Vanmorgen om 7.30 uur opgestaan. Het was immers zondag. Het ontbijt was ook pas om 8.00 uur en we hoefden pas om 9.30 uur beneden te staan met de koffers. Dus eerst tot 9.00 uur ontbeten en toen ik in de straat Britt aan hoorde komen met de bus, naar beneden gegaan. Koffers en rugzak in de bus gezet en te voet in 2 minuten naar de Hurtigruten kade in Ålesund gelopen. Vandaag was het zo ver. De Hurtigruten cruise. Eerst konden we op de kade wachten op de MS Nordnorge die ons vandaag naar Geiranger zou brengen. De Hurtigruten hebben een strak tijdschema (het is feitelijk een lijndienst voor goederen en personen) maar desondanks was de boot gisteren te laat. Vandaag was hij min of meer op tijd. Omdat we op de kade stonden, konden we hem al van ver aan zien komen en kregen we mooi 3x de scheepstoeter te horen toen hij binnen kwam varen. Dat doen Hurtigruten schepen als ze een haven binnen varen en als ze elkaar op zee tegenkomen.

Na het aanleggen, kwamen geheel automatisch de loopplanken en vrachtluiken naar buiten en deze klapten in zijn geheel uit zodat goederen en personen van en aan boord konden. Wij kregen van een van de receptiemedewerkers de boarding passen op naam en na een groene bliep met het scanapparaat konden we aan boord. Eerst gekeken hoe Britt ons op de kade uit stond te zwaaien. Zij legde de weg naar Geiranger vandaag in de bus in haar eentje af. De Hurtigruten tocht was een facultatieve excursie maar alle reisgenoten namen aan de boottocht deel. Toen we Britt niet mee zagen staan en Ålesund uit zicht vertrokken was, ben ik binnen eens gaan rondkijken. De MS Nordnorge is een middelgroot Hurtigruten schip met 7 dekken. Op dek 4 had je zitjes, restaurants en een bistro. Ook was daar een winkeltje, excursiecentrum en auditorium waar lezingen worden gegeven over de landschappen, steden en streken waar de Hurtigruten langs vaart. Op dek 5 kon je over de hele lengte van het schip op het buitendek rondwandelen. Dek 6 waren voornamelijk hutten en dek 7 had een groot panorama achterdek en binnen een lounge c.q. bar en een cafetaria met bakkerij voor broodjes of iets lekkers bij de koffie. Genoeg te zien en te doen dus. Omdat de fjorden waar we aan het begin van de reis doorheen voeren nog breed waren met relatief lage heuvels en bergen er om heen eerst dus maar eens binnen rond gekeken. In de zeer uitgebreide winkel kon je behalve veel outdoor kleding (was wel nodig in de wind op dek) ook boeken en memorabilia van de Hurtigruten kopen. Omdat ik hoogstwaarschijnlijk maar één keer in mijn leven op een Hurtigruten zal zitten (een cruise in je eentje kost € 8.000,- zonder excursies) heb ik voor 227 NOK een mooi panorama boek gekocht met foto’s van de hele Hurtigruten reis en alle schepen. Ook heb ik in de winkel een mooie poststempel in mijn dagboek laten zetten en kreeg ik van de jongen bij de receptie nog een mooi excursieboek met ook veel mooie foto’s en alle excursies die te boeken zijn als je een cruise maakt. De prijzen staan niet in het boek maar daar sla je ook dubbel van. Net zoals de prijzen voor twee sneetjes brood met beleg (€ 10,-) of een koffiebroodje ( € 3,90). Een stadstour van 2 uur door Bergen (die wij ook gedaan hebben) kost ons € 10,- bij de Hurtigruten € 70,-. Een tochtje over de Trollstigen met de bus € 270,-. Vandaar dus het boek. Kan ik toch de hele reis meemaken zonder dat het me een vermogen kost.

Na in de bakkerij een broodje gegeten te hebben, ben ik een rondje over de buiten dekken gaan maken. Op dek 7 kon je in een stoeltje lekker in de zon zitten en ook uit de wind. De bar op het achterdek was zelfs open en daar waren ze voor € 5,- per stuk pannenkoekjes (10 cm) aan het bakken. Ook kon je daar wat te drinken kopen. Het uitzicht (behalve op de postvlag) was daar echter fototechnisch gezien minder interessant omdat je dan overal al langs was gevaren. Daarom naar dek 5 gedaan en aan de voorkant (vol in de wind) van het uitzicht gaan genieten.

De fjorden werden steeds smaller, de bergen hoger en de rotsen kaler met dan weer eens een waterval, groene weide of boerderij tegen de rotsen geplakt. Op dek 7 gaven ze nog uitleg en vertelden ze de sagen rondom de 7-zusters waterval. Helaas waren maar 2-zusters zichtbaar (door te weinig smeltwater) waardoor de anders zo imposante waterval nu eigenlijk (als je niet stond op te letten) ongemerkt voorbij ging.

