De overtocht naar Zweden
Na gisteravond toch redelijk snel in slaap te zijn gevallen werd ik rond 00.30 uur wakker. Ik had een buitenhut en mijn hoofdkussen lag zo'n beetje in de patrijspoort. Toen ik 1 oog open deed zag ik iets lichts en groots midden op zee. Ik dacht eerst dat ik nog droomde maar het was de beroemde grote brug naar Denemarken. Je weet dat je daar ergens onder door gaat varen maar dat ik net op dat moment wakker moet worden is wel heel toevallig. Ik heb snel een foto gemaakt met mijn telefoon en deze is ook nog heel goed gelukt ondanks dat het raam vol zeezout zat. Daarna tot 4 uur goed geslapen tot ik het gevoel had dat mijn voeten begonnen te zweven of nee toch weer niet. Er kwamen opeens golven opzetten en wel zo danig dat het toch wel heel goed merkbaar was en er af en toe doffe dreunen door het schip klonken als de boeg na een golf weer op het water terecht kwam. Bij het ontbijt was het dan ook een uitdaging om de melk, jus, koffie e.d. in je kopje te houden terwijl je zwalkend naar je tafeltjes liep. Ik weet in ieder geval dat ik geen zeebenen heb want rechtuit lopen ging niet echt goed meer. Maria had gisteren gezegd dat we bij het binnenvaren van Göteborg vooral boven op dek moesten gaan kijken. De scheren kust is heel mooi met een hoop bakens en vuurtorens en de Stena Line moet vlak voor Göteborg onder een brug door en het is altijd maar weer de vraag of dit past of niet. Ik stond dus vanaf het binnenvaren bij de eerste vuurtoren voor de kust op dek. Alleen hadden ze boven bedacht om de Stena Scandinavica even een goede wasbeurt van boven te geven dus na 2 plensbuien toch maar even binnen gaan schuilen. Net toen we bij de brug waren, was het even droog dus toch nog kunnen kijken of het wel of niet ging passen. Het scheelde niet zo veel (ongeveer 50 cm), vooral bij de schoorstenen en de zendmast was het 'krap'. Precies om 9.15 uur lagen we aan de kade en konden we van boord. Na begroet te zijn door de douane en een controle van alle tassen door een viervoetige snuffelige collega konden we voet aan wal zetten in Zweden. Daar kwam de plensbui waar ik al nat van was nog een keer over zodat iedereen eigenlijk verzopen bij Harry de bus in stormde. We reden om 9.45 uur weg bij de terminal en Harry wist het goed te omschrijven met de quote 'Als de engelen reizen, dan huilt de hemel'.

Jönköping
Goed en wel buiten Göteborg begon de lucht op te klaren en werd het met de kilometer zonniger en blauwer. Vlak voor Jönköping nog een koffiestop gemaakt rond een uur of 11 omdat Harry zin had in koffie met iets lekkers. Bij een tankstation zat een klein bakkertje met heel lekker gebak alleen waren ze niet zo berekend op zoveel mensen tegelijk waardoor de 20 minuten pauze een half uur werd. Daarna snel door naar Jönköping waar we om 12.10 uur aankwamen voor een bezoek aan het Tändstickmuseet. In 1848 heeft men hier de lucifer ontdekt zoals wij die vandaag de dag nog steeds kennen. Zweden was in de 19e eeuw wereldleider in lucifers en het museum, dat gevestigd is in een oude luciferfabriek, verteld over deze geschiedenis in een film en tentoonstelling over lucifers en de productie hiervan. Ook de straten om het museum heen ademen nog de sfeer van 1848. De bus stond bij het station geparkeerd dat direct aan het Vättern meer ligt, een van de grootste meren van Zweden. Om 13.10 uur vertrokken we naar onze lunchstop.

Gränna
Gränna werd het plaatsje aan het Vättern meer waar we konden lunchen. Alles in dit dorpje ademt zoetigheid. Zweden zijn de grootste snoepeters ter wereld en verorberen per persoon zo'n 17 kilo snoepgoed per jaar. Dat was goed te merken in het dorpje dat bekend staat om zijn Polkagris (zuurstokken) die hier hun oorsprong vinden en nog overal met de hand gefabriceerd worden. In het hele plaatsje kun je gerechten met Polkagris krijgen. Zo hadden wij Zweedse wafels met Belgische chocolade en Polkagris kruim voor de lunch in de stralende zon en onder een knalblauwe lucht. In Gränna nog wat werkplaatsen bekeken en ook nog een fabriek van knackebröd bezocht waar te zien was hoe de crackers gemaakt worden. We hadden daar al met al 1,5 uur de tijd voor en rond 15 uur vertrokken we op weg naar Stockholm.

Rökstenen
Harry had echter een mooie route binnendoor bedacht en een stukje omweg via Ödeshög naar Rökstenen. Daar wist Maria een kerkje te liggen waar een oude runensteen (uit de tijd van de Vikingen) staat met de langst bewaarde inscriptie ter wereld. Na een rondje om het kerkje en een blik binnen, vertrokken we om 15.45 uur dan toch echt naar Stockholm.

Stockholm
Langs de ruim 250 km snelweg E4 richting Stockholm zijn we zo'n beetje alle 'industrie' van Zweden tegengekomen. Volvo, Huskvarna, Saab, Scania, IKEA. We zijn ze allemaal tegen gekomen onderweg en ik had de primeur om de eerste eland in het wild te spotten. Het ging helaas met 110 km per uur over de E4 dus meer dan een flits (dus geen foto) was het niet maar het was er toch echt een op nog geen 10 meter van de snelweg. Uiteindelijk waren we om 18.30 uur in Scandic Hotel Kungens Kurva in Stockholm. Het was meteen helemaal Zweeds toen ik mijn kamer in gele en blauwe kleuren verlicht zag door de schittering van de overbuurman. Tegenover het hotel ligt de grootste IKEA ter wereld. De hele straat is alleen zijgevel de ingang is nog geen eens te bekennen. Helaas hadden we geen tijd om nog te gaan shoppen. Om 19.30 uur konden we aanschuiven aan het buffet. Dit was niet heel veel en ook niet heel bijzonder. Om 20.15 uur waren we dus ook al uitgegeten en was het tijd om aan de foto's van vandaag te beginnen en een blog te dichten over de belevenissen van vandaag. Het was alweer een lange dag en morgen wil Harry om 8.15 uur vertrekken dus het wordt tijd om een keuze te maken uit de twee bedden op mijn kamer (links of rechts). Ik kan ze ook nog altijd alle twee uitproberen.

Geschreven door Msmoneys.reisverhalen