Vandaag eerst eens begonnen met stil te staan hoe geweldig afgelopen nacht was. Daar hielpen de foto’s van Nico enorm aan bij. Ik weet niet wanneer die jongen slaapt maar de foto’s zaten vandaag al in de mailbox. Ze zijn schitterend. Hij heeft natuurlijk veel betere lenzen met veel grotere hoeken en zelfs 180 graden Fish Eye lenzen zodat hij van links naar rechts een hele auroraboog op de foto krijgt. Dat lukt met mijn lens niet maar hij krijgt er dus ook nog hele stukken landschap bij op. Dat maakt de foto’s wel net af. Een enorm mooi aandenken aan een fantastisch avontuur op Lullefjellet en Helligskogen. En morgen mag ik nog een keer. Jippie. Dan met een vriend van Nico.

De sneeuw die we afgelopen nacht onderweg al hadden, is de hele nacht ook in Tromsø blijven vallen. En niet te zuinig ook. De boten hier voor de deur bezweken er bijna onder. Je zag niets dan knipperlichten van veegwagens, shovels en alles wat rijdt waar een sneeuwschuif of zelfs sneeuwploeg voor kan. Deels werd alle sneeuw het fjord in geschoven. Deels wisten ze ook niet meer waar ze het moesten laten en hebben ze er her en der maar hopen van gemaakt zo hoog als twee auto’s op elkaar gestapeld. Met een auto wegkomen deze ochtend was ook een uitdaging. Er lag zo’n 40 cm verse sneeuw bovenop.

Nadat ik me dat geamuseerd eens had zitten bekijken, ben ik eens naar beneden gegaan voor het ontbijt. Nu had ik dit hotel al geboekt toen ik las dat ze al een aantal keren de prijs voor beste ontbijt van Noorwegen hebben gewonnen. En dat was niet zonder reden. Een werkelijk gigantisch buffet of wat zeg ik, eigenlijk vier buffetten. Ook nog een live cooking deel waar ze crêpes en omelet op bestelling maken. En voor koffie was er geen machine maar een barista die op een werkelijk gigantische koffie machine een hele waslijst aan dranken tevoorschijn kon toveren. Je wist werkelijk niet waar je moest beginnen. Als je dan je bordje met een hekje eromheen had volgeladen en de rij bij de barista had overleefd, begon de tweede uitdaging. Het zoeken van een plek in de ontbijtzaal. Volgens mij zit het hele hotel vol want het was met een vergrootglas zoeken waar nog wat vrij was en er zat niet anders op dan bij andere mensen aan een vierpersoons tafeltje aan te schuiven. Er kwam zelfs nog iemand die ook alleen was tegenover me zitten. Dat was wel handig want als je nog wat wilde halen, was de kans natuurlijk groot dat je plek weg was. Maar ja, iedereen komt in het holst van de nacht terug van excursies. Het ontbijt is tot 10.00 uur dus rond 09.00 komt zo’n beetje iedereen eten. Dat moet ik morgenochtend dus even iets anders doen. Het ontbijt was heerlijk. Daar werd je weer wakker van. Want na een nachtje van amper zes uur had ik weer wat nieuwe energie nodig.

