Salla – Rovaniemi
Om 6.30 uur de wekker gezet, het wordt al bijna gewoon. Vandaag moest weer alles in de koffer worden ingepakt want we gingen weer verder. Eerst nog voor de vierde keer de inmiddels bekende wandeling naar het restaurant een stukje terug langs de grote weg. Inmiddels een binnendoor weggetje door het bos gevonden wat 5 minuten korter was dan over de asfaltweg. Om 7.30 uur stond het ontbijt klaar. Tot 8.00 uur de tijd om te ontbijten, daarna weer terug wandelen naar het hotel, uitchecken en om stipt 8.30 uur stonden alle koffers alweer in de bus en kon Harry vertrekken uit Salla.
Het eerste stukje ging naar het dorp Salla zelf (10 km noordelijker). Erg veel hebben we niet gemist aan het dorp want alleen een kerkje en wat winkels en huizen, meer was het ook niet. Wel lagen er nog wat anti tank wallen rondom het dorp omdat ook hier (net zoals in alle plaatsen waar we de afgelopen dagen door zijn gekomen) weer heftig gevochten is in de oorlog. Na Salla draaide Harry links af naar weg 82 en gingen we een heel stuk (112 km) over de Barentzweg (een oude handelsroute tussen Moermansk in Rusland en Bodø in Noorwegen.
Bij het opdraaien van weg 82 zei Harry dat we even moesten wachten i.v.m. het drukke verkeer. Er kwam namelijk 1 auto aan die eerst langs moest voordat Harry de weg op kon draaien. Niet veel verder maakte Harry opeens een noodstop op de verder (voor vele kilometers) lege weg. Hij vroeg of we de elanden (een moeder met twee jongen) in de bosrand gezien hadden. Dit hadden we natuurlijk niet. Harry zette de bus een stukje in de achteruit en zei toen ‘ik ook niet’ en reed toen weer vrolijk verder. Harry was dus duidelijk goed uitgerust op zijn rustdag. Niet veel later zagen we wel de eerste groepen rendieren langs en ook op de weg. Gelukkig achter onze bus maar een auto die achterop kwam moest wel in de remmen want toen de rendieren eenmaal op de weg stonden, gingen ze ook niet meer aan de kant.

Rovaniemi
Om 10.15 uur kwamen we aan bij het dorp van de kerstman in Rovaniemi. Omdat het zondag ochtend was, waren er buiten ons nog maar twee andere bussen, je kon dus werkelijk een kanon afschieten want omdat er zoveel huisjes waren vielen de mensen die er liepen geen eens op. Het dorp van de kerstman is commercie ten top. Alles wat je rond kerst, lapland, rendieren en andere meuk kunt verzinnen is hier wel te koop en soms in meerdere winkels tegen totaal verschillende prijzen. Er lopen ook meerdere kerstmannen rond die allemaal een andere taal spreken en je kunt dus bij je eigen kerstman op bezoek. Kijken en een praatje maken is voor niks, zodra je echter over foto’s begint gaat de meter lopen. Eigen foto’s zijn niet toegestaan, wel kun je tegen betaling op de foto. Beginnend vanaf €10 tot €30 euro afhankelijk of je alleen of met meerdere met de kerstman op de foto wilt en of je een digitale versie of print wil hebben. Buiten alle shops was er ook het postkantoor van de kerstman waar ik een mooie stempel in mijn notitie boekje heb laten zetten (ook tegen betaling van €0,50 maar dat viel dan nog wel weer mee). Hier kon je tegen reguliere prijzen een kerstkaart en postzegel kopen en die in een rode brievenbus stoppen die pas begin december wordt geleegd en verstuurd. Wat echter ook prominent aanwezig was in het kerstman dorp was breedte graad 66˚35.32' oftewel de Poolcirkel, die dwars door het dorp heen getekend was met een brede witte streep. Dat was natuurlijk wel weer een fotomomentje waard want waar wij de Poolcirkel over zijn gegaan stond alleen maar een bord. Vanaf nu blijven we tot en met volgende week zondag boven de poolcirkel. Dus donker wordt het de komende dagen in ieder geval niet, hoe noorderlijker we komen, hoe hoger de zon aan de hemel blijft staan. We hadden tot 11.45 uur de tijd om rond te lopen in het dorp en bij het Shell station aan de overkant lunch in te slaan. Omdat het weliswaar 10 graden was maar wel volop zon en stralend blauwe lucht, wilde Maria vandaag de picknick houden die deze week een beetje in het water gevallen was.

