Vandaag om 6:00 de wekker gezet want ik had een volle en drukke planning gemaakt dus vroeg op om zo veel mogelijk uit de dag te kunnen halen. Om 6:30 aan het ontbijt en om 7:15 wandelde ik het hotel uit. Op naar Ruter (vervoersbedrijf) om een Oslopas te halen waarmee ik de hele dag alle openbaar vervoer en bijna alle musea voor niets in kon. Ruter zou (met de nadruk op zou) om 7:00 open zijn. Op de deur stond echter 9:00 dus de informatie op de website klopte niet. Ik had de app van Ruter en van Oslopas al thuis op mijn telefoon geïnstalleerd dus snel zoeken waar je nog een Oslopas kunt krijgen in de buurt. De VVV ging immers ook pas om 9:00 open. Dus op naar het chique Radisson Blu Plaza hotel. Daar keek de portier een beetje vreemd toen ik met bergschoenen en rugzak de hal in liep maar ik kwam ook weer even snel naar buiten. Bij de receptie zeiden ze dat de info op de site niet klopte en dat de Oslopas alleen nog bij de VVV verkocht werd en niet meer bij hun aan de hotelbalie. Daar waren ze mee gestopt. Dus maar even buiten op een bankje gaan zitten en gaan kijken wat dan nog meer verkooppunten waren. In Bjørvika zou er van Narvesen nog een kiosk zijn die ook Ruter dag passen zou verkopen maar ook de Oslopas. Dus hup in de benenwagen en zo'n 1,5km verder bij de Narvesen kiosk Barcode vragen en hopen dat ze daar wel een Oslopas zouden verkopen. Het meisje dat me wilde helpen, keek alsof ze het in Keulen hoorde donderden. Dat beloofde niet veel goeds. Maar gelukkig liep er nog een meisje rond die wist dat rechtsboven in een kastje bij de Ruterpasjes ook nog Oslopassen zouden liggen. Of ik even 450 kronen wilde betalen. Met alle liefde want officieel worden ze voor 495 kronen verkocht. Dat was dus al winst. Nu was het een kwestie van de datum invullen en tijdstip 8:10 en dan was de pas 24 uur geldig. De dag kon eindelijk beginnen.

Buiten op de Barcode struikelde ik bijna de eerste stadsbus in. Die meteen ingesprongen terug naar het station. Daar overgestapt op de stadsbus naar Bygdøy. Daar deed je met de bus wel 30 minuten over maar de eerste ferry vertrekt pas om 9:50 vanaf het stadshuis. Dat was voor mij veel te laat. Dus na 30 minuten busrit dwars door Oslo stapte ik om 9:00 uit op het museumeiland Bygdøy voor de deur van het Fram museum. Dat ging pas om 9:30 open dus had ik nog even tijd voor een Adventure lab en wat caches buiten het museum. Iets voor 9:30 zat ik samen met nog één mevrouw voor de deur van het Fram museum op een bankje en toen de deur open ging, zei de medewerkster dat we naar binnen mochten. Ik liet mijn Oslopas scannen en ik kon doorlopen. Als eerste in een leeg museum vóór alle busladingen toeristen. Eerst naar het poolschip Gjøa dat via een ondergrondse gang te bereiken was. Na een rondje door het aparte gebouw dat rond Gjøa gebouwd is en een klim en klauterrondje door de ruimen van het schip, terug naar het Fram gebouw. Hier zou om 10:00 voor het eerst de film op dek afgespeeld worden waardoor het leek alsof je op de Noordpool zelf op dek stond in een storm en ingevroren werd in het eeuwig ijs. Daarna ben ik onder dek door alle ruimen gelopen waar je het leven aan boord kon meemaken in beeld en geluid. Hier hoorde je de kok in potten rammelen, daar hoorde je een kaartspel of rammelend servies in de kombuis. In het ruim hoorde je het ijs kruien aan de buitenkant van het schip en onderin hoorde je de motor lopen in de machinekamer. Zo had je het idee dat je door een schip liep dat vol in bedrijf was. Erg interessant waren ook alle oude documenten, gebruiksvoorwerpen en oude foto's van de poolreizen naar noord- en zuidpool van beide schepen. Je zou er een dag kunnen rondlopen om alles te lezen, filmpjes te kijken en foto's maar daar had ik helaas geen tijd voor. Om 10:50 naar buiten gelopen toen net de eerste busladingen naar binnen begonnen te komen. Achter het Fram museum naar de aanlegsteiger van de ferry naar het stadhuis gelopen en net toen ik aan kwam lopen, kwam een volle boot aanvaren. Toen iedereen was uitgestapt zat er nog 1 mevrouw aan boord en stapte ik als enige nieuwe gast in. Een privé boot terug naar de stad en om 11:00 stond ik op de kade bij het stadhuis.