Vlak voor Geiranger moesten we afdalen naar dek 2 daar gingen we via een tender van boord. Vanaf de tender hebben we de MS Nordnorge kunnen zien vertrekken en hebben we de eerste blik op Geiranger aan het einde van het fjord kunnen werpen. Een dorpje aan de waterkant omringd door 1.500 meter hoge bergen. Niet voor niets is het Geirangerfjord Unesco Werelderfgoed. En we hadden geluk want vandaag was de enige dag deze maand dat er niet een ander cruiseschip in het fjord lag. We troffen Geiranger dus ongerept zonder hinderlijke drijvende torenflat en konden genieten van het uitzicht en smaragdgroene water. Aan wal stond Britt ons op te wachten. Ze was al een tijdje in Geiranger toen wij om 15.00 uur aan wal kwamen. Tijd voor alle leuke winkeltjes was er niet maar we konden wel bovenaan de berg bij Geiranger nog even stoppen voor een magistraal uitzicht op Geiranger en het fjord. De MS Nordnorge was inmiddels al uit zicht verdwenen maar we snapten met dit uitzicht wel waarom weg 63 de “gouden” weg wordt genoemd. En de weg werd alleen maar mooier naarmate we hoger kwamen. De hele weg 63 (noord en zuid kant) kent 70 haarspeldbochten. Britt had er daar vanmorgen al een paar van gehad en volgens mij hebben wij de rest van de bochten op onze tocht gehad. Bocht na bocht reden we hoger de bergen in, verdwenen de bomen en kwamen er kale rotsen, mos, gras en gletsjers voor in de plaats. Blauw water dat van blauwe gletsjers (oerijs) afkomstig is en glinsterende rotsen in de zon die af en toe tussen de wolken doorkwam. Een voordeel, we hebben de hele weg droog weer gehad. Om 15.50 uur waren we “boven” op 1.030 meter bij een gletsjermeer bij de Djupvas Shytta. Vanaf daar kon je nog hoger naar 1.500 meter naar het uitzichtpunt Dalsnibba. Daar ging een tolweg naartoe wat voor ons te duur en te tijdrovend (3 uur) zou zijn. Wij vervolgden dus weg 63 tot Otta waar we om 16.10 uur overgingen op weg 15.

Om 16.30 uur hadden we tot 17.15 uur nog een stop bij de Pollfoss. Daar lag ook een restaurant en hotel dat van een oude OAD chauffeur en zijn vrouw is. Ze werken daar nu 12 jaar en vanuit het hotel kun je naar de Pollfoss lopen, een mooie stroomversnelling met ijsblauw water. Omdat het vanuit daar nog 2,5 uur naar het hotel was en de broodjes op de boot aan de prijs, nam bijna iedereen een kop koffie met taart om de ergste honger te stillen. Vanuit Pollfoss ging de weg verder bergafwaarts door het dal langs imposante bergen van het nationaalpark Jotunheimen. Een park van 444 km2 groot met meer dan 250 toppen boven de 1.900 meter.

In Otta sloegen we rechts af naar de E6 richting Lillehammer en Oslo. We vervolgden de weg door het dal en namen afslag 92 naar Gålå. Via al een eerste stukje van de Peer Gyntweg (60 km gravelweg over een hoogvlakte) die we morgen helemaal gaan volgen, kwamen we om iets na 19.30 uur aan bij Wadahl Høgfjellshotel. Ik kreeg kamer 441 (zolderkamer). Een gedateerd hotel gelegen op 933 meter hoogte met ook ietwat vergane glorie. De hoogte was ook meteen te merken toen we nog in t-shirt uit de bus stapten. Met alle gletsjers hier in de omgeving stond er een ijzig koud windje. Het weerbericht geeft aan dat het vannacht hier maar 5 graden wordt. In het hotel is de kachel dan ook flink opgestookt. Nadat we de sleutels gekregen hadden ben ik naar kamer 441 gelopen, heb mijn spullen neergezet en ben meteen weer naar buiten gelopen om van de ondergaande zon over het meer bij het hotel een foto te maken. Zodra de zon hier achter de bergen is, is het snel donker en tijdens het eten dat om 20.00 uur begon zagen we de zon dan ook al snel achter de bergen verdwijnen. Er waren nog 4 bussen in het hotel en het was dan ook druk bij het buffet. Er was van alles wat. Veel vis maar ook gehaktballetjes en kipfilet, koud buffet met rosbief en ook toetjesbuffet. Omdat ik van de zeelucht eigenlijk doodmoe was, weinig trek. Toch maar wat gegeten want op 2 broodjes en een stukje taart kom je de dag ook niet door natuurlijk. Morgen is om 7.00 uur ontbijt en we vertrekken pas om 8.30 uur bij het hotel. We kunnen dus rustig aan doen. Vandaag met boot en bus 324 km afgelegd. Het is nu nog maar 260 km naar Oslo morgen. 60 km gravel over de Peer Gyntweg en daarna 200 km E6. Morgen de laatste overnachting in een hotel. Dinsdag slapen we op de Stena Line richting Kiel.

Geschreven door Msmoneys.reisverhalen