Vikaköngäs
15 minuten buiten Rovaniemi wist Harry een mooi plekje aan de rivier Vaattunkijoki. Daar lag een verzorgingsplaats waar ook weer schuilhutjes, banken en vuurplaatsen waren om te picknicken of zelfs te koken (BBQ) wat een paar Finnen met dit mooie weer dan ook aan het doen waren. We kregen daar van 12.00 tot 13.00 uur de tijd om op een mooi plekje aan een van de beide oevers van de rivier ons bammetje op te eten. Over de rivier hing een hangbrug waar maar 1 persoon tegelijk overheen mocht omdat door het lopen de brug vervaarlijk heen en weer zwiepte aan de twee staalkabels. Door rustig te lopen ging dit echter prima en aan de overzijde waren mooie berkenbossen waar je een rondje doorheen kon lopen tussen de zoemende muggen (dat dan weer wel).

Sodankylä
Na 103 km kwamen bij een volgende stop bij het oudste kerkje van de Sami (uit 1698) dat in oorspronkelijke staat behouden is. Het is helemaal van hout en er hangt een ruim 300 jaar oude schildering van het laatste avondmaal. Hier zijn we van 14.00 tot 14.30 uur gestopt om de benen te strekken en voor gratis koffie met cake van Harry omdat het zondag is. Vanaf hier was het nog 126 km tot Saariselkä.

Café Zippi & Suhaus
Aan het Ivalontie meer tussen Sodankylä en Saariselkä lag een heel klein café c.q. souvenir winkeltje. Harry had zin op een ijsje (door het mooie weer) maar je kon hier ook hele lekkere pannenkoeken krijgen met Laka bessen. Iedereen had eigenlijk wel zin op een ijsje en voor € 3,- kreeg je een vers gebakken koekje met een enorme bol ijs. Na 15 minuten pauze (van 15.45 tot 16.00 uur) ging het weer verder naar Saariselkä.

Saariselkä
Saariselkä ligt westelijk van het nationaal park Urho Kekkonen (2500 km² groot) zo’n 30 km onder Ivalo. Omdat we wat vroeger waren dan gepland (16.45 uur i.p.v. 17.00 uur) is Harry nog even met de bus naar een uitzichttoren bovenop een van de bulten (Kaunispääntie) rondom Saariselkä gereden. Omdat het zo’n helder weer was kon je ook hier tot in Rusland kijken al was de afstand hier iets groter dan in Salla (+/- 40 km). Voor het uitzicht maakte dat niet veel uit. In alle richtingen die je keek waren het nog steeds bomen al merken we wel dat het noorden in zicht komt. De begroeiing met bomen wordt minder dicht, de bomen worden dunner en kleiner en vanaf de top van de bult was goed te zien dat er ook al hele vlaktes in zicht komen waar alleen nog maar mos en stenen liggen. Na de stop bovenop de berg zijn we onder aan de berg naar Lapland Hotel Riekonlinna gereden. Na het inchecken konden we om 17.15 uur naar de kamers (nr. 124) en werden we om 18.15 uur aan het diner verwacht. We waren namelijk niet de enige groep. Volgens Maria zouden er 7 bussen in het hotel verblijven deze nacht. Het eten was daarom in tijdsblokken ingedeeld en wij werden dus om 18.15 uur in het restaurant verwacht. Stokbrood, soep en salade vooraf en kip of vis als hoofdgerecht met rijst en groenten en ijs met vruchten na. Prima diner en alles smaakte prima. De drank werd aan tafel opgenomen en afgerekend en was (voor het eerst tijdens ons Finse deel van de reis) flink aan de prijs. Voor 0,3 liter frisdrank of water € 4,- voor 0,4 liter bier € 8,50 en voor 0,24 liter wijn € 12,50. Tafelwater en koffie na was echter voor niks (zoals de hele reis eigenlijk al bijna overal).

Maandag
Morgen wordt het ‘de dag’ van de Noordkaap (in Rovaniemi was het nog 680 km nu nog zo’n 452 km). We moeten weer een aparte tas inpakken voor in het hotel daar omdat dit voor koffers niet goed begaanbaar is door allerlei ijzeren roosters aan de buitenzijde en het ontbreken van een lift. Wel moet alle warme kleding in de overnachtingstas gepropt worden of bij Harry onder in de bus in een leeg boodschappenkratje omdat we een warm vest op de Noordkaap zeker kunnen gebruiken morgen nacht. Het wordt dus weer ompakken maar ook het weer in Saariselkä in de gaten houden. Het is hier nog steeds stralend blauw en zonnig (dat is maar de vraag of dat morgenavond ook zo is) en vanavond is er een zeer grote kans om dan eindelijk ook echt de middernachtzon te kunnen zien. Dus misschien toch nog maar even een blokje om door het dorp richting de berg. Mochten er mooie foto’s uitkomen dan komen die in het blog van morgen dat ik waarschijnlijk pas dinsdag zal posten. Morgen avond / nacht hebben we ook een druk programma en een lange dag. Morgen krijgen we het uur van Finland er namelijk weer bij en gaan we dus een uur terug in de tijd als we de grens met Noorwegen oversteken.

Geschreven door Msmoneys.reisverhalen