Om 6:15 opgestaan. Het eerste wat ik zag toen ik de gordijnen opendeed was de Hurtigruten die over het fjord aan kwam varen. Met de zoomlens lukte het om er nog een foto van te maken. Daarna snel aangekleed en naar beneden gegaan. Ontbijten kon hier al vanaf 6:30 en omdat het vrij vol was op de parkeerplaats dus maar vroeg gaan ontbijten. Dan is het ook nog niet zo druk en kun je nog lekker rustig eten. Het ontbijtbuffet was zeer goed gesorteerd en alles wat je kon bedenken, kon je er wel vinden. Zelfs versgebakken spiegeleitjes. Na het ontbijt rond 7:15 terug naar mijn kamer gegaan om de laatste dingen in te pakken.

Net toen ik rond 7:50 mijn kamerdeur uit wilde lopen begon er iets irritant te piepen op mijn kamer. Ik kon eerst niet thuisbrengen wat het was maar toen ik de kamerdeur naar de gang opendeed, werd me dat wel duidelijk. Daar was een loeiende sirene te horen en klonk in twee talen "Evacuate, evacuate. Use the nearest exit stairwell. Don't use the elevator." Nou daar sta je dan bepakt en bezakt op de 16e verdieping. Gelukkig heb ik me jaren geleden al aangewend om 's avonds als ik een hotelkamer binnenkom echt goed naar de evacuatieroute te kijken en ook te checken of die vluchtdeuren open zijn. Dat had ik hier ook gedaan dus ik wist dat ik mijn korte gangetje met 6 kamers uit moest en in de hal van de liften rechts de deur naar het trappenhuis moest hebben. Ik dacht nog even met of zonder koffer en besloot om maar met koffer te beginnen. Als ik echt ergens rook of vlammen tegen zou komen, kon ik mijn koffer altijd nog achterlaten en het op een rennen zetten. Dus op verdieping 16 begonnen met iedere keer 6 trapjes in een vierkant naar beneden. Op verdieping 15 kwam ik een branddeur tegen die met een knop geopend moest worden. Op verdieping 10 stond weer zo'n deur. Op verdieping 7 kwam een man in werkkleding ook uit de gang het trappenhuis inlopen en vroeg of ik hulp nodig had. Nou dat was wel handig. Hij de kofferriem gepakt, ik het hengsel. Op verdieping 5 nog door een branddeur en toen stond ik om 7:55 buiten. Met koffer, jas en rugzak. De overige mensen die nog zaten te ontbijten en geen jas bij zich hadden, stonden allemaal met dekentjes en warme omslagdoeken buiten. Die werden door de mensen van de receptie buiten uitgedeeld aan wie het koud had. Er stond een brandweerwagen en een klein brandweerbusje en er liepen brandweermannen in en uit. Wat er aan de hand was, werd niet gezegd en of het een oefening was of niet ook niet maar om 8:00 mocht iedereen weer naar binnen.

Om 8:15 (iets later dan gepland) toch kunnen vertrekken voor een mooie toeristische busroute.

Via de E6 Trondheim verlaten om echter al snel weer afscheid te nemen van de E6 omdat voor vandaag vooral de E39 gevolgd werd om uiteindelijk in Ålesund uit te komen. Maar dat ging wel met een kleine omweg van 150km. Om 9:10 reden in Orkanger. Om 9:30 een korte stop bij Ellingsgården Grillrestaurant & Camping Romundstad voor koffie en wat foto's maken. Om 9:45 weer verder richting Halsa. Daar met de eerste ferry van deze reis het fjord oversteken richting Kanestraum. We kwamen om 11:00 aanrijden en konden meteen de ferry op. Het was maar een korte overtocht en om 11:20 waren we al aan de overkant. Daar konden we verder richting Kristiansund, niet te verwarren met Kristiansand dat helemaal op het zuidelijkste puntje van Noorwegen ligt. We waren nu namelijk op weg naar het bijna meest westelijke puntje van Noorwegen. Of eigenlijk is het geen puntje meer en is eigenlijk al Atlantische oceaan. We gingen namelijk vandaag naar de Atlanterhavsveien, de Atlantische kustweg.

De weg verbindt de eilanden van Averøy tot Vevang en Eide naar het vasteland tussen Kristiansund en Molde. De weg is 8,3 kilometer lang gaat over diverse eilanden en de scherenkust. Er zijn een groot aantal bruggen:
Lille Lauvøysundbrug – lengte 115 meter; hoogte 7 meter
Store Lauvøysundbrug – lengte 52 meter; hoogte 3 meter
Geitøysundetbrug – lengte 52 meter; hoogte 6 meter
Storseisundbrug – lengte 260 meter; hoogte 23 meter
Hulvågen bruggen (3 bruggen) – lengte 293 meter; hoogte 4 meter
Vevangstraumenbrug – lengte 119 meter; hoogte 10 meter

