Rustdag
Vandaag de tweede "rustdag" van deze reis. Ontbijt was in het Quality Hotel Grand Royal in Narvik tot 10 uur dus op advies van Maria had iedereen pas om 9 uur de wekker gezet. We konden nu dus een keer echt uitslapen. Dat ging ook prima met dikke verduisteringsgordijnen en een bed van 140 breed waar je overdwars in kon liggen. Heerlijk ontbeten en daarna was het de grote vraag wat het weer vandaag ging doen. Zou de mist weg trekken? Ging de kabelbaan open? Bij de receptie zeiden ze van wel maar ik moest toch nog naar de Spar voor de lunch voor vandaag en morgen in te slaan en ik zou het beter nog even bij de VVV navragen. Toen ik daar naartoe onderweg was, zag ik echter al de eerste kabines aan de kabelbaan omhoog gaan naar de Narvikfjellet. Dus de kabelbaan was open en in bedrijf.

Narvikfjellet
Na de boodschappen gedaan te hebben, alles bij elkaar gepakt. Warme kleren, regenkleding, eten en drinken want het plan was om met de kabelbaan naar boven te gaan. Tot aan de zendmast op de Fagernesfjellet naar boven te lopen en dan naar beneden terug naar Narvik te lopen. Tegen de tijd dat ik boven was (zo rond 11.15 uur) was het werkelijk het prachtigste weer wat we tot nu toe gehad hebben deze reis. Het was maar 7 graden maar stralend blauwe lucht en het blauwste water in het Ofotfjord wat ik ooit gezien heb. Op het terras bij de kabelbaan genoten van het uitzicht. Inmiddels was een reisgenoot, Jeroen, ook boven gekomen met de kabelbaan. Hij was in discussie met een van de medewerkers van de kabelbaan hoe je het beste naar de zendmast naar boven kon lopen. Het antwoord was dat dit niet voor toeristen was. In tegenstelling tot Oostenrijk, doen ze hier in de bergen niet aan bewegwijzering. Iedereen moet zelf dus maar zijn weg naar boven en naar beneden zoeken. Nu was ik dit niet helemaal van plan maar toen Jeroen zijn pasje van de bergsportvereniging liet zien, werd hem in ieder geval een flank van de berg aangewezen waarover je het makkelijkst naar boven kon lopen. Ook die makkelijke weg hield voor mij op een gegeven moment op. Van mospolletjes werden het op een gegeven moment alleen nog maar stenen, keien, rotsblokken en kliffen en Jeroen had een soort klim / wandelschoenen aan waarmee hij nog wel grip kon krijgen maar mijn bergschoenen waren voor dit terrein niet meer geschikt. Ik ben toen weer rustig naar beneden gelopen naar het bergstation van de lift.

Wandeling naar Narvik
Na een broodje (vers bij de bakker gehaald vanmorgen) en wat drinken begonnen aan de wandeling naar beneden over de flanken van de Narvikfjellet.
Dit was volgens Maria een "rij-weg" die prima te lopen was en in tig haarspeldbochten geleidelijk naar beneden liep. Dat was voor het overgrote deel ook waar. Het was een prachtige weg langs klaterende bergbeekjes, veel stenen met ijzererts en roestkleur (daar staat Narvik om bekend). Zelfs nog een soort geiser gezien. Ik dacht eerst dat er ergens een waterleiding gesprongen was. Dit bleek niet zo te zijn. De waterleidingmaatschappij moet twee keer per dag de druk van de leidingen halen en doet dit in de bergen buiten Narvik door een soort ontluchter die dan als een geiser meters hoog de lucht in spuit. Mooi om te zien in ieder geval. Ook had je mooi zicht op de nieuw brug bij Narvik die ze op de E6 aan het bouwen zijn over het Rombaken. Dit scheelt straks 45 minuten omrijden maar er moet nog veel aan de brug gebeuren.

Dat er meer gewerkt werd in Narvik, bleek wel toen de wandelweg opeens afgesloten was. Je kon al de hele dag sirenes en doffe dreunen horen en nu wist ik ook waar dit vandaan kwam. Ze zijn op de flanken van de berg boven Narvik een nieuwe woonwijk aan het bouwen en moeten heel wat rotsen tot ontploffing brengen. Je kon dus niet rechtdoor over de normale weg omdat die hermetisch met hekken was afgesloten. Er stond in het Noors iets op het hek maar er kwamen net een aantal Noren naar boven en die zeiden dat de weg dicht was en dat je door het bos naar beneden moest. Dit was echter niet meer dan een geitenpad naar beneden over natte mospollen, boomwortels, stenen en berkenbomen. Een groot deel van de weg achterste voren gelopen omdat als je één stap naar beneden zette, je minimaal 50 cm lager stond. Een aantal Noorse jongens zijn mee naar beneden gelopen want ook de Noren zelf moesten dit pad nu gebruiken om naar hun hutjes op de berg te komen. Er waren dus genoeg mensen onderweg maar het was toch fijn om niet alleen dit modderpad naar beneden te hoeven lopen. Uiteindelijk met maar 1 keer uitglijden (en dus een broek vol modder) heelhuids beneden gekomen. Goed voor je knieën was het niet maar toch in 3 uur bijna 1000 hoogte meters overbrugd en weer met beide benen op zeeniveau.

Laatste avond in Narvik
Van 16 tot 19 uur echt niks gedaan en op bed een boekje gelezen en om 19 uur gaan eten. Zo meteen nog een drankje in de bar doen (dit hotel heeft tenminste een bar). Gisteravond ook met een aantal groepsgenoten, Harry en Maria in de bar gezeten. De drankjes zijn hier duur maar toen ik eenmaal door had dat een Havana Club rum met cola goedkoper (107 NOK - +/- €11,-) was dan een glas witte wijn (120 NOK +/- €12,50) heb ik toch maar 1 glas meegedronken. Dat doe ik vanavond dan nog maar een keer. Harry heeft morgen ook nog verplicht een rustdag en hij had nog wel zin op een pot bier (0,5 L voor 85 NOK +/- €9,-). Morgen vertrekken wij om 8 uur met een Noorse bus en Noorse chauffeur richting de Lofoten.

Geschreven door Msmoneys.reisverhalen