Vandaag staat in het teken van reizen. Zo'n dag waarvan je weet dat het energie vreet en waarvan je niet te veel moet eisen.
Met paard en wagen hebben we ons naar het haventje van Gili Air laten brengen. Om 11 uur moesten we er zijn en om 11.30 uur vertrekt de boot. Nou ja, volgens het boekje. Maar hier gaat niks volgens het boekje. Een half uur later dan gepland (het valt nog mee) komt de boot. De eerste stop is Gili Trawagang en dan door naar Bali. De reispillen werken goed al slapen we niet zo veel als op de heenweg.
Tot zover gaat het volgens plan. Bij de bootreis zit ook vervoer naar je hotel inbegrepen. En nu begint het. Dit blijkt een shuttlebus te zijn. Iedereen moest op de boot al doorgeven waar je heen wilt. Wij dus naar Seminyak. Alle mensen van deze boot worden bij elkaar gezet en moeten wachten tot iedereen er is. Dan wordt je bestemming omgeroepen en moet je met de chauffeur mee. Wij zitten met 11 mensen in een oud busje zonder airco richting Seminyak. Het is een rit van ongeveer 2 uur en ondertussen zijn we een beetje bekend in Seminyak en als we er (voor ons) bijna zijn rijdt de chauffeur de hele andere kant op, de drukte in om eerst naar 2 andere hotels te gaan. Dit omrijden kost ons bijna een uur. Jullie kunnen Maurice zijn vocabulaire al raden. Er deugde niks aan deze chauffeur.
In het begin van de rit heb ik Ketut gebeld met de geplande aankomsttijd en gevraagd of het mogelijk was om eerst nog te eten. Dat was geen probleem. We hebben uiteindelijk gelukkig wel kunnen eten maar veel tijd was er niet.
Tegen half 7 was de chauffeur er en zijn we vertrokken richting Lovina. Een rit van 3 uur. Als alles volgens plan loopt zijn we dus rond half 10 in ons hotel. Ik schrijf het verslag alvast in de auto want ik vrees dat ik straks alleen nog maar energie heb om te douchen en dan te gaan slapen. We hebben een aardige chauffeur maar hij begon de rit al met te vertellen dat hij niet graag in het donker reed en in de regen en dat we onderweg regen zouden krijgen. Het geeft de burger moed!
De weg naar Lovina gaat door de heuvels en zit vol bochten. Op een gegeven moment werd ik misselijk van dat geslinger. Gelukkig waren we niet lang daarna beneden aangekomen en was het laatste stuk een normale weg. Toch nog redelijk op tijd zijn we bij het hotel aangekomen. In het donker kunnen we het niet heel goed zien maar we weten dat het een prachtig hotel is. We hebben hier 4 jaar geleden ook 1 nachtje geslapen.
Zojuist de spullen uitgepakt, nu douchen en dan lekker tidur!
Morgen een dagje bijkomen van dit avontuur!
Geschreven door Maurice.Nicole