Dag 1: Deventer - Zeddam - Duitsland - Kolding (Denemarken)

Nederland, Deventer

Nadat ik woensdagmiddag al besloten had om één dag eerder verlof op te nemen, kon de vakantie dan vandaag echt beginnen. Na twee dagen uitslapen en in en rondom huis de laatste dingen voor vertrek in orde te brengen, ging vanmorgen dan weer als vanouds om 6.00 uur de wekker. Nou ja zo laat gaat hij door de weeks ook en vorig jaar is hij op vakantie eigenlijk ook geen dag later afgegaan, maar het blijft vroeg. Na een laatste ontbijt thuis en een laatste controle van ramen, deuren en verlichting kon de voordeur om 06.30 uur op slot en kon ik beginnen aan mijn wandelingetje naar de parkeerplaats van de McDonalds bij De Scheg. Rond 6.45 uur was ik bij de McDonalds. Met een koffer achter je aan trekkend, loop je toch iets minder snel dan normaal. Ik moest om 6.50 uur klaar staan voor de pendelbus, dus ik was mooi op tijd. Wachten op een grote OAD bus dus. Ik was gelukkig niet alleen want zo vroeg op de morgen kwam Zoef de Haas ook even dag zeggen en aan wat klaver knabbelen.

Om 6.55 uur kwam er een klein 10-persoons taxibusje van TCR-taxi’s aanrijden. Een vrij nukkige Tukker als chauffeur stapte uit met de vraag of ik mee ging met Zwaluw reizen. Uuhhhh??? Nee. Ik ga met OAD op reis. Nou dat was ook goed. Ik ging op een verre reis en ik stond op de lijst dus ik moest instappen. Er zaten nog 3 mensen achter in het busje die ook op reis gingen. Nou op naar Noorwegen dan maar. De chauffeur had blijkbaar nogal een ochtendhumeur want op de A1, waar je nu maar 90 km/u mag i.v.m. de werkzaamheden, werd er vrolijk met meer dan 120 km/u doorgereden. Ook vond ik het knap dat hij iedere kuil op de A1 wist te vinden om doorheen te rijden. Ik rij er elke dag maar wist niet dat er zo veel hobbels en kuilen op dat kleine stukje A1 zaten. De afslag richting A50 werd overgeslagen en de afslag Apeldoorn-Zuid werd genomen. Eerst links af de hele Kayersdijk af, dan bij de stoplichten draaien (hij zat verkeerd), weer de hele Kayersdijk af in de andere richting en dan onderaan de afslag (waar we net vandaan kwamen), rechtdoor naar de carpoolplaats Kayersdijk. Daar stopte onze “vriendelijke” chauffeur om 7.10 uur met de mededeling dat we daar tot 7.45 uur maar moesten wachten. Tuut, tuut en dag en weg was hij. Nou daar stonden we met ons goed gedrag. Wachten op wat komen gaat. Gelukkig zagen we om 7.45 uur een bekende gele OAD-bus van de snelweg komen bijna helemaal vol met mensen uit het hoge noorden. Daar was nog plek bij voor ons. Mensen die net daarvoor uit de auto gestapt waren op de carpoolplaats en dachten als eerste in de bus te kunnen stappen hadden pech. Ik kreeg als eerste mijn kofferlabel en mocht dus ook als eerste instappen en zo ging de reis al snel verder naar Zeddam. Om 7.50 uur vertrokken we uit Apeldoorn en we reden om 8.35 uur in Zeddam de parkeerplaats op.

In Zeddam werden de koffers weer door onze chauffeur bij de goede bus, bus 25, neergezet. Wij hoefden alleen maar onze handbagage mee te nemen en konden binnen koffie drinken. Omdat het, net als vorig jaar, nu ook weer ontzettend druk was binnen, ben ik alleen even naar de WC geweest. Dat is op zich al een drama omdat er voor zo'n 500 man maar 5 WC's zijn dus is het in Zeddam altijd in achter in de rij aansluiten. Daarna heb ik buiten op een bankje naar het inladen van de koffers zitten kijken. Een hele organisatie. Rond 9.15 uur kwam iedereen naar buiten en mochten we instappen. Na controle van koffers en passagiers reden we om 9.30 uur weg uit Zeddam. Als reisleidster hebben we Yvonne en als chauffeur hebben we Britt, een stoere meid van 27 jaar jong die rijdt alsof het niks is op zo’n grote bus. Yvonne had ik vorig jaar op de boot terug naar Duitsland al ontmoet omdat zij toen met de Fjordenreis samen met ons van de Noordkaapreis op de boot zat.

