Vandaag om 08.00 de wekker gezet. Eerder heeft toch geen nut omdat het dan nog donker is. Bij het openen van de gordijnen voelde je al dat de wind buiten koud was maar er zaten in het grijze wolkendek ook wat blauwe gaatjes. Het weerbericht was niet goed, of eigenlijk slecht. Alles was roze dus zou het de hele dag sneeuwen. En vanaf 12.00 was er waarschuwing en bij de receptie hing op dat alle grendels op de balkondeuren vergrendeld moeten worden omdat tegen de middag windkracht 9 wordt voorspeld.

Rond 09.00 uur zag ik dat de blauwe gaatjes in de lucht echter wat groter werden. Dus hop aankleden en naar buiten. Al was het alleen maar om even naar de supermarkt te lopen om lunch en wat drinken voor de komende dagen te halen. Naar de temperatuur kijkend in de weer app zou het -2 moeten zijn maar met windkracht 6 tot 7 wat het nu al was, zou het vast kouder zijn. Dus de buff ging vandaag ook om. En dat was maar goed ook. Het miezerde nog wat toen ik buiten kwam maar dat was zeg maar al het begin van sneeuw. Je kon het geen hagel noemen maar het deed wel pijn aan je wangen. Kijk daar hebben ze de buff voor uitgevonden. Dus die tot over mijn neus opgetrokken en de touwtjes van mijn capuchon goed aangetrokken. Vandaag rechtsaf en stormproof de brug over richting Sommarøy. Echter niet voordat de lucht in het noorden helemaal even openbrak en de kenmerkende kleuren van pooldaglicht op de wolken verschenen. Dat kan verschillen van lila of paars tot geel en oranje. Nu was het echt een gouden gloed van de zonnestralen die nu nog tot boven de wolken schijnen (op de grond is geen zon meer nu). Het was echt schitterend al moest je je camera goed vasthouden anders waaide hij uit je handen.

Over de brug lag links de camping waar in de zomer ook Havfrua Kro open is. Zeg maar de lokale Burger King. Ik moest rechtsaf. Eerst ben ik nog een stukje doorgelopen omdat op het plattegrondje van het hotel ook een Kongeparken (Koningspark) was aangeduid. Omdat ik volgende week met de Kong Harold ga varen met de Hurtigruten, kon een bezoekje niet uitblijven. Naast een mooie gedenksteen bestond de rest van het park uit een grasveldje met speeltuin en bankjes. Niet echt een Koningspark te noemen. Maar ach, heel veel meer valt hier ook niet te zien. Dit stukje Sommarøy is gewoon een woonwijk met huizen waar mensen wonen. Er lag ook nog een kerkje en een Husflidhus (huisvlijthuis) dat als activiteitencentrum voor van alles en nog wat gebruikt wordt. Verderop is er dan nog een voetbalveld en dan houdt ook Sommarøy op en heb je alleen nog de hoge brug naar het vasteland. Dus na de kerk rechtsom keer richting de supermarkt of zoals ze het hier noemen Matkroken (vrij vertaald komt dat neer op de voedselhaken).

Matkroken is hier zo’n beetje het episch centrum van beide eilanden. Hier komt de post, worden bestellingen afgeleverd, kun je een kopje koffiedrinken, de laatste roddels uitwisselen en je kunt er de eerste levensbehoeften krijgen. Vers brood en groente en fruit. Veel zuivel, kaas, vlees uit de koeling. Veel diepvries en veel pakjes, zakjes en blikken. Daarnaast kun je er een hele vis uitrusting krijgen, speelgoed, wol, huishoudspullen, gereedschap, batterijen, accu’s, sneeuwscheppen. In ieder hoekje ontdekte je wel weer wat nieuws. Na wat melk voor vanmiddag bij de lunch kon ik ook wat kaas, broodjes, kaneelbolletjes, een pak knäckebröd en twee flessen drinken vinden en voor 9 dingen in mijn mandje €44,- afrekenen bij de kassa. Ja, Noorwegen is duur. Maar een kop soep met drie sneetjes stokbrood en boter en wat te drinken was gisteren ook €21,- in het hotel. Dus zelf boodschappen doen is altijd nog de helft goedkoper dan nog vier dagen in het hotel lunchen.

