Aan alles komt een eind en zo ook aan ons verblijf op Gili Air. Morgen vertrekken we weer naar Bali dus nog 1 dag genieten van dit heerlijke eiland.

Bij aankomst zei Maurice dat hij aan de achterkant van ons huisje een varaan had gezien onder het houten terras. Hij had zijn kop althans gezien. Vanmorgen liet hij zich in zijn geheel zien. Toen ik binnenkwam na het ontbijt zat hij in de tuin. Hij schoot weer terug onder het houten terras maar hij hield zijn kop er buiten. Ik kon gelukkig een foto maken. Even later ging hij aan de wandel en heb ik hem (of haar) in zijn geheel op de foto gezet.

Op ons fietsje naar het strand. Het is al zo gewoon geworden hier. Naar ons vaste plekje. Snorkels huren en heerlijk relaxen en genieten. Uiteindelijk heb ik ook de stoute schoenen aangetrokken en ben ik met Noah gaan snorkelen. De reden dat ik er tegen op zag was dat ik een hekel heb aan zeewater in mijn mond, maar goed ik ben het dus toch gaan doen. Nu ben ik benieuwd of Jolande ook zo'n held is en een ritje op Prúd gaat maken. Het was heel mooi en prachtige vissen gezien. Het belangrijke, geen zeewater naar binnen is ook gelukt. Dus voor herhaling vatbaar.

Op het strand een sarong, hemdje en armbandjes gekocht. Het vragen van de prijs en het afdingen doe ik bijna helemaal in het Indonesisch. Het zijn nog wel korte zinnen maar is leuk om te doen. Ik merk dat de meeste mensen het erg leuk vinden en verbaasd zijn als ik uitleg dat ik het in Belanda heb geleerd (belajar). Ook hebben we de tv soms aan op een Engels programma wat ondertiteld wordt in het Indonesisch. Daar pik ik ook woordjes van op.

Eind van de dag toch echt tijd om de fietsen terug te brengen en de spullen een beetje te gaan inpakken. Vanavond nog een keer genieten van de relaxte sfeer van dit eiland. Het is allemaal heerlijk "laidback". Fietsen hebben we gehuurd zonder dat men überhaupt wist in welk hotel we zaten of onze naam hebben gegeven. Bij het terugbrengen bedanken ze ons voor het retourneren! Alles gaat hier in goed vertrouwen. Echt super relaxed.

Morgen staat ons een hele vermoeiende reisdag te wachten. Om 11 uur met de boot terug naar Bali. Dan ongeveer 1 1/2 uur met de auto naar Seminyak om de koffers te halen en vanuit daar naar Lovina naar onze volgende bestemming, een rit van ongeveer 3 uur. Helaas is het niet mogelijk dat de chauffeur van Ketut ons ophaalt bij de boot met de bagage. Daar zijn afspraken over gemaakt heeft hij ons uitgelegd.

Hopelijk werken de reispillen lang genoeg om ons een beetje slapend door de lange ritten te loodsen.

Sampai besok!

Geschreven door Maurice.Nicole