Na een introductiepraatje en een hoop tekst en uitleg kregen we van Yvonne een mapje met informatie over de route en de indeling van het schiereiland waar Denemarken op ligt maar dat ook nog voor een deel Duitsland is. Ook zat er een keuze lijstje bij met extra excursies, entrees, twee lunches en een aantal stadswandelingen. Als je overal aan mee doet, kost dit 600 NOK. Ik heb overal maar een kruisje gezet en doe overal aan mee. Dat is vorig jaar ook heel goed bevallen.

Om 10.23 reden we bij Enschede de grens over. Yvonne gaf uitleg dat ook Britt een systeem van consumptiebonnen heeft. Koffie, thee en fris 1 bon, bier 2 bonnen en wijn 3 bonnen. 10 bonnen kosten € 10,- Ondertussen waren we over de A30 al een stuk opgeschoten tot Osnabrück waar we om 11.15 uur de afslag namen naar de A1 richting Bremen en Hamburg. En daar begon de ellende. Van de ene wegwerkzaamheden in de andere. Ongelukken erbij, veel vakantieverkeer, versmalde rijstroken. Nou dan kun je dus rekenen op mooie matrixbordjes met STAU. Er stonden ook bordjes met STAUB maar die waren voor het stof dat van de werkzaamheden (verpulveren van de oude betonplaten) af kwam. Daarom werd er om 11.42 uur een ingelaste plaspauze gehouden en reden we om 11.50 uur weer verder de file in. De tijd werd gevuld met het kijken hoe mais en gras groeit, hoeveel tellen je er over doet om over 1 betonplaat te rijden (4 tellen), het bestuderen van hectometerpaaltjes (nooit geweten dat die dingen eigenlijk driehoekig zijn en de lijntjes erop schuin lopen en niet recht). Yvonne vulde de tijd met een verhaal over de geschiedenis van de Deutsche Autobahn. Britt had ondertussen WDR 4 op de radio opgezet en het was buiten foute jaren 80-hits (die Duitsers zijn echt qua muziek in een andere eeuw blijven hangen) goed te horen dat er nog veel langere files stonden dan waar wij in stonden. Via de mediaspeler in de hoofdsteun heb ik eindelijk eens de film "A bridge too far" helemaal van voor tot achter af kunnen kijken. Het uitzicht was ondertussen niet heel veel interessanter. Verdorde akkers, gele graslanden en maisvelden (die niet hoger dan 40 cm waren) afwisselend door de stofwolken die her en der door de harde wind opwaaiden. Het leek wel of we op sommige stukken door de Sahara reden in plaats van Noord Duitsland. Daarom maar lekker film gekeken. Kreeg je de tijd ook mee om.

Om 13.10 uur hadden we tot 14.00 uur lunchpauze bij Rastanlage Wildeshausen Süd. Dezelfde plek waar we vorig jaar ook gestopt zijn. Als lunch (mede omdat we pas laat zouden eten) Currywurst mit Pommes gehad (als je dan toch in Duitsland bent) en Mezzomix (cola met sinas gemengd en in Nederland niet te krijgen). Om 14.00 uur weer vertrokken van de overvolle parkeerplaats. De vrachtauto’s stonden al dubbel geparkeerd en de personenauto’s moesten filerijden om een plekje te vinden. Britt had de bus ook dubbel geparkeerd maar al snel zaten we weer op de A1. Om 14.45 uur waren we bij Bremen en om 15.35 draaiden we onder Hamburg de A7 op om vlak daarna in een ellendig lange file voor de Elbetunnel te komen. Dat was voor Yvonne tijd om wat geschiedenis over de Hanze en de haven van Hamburg te vertellen. Wist je bijvoorbeeld dat kentekens uit Hamburg met HH beginnen en dat dit staat voor Hanze Hamburg? Verder telt Hamburg 2300 bruggen en worden er per jaar 9,3 miljoen containers overgeslagen in de haven van Hamburg. Na de 3 km lange Elbetunnel reden we al snel het schiereiland Jutland op. Jutland bestaat uit twee Duitse delen (Holstein en Zuid-Sleewijk) en drie Deense delen (Noord-Sleeswijk, Noord-Jutland en Vendsyssel-Thy). We zullen ze van zuid naar noord allemaal tegenkomen vandaag en morgen.

Om 16.35 uur was er nog een korte stop tot 16.50 uur bij Marché Restaurant Holmmoor Ost net boven Hamburg. Daarna ging het verder door de wegwerkzaamheden op de A7. Om 17.25 uur passeerden we de afslag naar Kiel (als we vandaag de boot in Kiel hadden moeten halen, was dat zeer zeker niet gelukt) en reden we door richting Rensburg. Daar passeerden we het kanaal dat de Noordzee met de Oostzee verbindt. Dit kanaal is ruim 100 km lang en het scheelt schepen 325 km omvaren om Denemarken heen. Per jaar maken ruim 40.000 schepen gebruik van dit kanaal. Daarmee is het een van de drukst bevaren kanalen ter wereld. Om 18.00 uur zagen we een bordje dat het nog 117 km was tot in Kolding. We hadden dus nog even te gaan. Om 18.10 uur gingen we van de A7 af en reden we binnendoor parallel aan de A7 naar Handewitt waar we om 18.30 uur aankwamen voor het diner.