Daar even op een bankje wat gegeten en gedronken in de schaduw en dan op naar de klim van de Akerhus vesting. Dit is een heel complex van vestinggebouwen, musea, bunkers en het oude kasteel waar je uren rond kunt dwalen. Ook hier aan de hand van caches bijzondere punten van de vesting bezocht en bekeken. Het piepkleine verzetsmuseum even bekeken (was ook gratis met Oslopas) en daarna naar het Akerhus slot gelopen. Ook daar weer gratis entree met de Oslopas en kreeg ik een QR-code om de rondleiding op mijn telefoon te downloaden als audiogids of als tekst om te lezen. Ik koos voor de leesversie en zo kon je van de kerkers tot de torenkamer door zo'n 20 ruimtes waar per ruimte tekst en uitleg gegeven werd over de ouderdom, geschiedenis, bijzonderheden en gebruik van de betreffende ruimtes. Door de dikke vestingmuren was het heerlijk koel in het slot en het was allesbehalve druk waardoor het fijn rondkijken was en je kon in bijna iedere ruimte ook wel ergens op een stoel of bankje gaan zitten om de ruimte te bekijken of naar buiten te kijken. Toppunt in de laatste ruimte was een roosvenster van Emanuel Vigeland dat pas begin dit jaar teruggeplaatst is. Het glas-in-loodraam laat in het midden het Agnus Dei (Lam Gods) zien. De vensters er omheen Maria met baby Jezus, de dood van St. Olav, St. Halvard (patroonheilige van Oslo), St. Svithun (patroonheilige van Stavanger), St. Sunniva die onderdak zoekt in een grot, de dood van St. Magnus, St. Tor die voor zieke dieren zingt en St. John die de voeten van de armen wast. Op de bovenverdieping (de middeleeuwse troonzaal) was een hele expositie te zien over de restauratie van het raam. Na een groot aantal wenteltrappen naar beneden stond ik rond 14:00 weer buiten.

Op de app gekeken waar de dichtstbijzijnde OV-halte was en daar naartoe gelopen langs de kade en bij de terminal van de DFDS-veerdienst de bus naar het station genomen. Daar even naar het hotel gelopen (was toch maar 300m) en even naar de WC geweest en nieuw drinken in de rugzak geladen en toen om 15:00 hop weer naar het station om de bus richting Akerselva te nemen. De Akerselva is een rivier van 8km die inclusief watervallen en stroomversnellingen dwars door Oslo stroomt. Links en rechts van de rivier zijn allerlei oude industriële panden omgevormd tot studenthuizen, filmhuizen, concert- en eetzalen. Het was in ieder geval een groene oase waar het door het stromende water heerlijk koel was onder de bomen. Her en der nog eens even op een bankje gezeten en langs watervallen en bruggen heb ik zo'n 4km langs de rivier gelopen tot de Sannerbrua. Daar rond 17:15 het wandelpad verlaten en linksaf geslagen naar een wel heel bijzonder plekje. De Syverkiosken. Een echt cult kioskje (meer dan een luikje is het niet) waar ze (zoals ze zelf zeggen) de beste en lekkerste hotdogs van Noorwegen verkopen. De recensies zijn hier 10 op 10 en het was het doel van mijn wandeling van vanmiddag en meteen mijn avondeten. Ik koos voor de luxe variant van twee in runderbouillon (geheim recept) gekookte worstjes met zelfgemaakte ketchup en aardappelsalade. Er zat ook nog een broodje bij maar ik had handen te kort om dat ook nog op de foto te zetten. Het smaakte in ieder geval heerlijk en was als alternatief voor een avondmaaltijd met dit warme weer ook wel voldoende.

Na de Syverkiosken rond 18:00 weer de dichtstbijzijnde bushalte opgezocht en vanaf Alexander Kiellands plass de bus weer terug naar het station genomen. Mooi tijd om even de telefoon wat bij te laden. In alle stadsbussen in Oslo (allemaal volledig elektrisch) zitten namelijk bij iedere stoel USB-poortjes waar je in de bus je telefoon kunt opladen of in ieder geval even bij kunt laden. Bij het station overgestapt op een andere buslijn die me een eind richting koninklijk paleis zou brengen en bij het Nationaaltheater uitgestapt. Van daar bult op richting het koninklijk paleis om de laatste cachevragen te beantwoorden en smileys te verdienen. Toen ik bij het paleis alles gezien had, ben ik de trappen afgedaald en heb de hele Karl Johansgate tot aan het hotel teruggelopen (zo'n 1,5km). Maar eerst had ik nog een adresje gisteren gezien waar ik het muntgeld kon opmaken.

Paradis Gelateria was gisteren (zondag) zo druk dat er een rij tot op straat stond. Daar moesten ze dus vast heel goed en lekker ijs hebben. Nu was het niet druk. Op de deur hing wel een briefje dat er maar 8 mensen tegelijk binnen mochten staan maar ik kon meteen doorlopen. Er hing een menukaart aan de wand en daar stond iets op van 76 kronen (precies wat ik nog aan kleingeld had). Toen ik vroeg wat een "medio" was (want dat had ik besteld), bleek dit een hoorntje of bakje te zijn met twee bollen. Nadat de keuze op donkere chocolade en witte chocolade (beiden met chocolade stukjes) was gevallen, ging de jongen aan de slag met een plamuurmes en werd het ijs zorgvuldig om het hoorntje heen geplamuurd. Toen ik mijn ijsje had, kon ik doorlopen en bij de kassa mijn beurs omdraaien. Alle muntgeld op. Beter kun je niet hebben. Buiten rustig mijn ijsje opgegeten. Het was echt Italiaans ijs dat ook niet snel drupte of smolt en het was een lekkere frisse afsluiting van een lange en warme dag. Het was inmiddels 19:30 dus ik was meer dan 12 uur op pad geweest.

Toen ik de poort van hotel door kwam lopen, was ik tot aan mijn knieën afgesleten. Zo voelde ik me onderhand wel. Even nog op het terras gezeten en toen naar mijn kamer. Airco aan, douchen en daarna helemaal niets meer. Het hele programma wat ik wilde doen, heb ik kunnen doen en zelfs nog wat extra's dus mijn checklist was klaar voor vandaag.

Geschreven door Msmoneys.reisverhalen