Hotel Gildetun
Om 6.45 uur opgestaan. Dagelijkse routine van alles weer inpakken en om 7.30 uur ontbijten. Koffers laden was vandaag even een ander verhaal. Door de sterke wind had Harry ‘met de kont in de wind’ moeten parkeren. Dit hield echter in dat de koffers aan de wind kant de bus in moesten. Met striemend plens regen en windkracht 7 was dat bepaald niet eenvoudig en iedereen ging dan ook als een verwaaide vogelverschikker de bus in. Toen we om 8.30 uur wegreden bij hotel Gildetun was het zelfs natte sneeuw die naar beneden kwam. Het was dan ook niet warmer van 5 graden. Van het uitzicht op het fjord was nu niks te zien. Gelukkig dus dat ik gisteravond nog even de moeite heb genomen om een foto te maken.

Fjorden in de mist
De weg ging berg op en berg af en het ene fjord (of deel van hetzelfde fjord) na het anderen kwam voorbij. De kleuren van het water variëren van azuurblauw tot smaragd groen en overal langs de hellingen komen watervallen naar beneden. We zien besneeuwde bergtoppen en bergen die in nevel en mist gehuld zijn.
Om 9.40 uur hebben we onze eerste stop in Olderdalen bij de veerboot die naar de overkant van het immense fjord vaart. Bij een kiosk kunnen we even naar de WC en wat proviand inslaan voor onderweg. Omdat het komende deel van de E6 eigenlijk een grote bouwput is en ze overal tunnels aan het bouwen zijn, kan het zo maar eens veel langer duren voordat we op onze volgende tussenstop zijn. Maria had dit nog niet gezegd of we moesten al een half uur stil staan. Dit kwam een mannetje netjes vertellen. Harry zette de motor af en ging moppen tappen en voor de rest kon je een boek lezen of iets anders doen want rijden zet er voorlopig niet in. Dit mocht pas weer toen het verkeer van de andere kant gepasseerd was en wij achter de volgauto het traject op mochten waar ze een tunnel aan het bouwen waren maar het verkeer ook nog even moest passeren. Even verderop hebben we nog op twee plaatsen ongeveer 15 minuten stil gestaan omdat daar met dynamiet stukken rots opgeblazen werden en dan de weg voor alle verkeer wordt afgesloten.

Målselvfossen
De weg naar onze volgende stop aan de Målselvfossen was dus iets langer dan gepland. Uiteindelijk dus pas om 13.30 uur bij de watervallen. Hier hadden we tot 14.30 uur om te lunchen, naar de watervallen te lopen, de zalmtrap naast de watervallen te bekijken en door een venster in de zalmtrap te kijken of er zalm voorbij kwam zwemmen. De Målselvfossen is 600 meter lang en heeft een verval van 22 meter. Het water stroomde flink en er hingen flinke wolken nevel om de watervallen en stroomversnellingen heen. Het bulderende lawaai wat er te horen was, is helaas niet op de foto’s te zien maar oordopjes waren geen overbodige luxe. Om 14.30 uur weer verder gereden.

Naar Narvik
Bij de watervallen was het droog maar onderweg hebben we in de bus vandaag eigenlijk zo’n beetje de hele dag regen gehad. Dat was op zich niet erg want het landschap was ook met regen, mist en wolken erg mooi. Overal langs de hellingen van de fjorden stromen watervallen naar beneden. Onder in het dal staan wat bomen en struiken en de hellingen zijn gekleurd in 100 tinten groen van mos en algen die op de hellingen groeien. Het om fjorden heen rijden kost echter wel tijd want ook al was de afstand tot Narvik vanaf de waterval nog maar 110 km, Harry parkeerde de bus pas om 17.15 uur voor de deur van Quality Grand Royal Hotel Narvik. Het klinkt duur en luxe en zo zien de kamers er ook uit. Kraakhelder en ruim. Dat mag ook wel want de komende twee nachten blijven we hier. Harry moet nu verplicht 45 uur rust houden. Morgen hebben we dus geheel ter vrije besteding. Maria heeft ons wat ideetjes aan de hand gedaan maar we mogen helemaal zelf weten wat we gaan doen. Vrijdag verlaten we Narvik dan weer om 8.00 uur en heeft Harry nog een extra vrije dag. De tocht naar de Lofoten maken we daarom met een Noorse bus en een Noorse chauffeur. Als de rusturen van Harry er op zitten, komt hij ons achterna en pikt ons dan zaterdag weer in ons hotel in Leknes op.

Geschreven door Msmoneys.reisverhalen