Bepakt en bezakt kon ik weer terug naar het hotel. Echter was de ijsregen inmiddels al een soort sneeuwstorm geworden. Alle touwtjes en ritsen van mijn jas werden tot maximum dichtgetrokken en na een goedkeurende blik van vier lokale oudere heren die met hun koffiekransje bezig waren, ging ik weer naar buiten. Je kon tegen de wind leunen en soms moest je gewoon even omdraaien om adem te happen. Tussen de huizen ging het nog wel maar ik moest natuurlijk ook nog weer de brug over. Daar kwam de sneeuw inmiddels horizontaal overheen blazen en bleef de sneeuw ook al op de brug wat liggen. Oplettend dat mijn boodschappen niet de oceaan in zouden waaien voorzichtig de brug over gelopen en heelhuids aan de overkant gekomen. Daar was weer wat meer luwte omdat het hotel achter een soort heuveltje ligt en daar de wind op de grond iets minder is. Bij mij op de derde verdieping echter niet. Ik had voor vertrek de grendels van de deur nog gecontroleerd maar zelfs met drie grendels dicht kraakt hij in de sponningen. Rond de middag was het helemaal dichtgetrokken en viel de sneeuwregen eigenlijk horizontaal uit de lucht. De heuvel waar ik gisteren nog gelopen heb en waar ik vanuit mijn kamer op uitkijk, begint beetje bij beetje wit te worden en op steeds meer plekjes begin je een wit hoopje te zien. Het zou kouder worden dus als dit zo doorgaat zou het misschien morgen wel eens wit kunnen zijn. Op Senja en op de bergtoppen richting binnenland was de bovenkant nu al wit. Dat was ook de voorspelling.

Wat ook de voorspelling was, was dat het rond 14.00 nog even op zou klaren en droog zou zijn. Dus na een zelfgemaakte lunch op de kamer weer helemaal aangekleed om nog een stukje buiten te lopen naar het puntje van het schiereiland waar ik gisteren nog niet geweest was. Toen ik bij de receptie kwam, werd echter gevraagd waar ik naar toe ging. Nou wandelen. Nou niet dus. Alleen in een auto mocht je nog naar buiten. Het advies van de meteorologische dienst was, ga niet naar buiten. Nu weet ik inmiddels na een aantal bezoeken in Noorwegen dat het heel verstandig is zo´n advies op te volgen omdat het weer hier gewoon wat extremer is dan in Nederland. Terug op de kamer kon ik het buureiland Senja inmiddels helemaal niet meer zien liggen en niet veel later trok het dan ook helemaal dicht en begon het hele hotel te piepen en kraken op zijn grondvesten. Het merendeel wordt hier al eeuwen in hout gebouwd en hout werkt. Zeker met bijna windkracht 10 op de gevels. De weerwaarschuwingen bleven binnenkomen op de telefoon (fijn dat dat dus werkt) en op de windgrafiek zat Sommarøy zo’n beetje in de hoogste kleur paars. Maar de receptie had een alternatief programma. Er zou een spelletjes middag georganiseerd worden. Als ik zin had mocht ik meedoen omdat er meer gasten waren die nergens meer naar toe konden en dus ook de tijd moesten zien te verdrijven. Nu is Trivial Pursuit normaal al niet makkelijk maar met twee Spanjaarden, twee Noren, een Duitser, een Zwitser en ikzelf was de juiste taal vinden om antwoord te geven een uitdaging. We kregen er in ieder geval wel de tijd mee om. De receptioniste kwam zelfs nog een bakje vers gebrande amandelen brengen om te knabbelen. En het haardvuur werd opgestookt omdat het binnen nu ook frisser begon te worden. Dat had ik op de kamer ook al gemerkt. Waar het zaterdag nog 23 graden was, was het nu krap aan 20 zonder dat ik iets aan de instellingen gewijzigd heb.

