, zoals gepland, geboekt had. Dat ligt iets verder van het centrum dus dan moet ik eens even kijken wat daar in de buurt ligt om te eten. En anders is het drie blokken bult aflopen om hier weer in de buurt uit te komen waar ik inmiddels de meest eettentjes wel ken.

Geschreven door Msmoneys.reisverhalen