Vandaag kon ik uitslapen dus ging de wekker pas om 6:30. Rustig aan alle warme spullen van gisteren ingepakt en alleen mijn donsvestje uit de koffer gehouden. Vandaag had ik namelijk nog een "ijstijd" dag in de planning staan. Om 7:45 gaan ontbijten tot 8:15 en daarna op het gemak de straat overgestoken. Het is de doorgaande, zeg maar, tweebaansweg FV60 die hier voor de deur ligt maar desondanks is er geen zebra nodig en uitkijken eigenlijk ook niet. Je ziet wel of er iets aan komt of niet. Zonder problemen de overkant van de weg gehaald en naar de Joker supermarkt gelopen. Die had ik al op internet opgezocht om proviand in te slaan. Dat was na gisteren maar weer eens duidelijk geworden dat iets in de rugzak hebben, toch wel handig kan zijn. Daarom genoeg drinken, gevulde lefse (pannenkoekjes) met roomkaas en chocopasta, kaneelbroodjes, een muffin en een pakje Tucjes ingeslagen. De vriendelijke man aan de kassa vroeg of ik een tasje wilde maar dat had ik, zoals bij ons ook inmiddels gewoon is, meegenomen. Daar was hij blij mee. Hij heeft me ook wat van mijn kleingeld afgeholpen zodat mijn beurs weer iets lichter was en zijn kassa weer wat voller. Hij was blij met alle 1 krone munten en ik was er vanaf. Dezelfde weg teruggenomen en op de kamer rustig alles in mijn koffer en rugzak ingepakt.

Rond 9:15 richting receptie gelopen. De sleutel ingeleverd, dat was hier nog een antieke met een echte sleutel en een dikke knots en buiten in het zonnetje op een bankje gaan zitten tot het vertrek om 9:30. Het was stralend weer en na een klein stukje FV60 sloegen we om 9:45 in Olden links af, Oldalen in. De weg van 24km langs het Oldevatnet was schitterend. Mooi lentegroen, blauwe luchten en sneeuw bedekte bergtoppen. Vandaag stond namelijk het nationaal park Jostedalsbreen op de agenda. De Jostedalsbreen is de grootste gletsjer op het vasteland van Europa. Hij bedekt een bergketen over een lengte van 100km van noord naar zuid en 20km van west naar oost en heeft een oppervlakte van 487km2 als je alle zijtakken meetelt. Naar een van die zijtakken waren wij nu onderweg. De weg langs het meer werd steeds smaller en er kwam zelfs een tunnel (zonder verlichting) waarvan we eerst dachten dat we er nooit door zouden passen. Het was eigenlijk een grote rioolbuis en als de chauffeur gezegd had dat het een tunnel voor fietsers was, had ik het ook aangenomen. Maar de bus ging er precies in het midden doorheen zonder de wanden te raken. Daarna werd de weg smaller en smaller, net als het dal en moesten we over een heel smal bruggetje nog even een stukje bult op voordat we om 10:15 op de parkeerplaats van de Briksdalsbre Fjellstove stonden.

Hier hadden we nog even tijd om alvast wat rond te kijken, naar de WC te gaan, in de souvenirwinkel te kijken of een kop koffie te drinken. Ons vervoer zou om 11:00 voor ons klaarstaan. Je kunt vanuit de Fjellstove ook te voet het Briksdal verkennen. Dat is een stevige wandeling bergop van zo'n 3,5km (enkele weg). Er was echter ook een alternatief en daar gingen wij mee naar boven. Er reden zogenoemde Trollcars. Tot 2004 werden gasten hier nog met paard en wagen naar boven gereden, nu ging het iets sneller en konden er 7 personen + chauffeur in een soort safari karretje plaatsnemen. Je kon via een aangelegde steiger op hoogte instappen. Dan kreeg je een stuk zeildoek over je benen (voor de kou en de waterspetters van de watervallen) en dan was het vol gas in 10 minuten naar boven. De weg naar boven was steil en de mensen die te voet naar boven gingen, liepen over een afgeschermd wandelpad. Ze hadden een schitterende wandeling maar ook dik het zweet op de kop staan. Dat kregen wij ook nog wel want de Trollcars konden tot 700m van de gletsjer komen. Daar begon het nationaal park Jostedalsbreen en vanaf dat punt was er geen gemotoriseerd vervoer meer toegestaan. Dus gingen we te voet verder. Dat ging het eerste stuk meteen 20% omhoog waardoor iedereen naar lucht aan het happen was. Daarna kwam een morenen veld waar het leek of trollen huizenhoge rotsblokken zo op elkaar gesmeten hadden. Het laatste stuk ging nog een beetje bult op bult af tot je aan de ondergrond zag dat je bijna bij het gletsjermeer was. De keien werden kiezeltjes en vervolgens zandkorreltjes en overal waren geultjes waar smeltwater doorheen liep. Daar stonden dus mensen op witte gympen voor te treuzelen (want ja dan worden je schoenen nat en vies) maar daar had ik geen boodschap aan. Ik had mijn bergschoenen aan en baggerde door geultjes, poeltjes en diepere stroompjes zo tot vlak onder de gletsjer aan het gletsjermeer. Dat had ook als voordeel dat er bijna geen mensen voor me stonden en ik dus foto's kon maken waar zo goed als niemand op staat. Er was alleen een klein groepje nog verder doorgelopen tot vlak onder de rotswand maar dat mocht eigenlijk niet. Er stond namelijk een bordje dat er ook nog wel eens rotsen naar beneden konden komen en stukken ijs en je dus eigenlijk niet verder dan het gele bordje mocht lopen. Dat heb ik dus ook maar netjes niet gedaan.