Toen ik terug was op de kamer heb ik eerst de avonturen van gisteren beschreven omdat het werkelijk rookte van de sneeuw buiten. Tevens had ik mijn cultuurpas eens bekeken en de meeste dingen gaan hier pas rond 11.00 open. Dus vroeg de stad in om naar attracties te gaan, had dus geen zin. Rond 11.30 dus naar de bushalte gebanjerd door 40 cm sneeuw. Is ook weer een nieuwe uitdaging. Op sommige plekken lag er zelfs nog meer. Als er een schuiver door de straat was geweest lag wat niet meer op de weg lag nu op de stoep. Zoek het als voetganger maar uit. De straatverwarming kon het op de meeste plekken ook niet meer bolwerken dus je stond zo’n beetje tot aan je knieën in de sneeuw op de bus te wachten. Die stopte dan vervolgens ook gewoon midden op de weg waardoor je door die sneeuw moet de bus in moest klimmen. Nou ja beter dat dan lopen. Het was zo’n 3 km waar je volgens de stadsplattegrond zo’n 40 minuten over zou doen. Nou dan liever 10 minuten met de bus naar het Tromsø museum, ook wel The Arctic University Museum of Norway. Van de beschrijving van het museum kon ik niet veel kaas maken. Het zou een mix zijn van Sami cultuur en geschiedenis, de steen en ijzertijd, de Viking periode, kunst uit de staafkerken van Noorwegen, Aurora en Arctische dieren. Nou. Vol goede moed van de bushalte naar binnen gestrompeld. Schoenen, jas en broek van sneeuw ontdaan op de deurmat en naar binnen. Kaartje van mijn pas afgegeven. De jas kon in de garderobe maar dat was gewoon een stangetje in de hal. Ik had ervoor gekozen om alles in mijn jaszakken te proppen en niet ook nog eens een rugzak mee te nemen. Dus dan de jas maar mee naar binnen. Dat mocht gelukkig. Begonnen bij het dierenleven ging het daarna verder met gesteente, aurora, kerkkunst en Sami geschiedenis. Het was interessant, leerzaam maar ik vind het een allegaartje blijven. Wel mooie film van de Aurora gezien. Daar ga ik in een ander museum er nog een mooiere en langere van zien.

Nadat ik zeker wist dat ik geen zaaltjes en verdiepingen had overgeslagen in de hal mijn jas weer aangedaan en goed ingepakt weer de wondere witte wereld in. Het was nu even gestopt met sneeuwen. En je weet pas echt dat het winter is in Noorwegen als de Noren niet meer te voet of op de fiets naar buiten gaan maar op de langlauf latten. De een na de ander kwam hierlangs zoeven. Is weer eens wat anders dan een fiets op het fietspad. De bushalte was bijna niet meer bij te komen maar na weer door een berg sneeuw te zijn geklommen toch op de stoep uitgekomen. Het was 10 minuten wachten op de bus terug naar het centrum. Dat ging eerst flink berg op en daarna berg af. De winterbandjes van de bus hadden het er soms moeilijk mee. De bus stopte precies voor de supermarkt. Het was inmiddels ruim na 14.00 maar ik had nog niet geluncht. Bij de KIWI twee broodjes gehaald en die op de kamer opgegeten. Meteen weer een sneeuwbui uitgezeten en na 16.00 weer de stad in. Ik heb nog genoeg kaartjes van mijn cultuurpas over dus eens kijken waar we nog overal naar binnen kunnen. De meeste musea gaan om 16.00 dicht maar er waren nu ook nog wat dingen open.

Recht tegenover het hotel zit het Trol museum. Dus schuifel, schuifel de straat over en daar naar binnen. Het zijn maar vier kamer op de derde verdieping van een oud pakhuis maar het is ontzettend leuk gedaan. Werkelijk alle Noorse trollen, fabel- en sage wezens die er in alle verhalen en sprookjes voorkomen worden hier tentoongesteld. Je gaat met een tablet langs bepaalde punten en kunt dan ook in augmented reality van jezelf een trol maken of een trol uit een wand tevoorschijn laten komen. Van de tablet of soms ook via een scherm kun je er dan foto’s van maken. Er was zelfs een tekenkamer waar je kleurplaten van trollen kon tekenen en een spelletjes kamer waar je trollen spellen kon spelen. En het grappig is dat je denkt dat dit een museum voor kinderen is. Nou ik heb geen kind gezien. Ja grote kinderen. Die het als volwassene heel leuk vonden om zich in de trollenwereld van Noorwegen te verdiepen. Het was een vermakelijk bezoek.

