Ik schrijf dit verslag vanuit mijn bed voordat onze laatste nacht op Bali ingaat.

Vandaag hebben we niet zo veel gedaan. Na het ontbijt zijn we de laatste was weg gaan brengen en nog wat rupiahs gepind voor Joyce en Fer die in maart gaan. We hebben ook extra rupiahs voor onszelf voor volgend jaar, dat geld geven we nu uit en dat weten we volgend jaar niet meer hahahaha, voelt als gratis geld.

Als we de nodige taken hebben gedaan vertrekken we naar het strand. Maurice gaat een stuk lopen en ik nog wat aan mijn kleurtje werken en lezen. Maurice loopt helemaal tot aan Batu Belig. Ongeveer 3 km verder via het strand waar we vorig jaar hebben gezeten en Maurice ook in maart dit jaar. Toen was al te zien dat de zee steeds meer van het strand innam en bij hoog water kon je er niet komen. De restaurantjes die daar zaten hadden dan een probleem. Nu zijn ze dat aan het oplossen want alle restaurants zijn weg en er wordt een mooi pad gemaakt en het strand opgehoogd (althans daar lijkt het op) zodat dit stuk weer begaanbaar wordt. Maurice schrok er wel van toen hij het zag. Als hij terug is komt Annie langs met vers fruit en we kiezen voor een ananas en 2 banaantjes. Heerlijk is het, zo vers.

Voor de lunch lopen we een stukje terug richting Felicity, dit heette vroeger Sacred Ground en daar hadden ze de lekkerste croissants met ham en kaas uit de oven. We gingen hier ontbijten een aantal jaar terug toen we hier met Joyce en Noah waren. Helaas staat het croissantje ham/kaas niet meer op de kaart maar nog genoeg andere lekkere dingen. Uitbuiken op het strand en dan gaat Maurice voor een massage. Ik twijfelde maar ik lig nog zo lekker op het strand dat ik er voor kies om nog even te blijven.

Vanavond gaan we uit eten met Nance en haar gezin. Zij zijn vandaag aangekomen uit Nederland. Maurice kent haar al van vroeger, hij heeft met haar broer gevoetbald en ze zien elkaar nog steeds bij ADO. We hebben om 19 uur afgesproken maar ze appt dat ze wat later zijn want het verkeer zit tegen. Wij kunnen dus lekker rustig aan doen. We hadden als idee om op het strand te gaan eten bij KResto. We halen ze op bij hun hotel wat heel dichtbij is en lopen naar het strand. Als we aankomen gaan de lichten uit en we zien dat de tafels en stoelen zijn opgeruimd. We vragen of ze dicht gaan en dat is zo, alles gaat dicht want er is een ceremonie op het strand. Maurice had al gezien dat een aantal winkels dicht waren en de weg was afgesloten en dat verklaarde ook het drukke verkeer waar Nance door heen moest met Wayan.

We gaan daarom ergens anders maar even wat drinken en zitten al snel lekker te kletsen met elkaar. Nance en Marnix zijn hier met hun 2 zonen, Boy van 24 en Sem van 21. Dan blijkt dat het overal hetzelfde is met kinderen dus de herkenning is groot. Het is erg gezellig. Er moet toch nog gegeten worden en dat doen we aan de straatkant dan maar. Wij hebben hier van de week ook gegeten maar het is zo lekker daar dat het geen straf is om er nog een keer te eten. Ik vraag om een kleine portie nasi goreng. De ober geeft aan dat ze kindermenu hebben met nasi goreng. Ik zeg dat is goed. De portie is nauwelijks kleiner dan de normale portie en ik krijg het dan ook weer niet op. Het is wel erg lekker. We zitten zo lekker te kletsen en nog wat te drinken dat ze komen vragen of we willen afrekenen omdat ze gaan sluiten.

Het was een leuke laatste avond voor ons en hopelijk een leuke eerste avond voor Nance en haar gezin.

Morgenochtend de was ophalen en de koffers inpakken. Dan nog een paar uurtjes strand voordat Wayan ons om 16.30 uur komt ophalen. Dan zit het er echt op.

Geschreven door Maurice.Nicole