Na tot 16.00 beneden gezeten te hebben op mijn kamer verdergegaan met puzzelen. Heb ik dat puzzelboek toch niet voor niets meegenomen. Ook nog wat dingen opgeruimd. Boekje gelezen. En rustig op bed naar de storm liggen kijken. Het was inmiddels donker maar in het schijnsel van de lampen kon je goed zien hoe de sneeuwregen (het is nog steeds geen echt vaste sneeuw) met bakken uit de lucht bleef vallen. Een rustig middagje dus en goed om uit te rusten. Merkte dat de vermoeidheid er een beetje uit begint te komen. Een rustig dagje kan ook geen kwaad.

Tegen 18.30 weer naar beneden. Waar ik zag dat in het hele restaurant alle tafels gereserveerd waren. Ik had weer hetzelfde tafeltje als gisteren. De rest was bezet met congresgangers. Dat had ik vanmorgen ook al gezien dat twee conferentiezalen volgeboekt waren en deze mensen waren vanmorgen ook al bij het ontbijt en bleven nu dus ook eten. Het zat dus helemaal vol en dat hield ook in dat ik vandaag een andere ober had. Mijn inmiddels vaste mannetje was druk aan de andere kant van de zaal. Omdat ik de menukaart zo onderhand van buiten ken, heb ik maar meteen besteld wat ik al een paar dagen had zien staan. Gegrilde rendierhaas (zeg maar ossenhaas) met portsaus en aardappelfondant. Het is ook meteen het duurste wat op de kaart staat maar het was een uitstekende keuze. Je kon het vlees zonder tanden eten, de aardappelfondant was heerlijk en de saus maakte het helemaal af. Om vingers en duimen bij af te likken. Kokkie heeft de mislukte risotto van gisteren hiermee in ieder geval ruimschoots goedgemaakt. Het eten was trouwens zeer onderhoudend vanavond. In het weekend kon je een speld horen vallen en sprak iedereen op gedempte toon. Dat was nu wel anders. Mede omdat buiten op het terras de picknicktafels alle kanten op schoven, opgetild werden door de wind en je binnen door de wind je eigen woorden amper kon verstaan. Dat maakte het ook wel gezellig. De congreszangers zaten vrolijk aan de wijn (de baas betaald, dus waarom niet) dus hoe later het werd, hoe meer geluid er van die tafels kwam. Daar tussenin zaten dan nog wat wegwerkers in hun werkkloffie die ook letterlijk binnen waren komen waaien (of wellicht met de vrachtwagen de brug niet meer over mogen). Die zaten aan het bier met hamburgers dus daar was het ook gezellig. Het was in ieder geval een bont gezelschap en weer eens wat anders dan de stilte van het weekend.

Nadat ik in de bar nog even naar de dansende terrastafels buiten gekeken had, weer naar mijn kamer gegaan. Daar was het inmiddels nog maar 19 graden. Dus voor het eerst over mijn merino trui ook nog een vestje aangedaan. Ik denk dat de winter nu echt begonnen is. Nu nog hopen op wat beter Aurora weer want dat is er de afgelopen dagen met alle 100% bewolking nog niet van gekomen. Dit ondanks dat de aurora wel vrij krachtig was (5 op schaal van 10). Tot op heden nog niets groens aan de hemel zien verschijnen. Laten we het er voorlopig op houden dat Lady Aurora in een wispelturige bui is. Ik hoop wel dat die bui en daarmee de bewolking snel over is. Al ziet het er morgen ook nog naar uit dat we nog met windkracht 9 te maken hebben. Eerst maar eens vannacht met alle gekraak proberen te slapen en dan zie ik morgen wel weer verder. Niets zo veranderlijk als Noors weer.

Geschreven door Msmoneys.reisverhalen