Inmiddels was de uittocht aan excursies al geweest en stond de Hurtigruten op het punt van vertrekken. Er lagen er vandaag twee. De MS Otto Sverdrup en de MS Polarlys. Die laatste had alle kleppen nog openstaan maar zo rond 17.50 gingen de trossen van de Otto Sverdrup los, maakte hij voor mijn neus een mooi pirouetje op de plaats en vervolgde zijn tocht richting zuiden. Donderdag sta ik zelf aan boord dus was het leuk om het nu eens vanaf de wal te bekijken. Na een zware toet van de Otto Sverdrup en een toet terug van de Polarlys ben ik de kade afgelopen naar mijn volgende attractie. Ik gokte erop dat het nu mogelijk daar niet zo druk zou zijn. Dus rond 18.15 op Magic Ice. Dit is eigenlijk een kunstgalerie maar dan voor ijssculpturen waar je ook een drankje krijgt. Dus mijn volgende bonnetje uit mijn jaszak gehaald en daar naar binnen. Eerst kom je in een ontvangstruimte. Daar werd mijn bonnetje ingenomen en kreeg ik van een vriendelijke jongen uitleg. Je gaat eerst door een sluis en dan kom je in een grote ruimte wat zij de galerie noemen. Feitelijk is het een grote koelcel waar het constant min 7 is. Er zijn meer van dit soort galeries in Noorwegen maar deze van Tromsø staat in het teken van de Noorse poolreiziger Roald Amundsen die hier geboren is en zowel de Zuid- als Noordpool vanaf hier is gaan ontdekken. Er werd nog aangeboden om een soort isolatiecape met bontmuts op te zetten maar ik zei dat mijn jas min 7 wel aan moest kunnen. Dat was ook zo. Alleen de vloer was van plaatijzer en als je daar lang op stilstond met je natte schoenzolen vroor je daar dus aan vast. Dus in beweging blijven. Bij de bar kon je een drankje halen uit een glas van ijs. Het was een mix van witte wijn met Krekling (besjes van de kraaihei). Zeg maar een soort jeneverbes. Want om niet aan het glas vast te vriezen zat daar een percentage in waar je scheel van ging kijken. Het was wel heel lekker. Dat dan weer wel. En je kreeg het er meteen warm van. Dat was ook handig. Na alle sculpturen in alle ruimtes bekeken te hebben weer naar de uitgang gelopen. Daar weer door een sluis en dan kwam je weer bij de kassa uit zeg maar. De jongen die mij geholpen had, informeerde nog naar hoe ik het gevonden had. Het was mooi en het drankje was lekker.

Inmiddels was het tegen 19.00 en tijd voor diner. Ik had gisteren bij het kampvuur aan Nico gevraagd of hij nog wat adresjes wist om te gaan eten. Een van de adresjes was Pastafabrikken. En als iemand van Italiaanse afkomst zegt dat de pasta daar goed is, durf ik daar wel te gaan eten. Het is natuurlijk zaterdagavond en alle excursies zijn weer op pad maar de hele hut zal volgeboekt. Enige plek was nog aan de bar. Als ik dat niet erg vond. Daar zaten nog twee mensen die niet gereserveerd hadden en er was nog één stoel vrij. Nou prima. Ik kon meteen aan de bar bestellen en betalen. Niet veel later kwam er werkelijk een gigantisch diep bord met dampende pasta en balletjes op en onder de pasta uit de keuken met een overheerlijk tomatensausje. Omdat ik gisteren niet echt warm eten gehad heb, smaakte het des te beter. Tijdens het eten werd nog twee keer gevraagd of het smaakte. Nou dat deed het. Goede tip van Nico.

Rond 19.45 klaar met eten ben ik weer via een andere weg naar het hotel teruggelopen. Ik kwam in de haven uit en kon vanaf de kade mijn kamer zien liggen. Tot waar ik niet meer verder kon langs de haven gelopen en dezelfde weg weer terug. De lucht boven Tromsø zag helemaal grijs en oranje van de straatverlichting. Dus iets groens zal er vandaag wel niet inzitten. Het hangt nog steeds helemaal dicht van de sneeuw in de lucht. Die zal denk ik snel in regen overgaan want vanaf morgen gaat het dooien en later in de week zou het plus 8 kunnen worden. Denk dat het morgenvroeg dus een zompige zooi buiten wordt. Gelukkig zijn mijn schoenen waterdicht. Vandaag vroeg naar bed en wat bijslapen want morgennacht weer op aurora jacht.

Geschreven door Msmoneys.reisverhalen