Maurice heeft goed geslapen en geen klachten meer gehad na het eten gisteren. Nog wel wat spierpijn maar dat kan ook van het vele liggen zijn. Gelukkig voor hem dus een kortstondig ziekbed.

Ik haal de was op en Maurice gaat nog wat extra pinnen voor volgend jaar nu de koers gunstig is. Dan gaan we ergens ontbijten, heerlijke pannenkoeken en waar we ook het Nederlands elftal kunnen kijken. Spanje is duidelijk beter en komt ook voor maar gelukkig maken ze vlak voor tijd de gelijkmaker. Verlenging wordt het dus. Wij gaan evengoed naar het strand en volgen de wedstrijd wel via de telefoon. We hebben nog maar een paar uurtjes Bali tenslotte.

Het is een dubbel gevoel. Ik mis de jongens en Nusa en wil wel weer naar huis maar hier weg gaan doet ook altijd een beetje pijn.

Ik geniet heel bewust van de laatste uurtjes strand en koop nog wat armbandjes en andere prullaria gewoon omdat ik het zo gezellig vind om met Karen en Debbie te kletsen. Ze willen ook nog massage en pedicure en manicure doen maar dat hoeft dan weer niet. Bij het gedag zeggen krijgen we een dikke knuffel.

Dan is het toch echt tijd om naar het hotel te gaan. De douche gaf vanmorgen geen warm water en dat had ik doorgegeven, helaas bij terugkomst nog steeds niet. Dat wordt dus snel afspoelen want echt lekker is het water niet ook al is het niet ijskoud. Dan de laatste dingen inpakken en bij het restaurant nog even een kleine lunch doen voordat Wayan ons komt halen.

Als verrassing is ook de vrouw van Wayan en zijn jongste zoontje erbij. Ze wilde ons graag nog even zien. Ze hebben ook een cadeau voor ons en Ferry en Joyce. Ga hier dus nog niet verklappen wat het is ;-). Ze drinken met ons samen nog een juice en dan stappen we in de auto. Na een half uur zijn we op het vliegveld en het inchecken en de security gaat best snel. De douane duurt wat langer maar we hebben ruim de tijd. Meestal gaan we de wachttijd in de lounge doorbrengen maar het is best duur geworden, 500.000 rupiah (€30,-) p.p. en echt trek om te eten hebben we niet eens. We gaan ergens wat drinken, in het vliegtuig ook weer eten.

Het is nu 2 uur voor vertrek. Ik ga mijn laatste verhaal afsluiten. Ik wil iedereen die gelezen en gereageerd heeft bedanken want ook al schrijf ik dit voornamelijk voor mezelf om later terug te lezen, het is toch wel erg leuk om de reacties te lezen en daar soms weer op te reageren. Terimah Kasih Banyak.

We hebben een prachtige vakantie gehad en hopen volgend jaar hier weer terug te mogen komen. 🙏🏼

Geschreven door Maurice.Nicole