Dit jaar er niet aan gedacht om een reisverslag te gaan maken. Dit komt voornamelijk omdat de reisplannen meerdere keren zijn gewijzigd en er best wat onzekerheden waren.

Ons oorspronkelijke plan was Bali. Optimistisch als we zijn hebben we een ticket geboekt in oktober met het idee dat Corona ons in 2021 toch niet weer zou beletten om naar ons prachtige Bali te gaan. Ons optimisme ging langzamerhand over in realisme en toen Qatar de reis annuleerde waren we niet echt verrast. Nog even kort nagedacht over Thailand maar ook dat bleek niet haalbaar. Dan een reis naar Spanje, ons 2e favoriete vakantieland. Helaas bleef het reisadvies oranje en werd ook die reis geannuleerd. Ondertussen is dat weer veranderd maar dat kwam voor ons te laat. Maurice is toen op zoek gegaan naar een land wat een groen reisadvies heeft, mooi weer, strand en betaalbaar. Dan kom je, logischerwijs, uit in Bulgarije.

Nou ja zo logisch is dat niet en nadat ik mijn vooroordelen aan de kant heb geschoven ben ik me er eens in gaan verdiepen. Bij het reisbureau ongeboekt naar Bulgarije en aangezien we volledig gevaccineerd zijn kon de voorpret beginnen.

Dan komt op 24 juli in de avond het bericht dat Bulgarije ons landje op de rode lijst heeft gezet. Het ene bericht zegt “grenzen gesloten voor Nederland” en de volgende zegt ondanks vaccinatie toch testen. Weer onzekerheid. Uiteindelijk blijkt dat we wel mogen maar inderdaad eerst een wattenstaaf in je neus. Zo gezegd zo gedaan en dan begint toch een beetje spannende 24-36 uur want is het wel negatief. Dinsdag het verlossende mailtje. We kunnen op vakantie! Woensdagavond, 12 uur voor vertrek weer veranderd reisadvies. De schrik slaat ons om het hart. Je moet nu èn gevaccineerd èn getest zijn. Dit geldt voor iedereen vanaf 12 jaar. Dus geen vaccinatie geen vakantie. Gelukkig raakt dit ons niet maar we realiseren ons dat vele mensen nu te horen krijgen dat ze morgen niet weg gaan.

Donderdag om 6.10 uur vertrekken we van Schiphol. Het is allemaal wat vreemd. Allemaal mensen met mondkapjes, papieren, Corona check apps, test uitslagen en wat er allemaal nodig is om in een vliegtuig te kunnen stappen. We zien ook gevallen van mensen die de boel niet in orde hebben en wellicht de vlucht niet gaan halen. Bij de security staan 6 man ons op te wachten. Er is geen enkele andere passagier te zien. De douanier (Bulgarije is geen Schengen waren we ff vergeten) legt ons dus uit waarom hij ons aandacht geeft en plakt er nog een praatje aan vast want anders is hij ook zo alleen. Op een bijna uitgestorven Schiphol eten we een broodje en gaan uiteindelijk boarden. Van de 300 mensen zijn er 80 aan boord. Het vliegtuig is akelig leeg en compete rijen worden gebruikt na het opstijgen om te gaan slapen. We horen het verhaal van een moeder die met haar jongste kind wel gaat en dat vader thuis blijft met het oudste kind. Drama.

Op vliegveld van Bourgas weer controle, vaccinatie bewijs, test bewijs en ook daar is het (uiteraard goed).

Ik moet zeggen dat ik dit alles bij elkaar spannender vond dan mijn eerste keer naar Azië op vakantie.

En dan Bulgarije. Ze zijn niet overal ingesteld op Engels sprekende gasten. Menukaart is vaak alleen in het Bulgaars maar met wat hulp van Google translate komen we er prima uit. Er
Is een mix van Russen, Polen en Duitsers die hier vakantie vieren maar wij horen (behalve het Duits) het verschil niet hahaha. We zitten in een heel leuk oud plaatsje, Sozopol. Mooi hotel, aan het strand en midden in het “centrum”. Eten en drinken is echt goedkoop en het is er heel gezellig.

Nu we gesetteld zijn kwam toch de behoefte om het verhaal op te schrijven en daarom gestart met een verslag van deze vakantie. Lang verhaal voor nu maar zo voelde de voorbereidingen ook als ik eerlijk ben.

Hopelijk hebben jullie weer zin om te lezen en te reageren en als dat niet zo is dan even goede vrienden. 😀

Geschreven door Maurice.Nicole