Het diner werd in 3-gangen geserveerd in Hotel Gasthoff Handewitt (net iets van de snelweg af ter hoogte van Flensburg). We kregen eerst een echt lekkere heldere groentesoep met stukjes rundvlees en echte soepballen. Daarna mals gestoofd rundvlees met jus, gekookte aardappels, gevulde perzik met besjespuree en witte saus met gekookte erwtjes én (ja hoor daar zijn ze weer) gekookte worteltjes. Vorig jaar heb ik 17 dagen lang bij iedere warme maaltijd gekookte aardappels en worteltjes gehad (gestoomd, gebakken, gewokt, gegrild, gekookt enz.) Dit jaar hebben we de eerste gekookte worteltjes en aardappels dus alweer gehad. Maar de witte saus erbij was wel een lekkere variatie. Omdat Britt in het gedrang kwam met haar rijtijden, hebben we het toetje (rode besjes in saus met een bolletje ijs) bijna staand naar binnen moeten werken omdat Britt na 21.15 uur niet meer mag rijden en we nog minstens 1 uur naar het hotel moesten rijden. Net iets voor 20.00 uur hebben we de Gasthoff dan ook met gierende banden en opspattend grint verlaten en reden we al snel weer op de A7 richting de grens. Hoe we de mensen bij de Gasthoff hebben achtergelaten wilde Yvonne niet weten. We hadden het idee dat de mensen in de keuken nog steeds aan het bijkomen waren en nog nooit zo snel 24 toetjes geserveerd hebben.

Bij de grens aangekomen was het een discogebeuren aan lampen, afzettingen en sluizen waar we doorheen moesten om de grens over te kunnen. Yvonne had al instructies gegeven dat we allemaal onze riem om moesten doen. We moesten stoppen en er werd gevraagd wat we meenamen. Yvonne zei mensen. Er werd gevraagd wat voor mensen. Toen Yvonne zei "Dutch People" was het goed en konden we doorrijden. Rechts naast de weg stond echter ook een tent leeg. Als we daar in hadden moeten rijden dan had iedereen alles uit moeten pakken en hadden we er nog wel even gestaan. Dat hoefde gelukkig niet. Yvonne zei dat het dus goed was dat we niks gezegd hebben over het paard (grapje) dat achter in de bus staat en al helemaal niet over de kratten vol met bier en wijn die Britt vanuit Nederland voor de hele reis heeft meegenomen. 3 euro bij Britt voor 2 glaasjes wijn of 12 euro voor 1 glas in Noorwegen. We blijven wel Nederlanders natuurlijk.

Het leek echter wel alsof de weergoden ons ook welkom wilden heten in Denemarken. We waren nog niet de grens over of al snel was het donker en was er van de graanvelden, typische vierkante boeren hoeves en omgeving (mooi fjord) al snel niks meer te zien. Het kwam met bakken uit de hemel vallen. Nou ja daar is vorig jaar de reis ook mee begonnen. We zullen het er maar weer op houden dat de engelen op reis zijn en de hemel huilt. Bij het binnen rijden van Kolding kregen we van Britt nog een extra rondje omdat er op een rotonde een verkeerde afslag genomen was. We waren uiteindelijk om 21.35 uur in het Comwell Hotel in Kolding waar ik kamer 265 kreeg. Een nette kamer met mooie badkamer in een verder aftands deel van het hotel dat nog steeds aan een grote verbouwing bezig was. Volgens mij was mijn kamer wel al verbouwd maar de gang en de rest van de vleugel nog niet waardoor je over de karton en tussen het cement door naar de goederenlift moest de angstaanjagend naar beneden ging in de liftkoker en ook nodig aan renovatie toe was. Moet eerlijk zeggen dat ik bekaf was ook al heb ik de hele dag alleen maar gezeten. Ben toch vanaf 6.00 uur op en meer dan nog even zitten op de kamer zal er vandaag niet in zitten. Ik had nog een blokje om willen lopen naar het Koldingshus Castle. Dat ligt op zich niet ver van het hotel en hotel ligt in een mooie parkachtige omgeving. Prima voor een avondwandeling dus. Maar omdat het nog steeds met bakken uit de hemel komt en inmiddels donker is, slaan we dat maar over. Morgen om 7.00 uur ontbijt. 7.30 uur koffers in de bus en 7.45 uur vertrek. Morgen hebben we wél een boot te halen en die wacht niet. Eerste dag van 15 uur en 620 km uit en thuis zit er op. Ik zeg welterusten!

Geschreven door

Geen reacties bij dit reisverslag

 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.