De eerste nacht in een nieuwe accommodatie is voor mij altijd even wennen. De matras is weer keihard en de klamboe sluit niet helemaal aan waardoor Maurice voor het slapen gaan zeker 6 muggen dood heeft gemaakt IN de klamboe en zich ook heeft ingesmeerd met deet. Je hoort de zee ruisen en de golven stuk slaan op het strand, dat is wel zo’n heerlijk geluid. We horen ook dierengeluiden en tropischer wordt het niet. Tegen een uur of 5 begint een hond te blaffen en is ook niet van plan om snel te stoppen. Rond 6 uur heeft de haan het op zijn heupen en je hebt een voorstelling van mijn nachtrust. Maurice die thuis van ieder piepje wakker wordt en dan beweert niet te kunnen slapen die heeft nergens last van. Gelukkig slaap ik altijd weer een beetje bij op mijn strandbedje.

We douchen en gaan ontbijten, zoals vaker zijn we de eerste. Ik neem omelet met toast en Maurice zijn gebruikelijke gebakken ei. Mijn bananen juice is zo machtig, die krijg ik voor de helft maar op en een halve toast is ook genoeg. Gelukkig heb ik Maurice mee voor de restjes hahaha. Na het ontbijt gaat Maurice wandelen om te kijken of er een stuk is wat hij morgen kan hardlopen. Ik kruip op een strandbed met mijn boek. Ik heb 4 nieuwe boeken mee en ben met de 2e bezig. Echt vakantie voor mij zoveel lezen. Als hij terug is pakken we de snorkels en gaan kijken of er hier wat te zien is. We zien wel wat visjes maar niks spectaculairs. Toch wel leuk om weer even te doen. Op Nusa Penida willen we een snorkeltour gaan doen.

Bij het zwembad kunnen we lekker even afspoelen onder de douche en als we zijn opgedroogd tijd om te lunchen, aldus Maurice zijn maag. We gaan eten bij Mola Mola, dit zit ook aan het strand een stukje verderop. Ik hou het nog bij een salade en Maurice een kip burger. Even uit buiken bij het zwembad. Voor mij is dit een echte vakantie dag. Alle dagen zijn vakantie uiteraard maar zo lekker luieren, snorkelen en de hele tijd met je voeten in het zand is mijn favoriet.

Eind van de middag is mijn zitvlees op en wandelen we een beetje rond, kopen nog wat kleine armbandjes, drinken wat en informeren over de huur van een scooter. Dat is ons plan van morgen. Rondje scooteren over het eiland.

We relaxen nog bij ons huisje en gaan op het gemak douchen en omkleden. Er zit een heel leuk restaurantje aan het strand maar boven op een rots, daar willen we gaan eten. Bij ons wandelingetje lopen we even langs om te vragen of reserveren nodig is, dat hoeft niet. Achteraf bleek waarom, we waren de enige :-(. In 2017 hebben we daar ook gegeten en toen was het echt druk. Wij gaan meestal niet ergens zitten waar het stil is omdat we dat niet zo gezellig vinden maar ja, we konden nu niet weg lopen. We hebben prima gegeten, ik weer een nasi geprobeerd maar de saté was wat pedis en dat durf ik nog niet aan. Die heeft Maurice dus opgegeten. Hij had zelf een curry die ook goed heet was. Maar een extra tip gegeven omdat we het zo sneu vonden. Achter het restaurant zit een bijbehorend hotel, via dat hotel zijn we terug gelopen via de weg dus niet via het strand. Zover wij konden zien waren op 1 na alle hutjes leeg. Het is niet doodstil op Lembongan maar toch ook nog niet de drukte als voorheen. Wij vinden het wel prima niet te druk maar voor het toerisme hier is het niet best.

We hebben een beetje een omweg genomen en nog een voeten massage gedaan. Normaal moet je dan in een luie stoel maar nu moesten we liggen, nou je raadt het al deze dame lag te snurken tijdens de massage. Na afloop werd ik hartelijk uitgelachen door Maurice en de dames. Ja, ze leggen je na het avondeten op een bed met een doekje over je ogen om te relaxen en spelen kalmerende muziek af en dan vinden ze het gek dat je in slaap valt. Dat ik snurkte maakt het misschien wat gênant maar kan mij het schelen hahahaha.

Bij ons eigen hotel was live muziek dus daar nog een drankje genomen en nu zo slapen. Selamat tidur.

Geschreven door Maurice.Nicole