We hadden van 11:10 tot 11:55 de tijd om naar de gletsjer te lopen en weer terug want om 12:00 stonden onze trollcars weer klaar om ons naar beneden te brengen. Dat ging even snel als naar boven omdat de hele weg in de eerste versnelling bult af ging. Als hij de hele weg de rem in zou houden, had hij na één ritje geen remblokken meer over. De tocht naar beneden was net zo mooi als naar boven en om 12:15 waren we weer beneden. Daar kregen we nog tot 13:00 de tijd om te lunchen want ze hadden daar een heel goed eettentje dat heerlijke panini's maakte met kip en pesto of met ham en kaas. Zeg maar een tosti maar dan formaat half stokbrood warm uit het grillijzer. Omdat zo'n beetje onze hele groep zo'n broodje wilde, kreeg de mevrouw achter het buffet een beetje paniek omdat ze maar één grillijzer had waar maar één broodje tegelijk in kon. Dat ging dus nog wel even duren. De chauffeur wilde zelf ook een broodje en zei dat het niet erg was en we niet eerder zouden vertrekken dan tot iedereen zijn broodje had. En het smaakte voortreffelijk.

Uiteindelijk waren we om 12:55 allemaal met broodje bij of in de bus en konden we dezelfde 24km door Oldalen weer terug. We hoefden nu alleen niet door die smalle tunnel. Dat was eenrichtingsverkeer en we konden er nu langs rijden. Om 13:25 waren we weer in Olden en sloegen linksaf weg 60 weer op. Langs het Innvikfjord reden we tot Utvik waar we via een aantal haarspeldbochtjes weer naar boven gingen naar het Utvikfjellet. Eerst hadden we om 14:00 echter nog een korte fotostop op het Skjørbakkane utsiktspunkt waar je zo'n beetje het hele Innvikfjord kon zien liggen. Om 14:20 hadden we het hoogste punt van het Utvikfjellet gehad en ging het weer bult af richting Skei en de E39. Die zouden we rechtsaf moeten nemen om naar het hotel te gaan maar de chauffeur had gezegd dat het vandaag ijstijd dag zou zijn dus gingen we linksaf naar weg 5. Door de lange Fjærlandstunnelen reden we eigenlijk onder de Jostedalsbreen door en kwamen we om 15:00 in Fjærland, aan een zijarm van het Sognefjord, bij het Norsk Bremuseum (gletsjermuseum) uit.