Daar zouden we vanmiddag allemaal overheen gaan rijden. Eerst volgde rond Kristiansund een aantal vrij lange en diepe tunnels en ook al een aantal bruggen. Rond 12:00 reden we door Kristiansund. Meer dan een groot vissersdorp was het eigenlijk niet. Om 12:09 reden we weg 64 op. Die is in totaal bijna 30km en de Atlantic road maakt daar deel vanuit. En of het zo moest zijn werd het weer aangepast aan de omgeving zodat we de natuurkrachten in optima forma konden beleven. Met dat we weg 64 opdraaiden klaterde de regen tegen de ramen, kwamen er schuimkoppen op de oceaan en kwam de regen zo'n beetje horizontaal uit de lucht vallen. De chauffeur zei dat we niet van suiker waren en dus moest iedereen er uit op het eerste eiland waar je kon stoppen. Dat was Geitøya. De naam zegt het al. Normaal lopen hier geitjes rond maar die hadden zich nu ook maar even in een schuurtje teruggetrokken. Je waaide letterlijk bijna uit je jas en de regen plensde naar beneden maar ach hier komen zo'n 12 orkanen per jaar overheen dus het briesje dat er nu stond, viel nog alleszins mee. Toen iedereen weer terug naar binnen gewaaid was gingen we verder over weer wat eilandjes en bruggen tot een groter eiland, Eidhusoya, waar we om 13:30 stopten voor een tweede wandeling. Hier was een roestvrijstaal wandelpad rond het eiland gelegd waar we tegen de klok in omheen gelopen zijn. Dan waren we achter de heuvel tenminste even van de wind verlost. Aan de voorkant van het eiland was er echter tussen het wandelpad en de Atlantische oceaan niets meer wat in de weg stond en moest je je aan de reling vast houden om niet om te waaien. Tussen hier en Groenland kom je niets meer tegen behalve de Atlantische Oceaan. Vanaf deze kant had je ook het mooiste zicht op de Storseisundbrug. De hoogste brug van 23m hoog waar we zo meteen overheen moesten. Eerst kwam je nog langs wat monumenten voor omgekomen zeelieden en ook stonden er informatieborden met foto's van hoe het hier met "mooi" weer uitziet. Maar eigenlijk vonden we dit allemaal wel mooi weer. Bij grote stormen slaan de golven zelfs over de 23m hoge Storseisundbrug. Dat hoort er hier bij. Iedereen was in ieder geval wakker en uitgewaaid en klaar voor het volgende stuk. Vanaf de top van de Storseisundbrug had je een mooi zicht op de dammen, eilandjes en kronkels in het vervolg van de weg. Om 14:00 waren we van de Atlanterhavsveien af en werd er over weg 64 verder gereden richting Molde voor de tweede ferry van vandaag. Die was wat langer. We konden ook hier om 15:00 na even wachten de ferry oprijden en waren om 15:30 in Vestnes aan de overkant. Vanaf daar was het nog 1 uur richting Ålesund waar we om 16:30 aankwamen.

Het hotel was hotel Noreg Ålesund. Het adres kwam me echter bekend voor. Hier had ik in 2019 ook al eens geslapen in een niet al te beste kamer. Ik had op Google wel al gelezen dat het hotel overgenomen was en inmiddels verbouwd was. Aan de liften was dat nog niet te zien. Die waren nog even traag en gammel als in 2019. De gangen en kamers waren echter geheel verbouwd en volgens mij ook doorgebroken. De kamer was echt groot en helemaal prima. In ieder geval veel beter als in 2019. Het diner was pas om 19:00 en dus had ik nog even tijd had om een rondje door Ålesund te lopen. Ik had voor mezelf een heel rondje langs Geocaches en Adventure labs uitgezet. Dat ging lekker tot ik een winkel tegen kwam om nog iets warms te kopen voor morgen. Het zou wel eens koud kunnen worden. Ik kwam een mooie trui tegen. Die kon morgen nog wel eens van pas komen. Na een pas ronde midden in de winkel (pashokjes en spiegels hadden ze niet) werden alle aankopen ingepakt. Toen heb ik nog wat mooie plekjes van Ålesund bekeken en nog even langs de Hurtigruten gelopen die ik boven de huizen zag uitsteken. Om 18:40 weer in het hotel. Snel alles op de kamer neergelegd en om 19:00 beneden voor het diner.

Het diner werd vanavond uitgeserveerd voor de aanwezige gasten. We kregen twee sneetjes met brood en boter en een schoteltje met 3 lapjes ham en 3 schijfjes meloen. Ook vanavond was het hoofdgerecht, net als in Trondheim, kalkoen met kerriesaus maar wel met puree, worteltjes, 1 asperge en 1 stronkje broccoli. Het toetje was riskrem (rijstepap) met bessensaus. Het eten smaakte prima en de drankjes waren hier ook maar 50 kronen voor een flesje van 0,5l cola. Dat viel dus alleszins mee. Na het eten de rest van de caches gaan zoeken en het merendeel ook kunnen vinden. Tot 21:30 rondgelopen door Ålesund. Toen begon de wind flink aan te trekken en werd het met alleen een vestje aan toch iets te fris. Bij de receptie meteen het drinken van bij het diner afgerekend en nog een nieuw koud flesje mee naar de kamer genomen. Door de Pinksterdagen nog nergens boodschappen kunnen doen. Hopen dat dat morgen in Loen wel gaat lukken.

Geschreven door Msmoneys.reisverhalen