Vanaf het dak van het museum had je een schitterend uitzicht op de bergtoppen waar je links en rechts overal de zijarmen van de Jostedalsbreen naar beneden zag komen. Op sommige plekken zag je zelfs de ijsblauwe kleur van het meer dan 500m dikke eeuwige ijs. Het museum ging over het nationaal park Jostedalsbreen, wat een breen (gletsjer) is, hoe die ontstaat maar ook wat de gevolgen van het klimaat op het voortbestaan van de gletsjers is. In het museum kregen we eerst een indrukwekkende film te zien. De trailer staat op YouTube maar de gids zei dat we het introfilmpje mochten filmen of foto's van mochten maken. Daar viel je mond van open. Het was een filmzaal met 270-gradenbeeld en de film was met drones opgenomen. Daardoor kreeg je het gevoel dat je zelf in een gletsjerspleet viel of als een waterdruppel honderden meters een waterval naar beneden ging storten. Je zag sommige mensen kijken dat dit toch meer op een achtbaan leek dan een film maar de 20 minuten waren zo om. En daar bleef het niet bij. Na de film kon je in groepjes van 10 via een zijdeur de filmzaal verlaten en kwam je in een donkere ruimte. Daar begon de educatieve reis met het ontstaan van de aarde en de oerknal waarbij je op een glazen trillende plaat stond en het vloeibare magma onder je door zag stromen en stollen. Daarna kon je verder naar nog zo'n 25 ruimtes waar we via de dino's, ijstijd, mammoeten in de tegenwoordige tijd en zelfs de toekomst uit kwamen. Ook kon je nog op de foto met een grote ijsbeer, werd er nog even stilgestaan wat er in gletsjers gevonden kan worden met het verhaal van Ötzi en kon je ervaren hoe het is om onder een gletsjer te lopen.

Ondanks dat het een klein museum was, had iedereen het reuze naar zijn zin en was het eigenlijk al zo 16:15 toen de chauffeur iedereen weer bij elkaar probeerde te krijgen. We zouden weer terug naar Skei rijden maar eerst nog proberen om dicht bij de Jostedalsbreen nog even te stoppen voor een fotomomentje. Dat lukte want vlak voordat we weer de Fjærlandstunnelen in moesten reed de chauffeur rechts een zandpad in (breder was het niet) en maakten we nog een korte stop bij Bøyabreen Glacier viewpoint. Daar kon je echt van heel dichtbij de steile wanden met het eeuwig ijs op de toppen zien liggen. Daarna ging het over weg 5 weer door de tunnel terug naar Skei en daar links af de E29 op richting het hotel in Førde. Daar kwamen we om 17:30 aan bij Scandic Sunnfjord dat naast een hotel ook een spa had. Daarom kreeg iedereen tot 19:30 de tijd om van de spa faciliteiten gebruik te maken en zouden we daarna pas gaan eten. Ik had echter andere plannen want naast het hotel lag een mega COOP-supermarkt. Ik had onderweg zitten tellen en met drinken zou ik niet uitkomen tot in Oslo dus ik had nog wat boodschappen nodig. Ik had beelden bij mega maar zo mega? Je had niet de keuze uit twee. Nee, er stond zeker van alle producten wel 20 verschillende soorten en smaken in de schappen. Tot hele zalmen aan toe kon je er krijgen. En alle 0,5l drank en blikjes stond gekoeld in de winkel. Ik heb er zeker tot 18:45 rond gelopen. Daarna op de kamer mijn koffer omgepakt. De dikke truien konden nu onderin want het zou de komende dagen alleen maar warmer worden hoe verder we naar het zuiden zouden gaan.

Om 19:30 beneden voor het diner. Het was een buffet met werkelijk heel veel keuze. Een enorm koud buffet met brood en salades en een warm buffet met zalm, saté, aardappeltjes, rijst, lasagne. Je kon het niet bedenken of het stond wel ergens in een potje te pruttelen of de kok maakte het live klaar op de grill. Het toetjesbuffet was ook 2m bij 4m groot en had alles van pudding tot taart, cake, ijs. Ik denk dat niemand met honger naar bed is gegaan. Tot 21:00 zitten eten en toen op mijn kamer de accu's gaan opladen. Førde was echt een grotere stad en eigenlijk alleen maar met moderne nieuwbouw en industrie dus een rondje buiten had ik niet meer zo'n zin in. Ik had genoeg buitenlucht gehad en mijn accu's gingen nu even voor. Die kun je alleen opladen als je kaart in de houder zit. Als je van de kamer af bent doet de stroom het ook niet. Daar had wel iemand een oplossing voor. Gewoon een oude kaart van het Kruidvat of zo meenemen en die in de houder doen. Dat schijnt ook te werken. Tip voor de volgende keer. Dan kunnen de accu's in ieder geval laden als ik aan het eten ben. Na het ompakken van de koffer ook eens even de financiën bijgewerkt. Na de aanschaf van twee truien en de geplande kosten voor Oslo in de begroting moest ik even tellen hoeveel ik per dag nog uit te geven had. Dat viel gelukkig nog mee. De begroting klopte nog.

Geschreven door Msmoneys.reisverhalen