Er is niet veel spannends meer te vertellen. We brengen de laatste dagen van deze vakantie door op het strand. Maurice en ik zijn het er wel over eens dat wij samen prima vakantie kunnen vieren. We houden van dezelfde dingen en wat de een niet leuk vind is het geen probleem als de ander dat wel doet. Zoals ik hou van lezen en Maurice gaat graag wandelen. Zo doen we ons eigen ding en doen de rest wel fijn samen.

Als we op het strand liggen halen we vaak wat te drinken bij een klein supermarktje. De jongen achter de kassa begint ons, nou ja Maurice, te herkennen. Vanmiddag vroeg hij waar we vandaan komen en toen hij hoorde dat we uit Nederland komen riep hij, my favorite country. Free weed! Ik zei dat het voor ons zo goedkoop is hier en toen zei hij dat het voor Bulgaren hier (Sozopol) niet goedkoop is. Minimum inkomen is €330,- zei hij. Maximaal €600,-. Wij begrijpen dan wel dat er Bulgaren zijn die in Nederland komen werken. We vinden het altijd interessant om wat te leren over het land.

Het was zo lekker op het strand vandaag dat we pas na 18 uur terug gingen naar het hotel. Vanavond weer in het drukke gedeelte gegeten zoals wij dat noemen. Het nieuwe gedeelte kun je ook zeggen. Het is niet mijn favoriete stuk maar hier zitten de meeste toeristische winkeltjes en we willen nog wat dingetjes kopen.

De restaurant keuze was niet de beste want bijna niemand sprak Engels en wilde ons helpen. Ze wezen dan naar een collega en die negeerde ons vervolgens ook. Het duurde meer dan een uur voordat ik toch iemand onder dwang heb laten luisteren ;-). Het blijft verbazen dat er zoveel jongeren geen of slecht Engels spreken hier. Het is een groot restaurant met live muziek dus dat leek ons wel gezellig.

Een uur na het bestellen kwam ons garlic bread en na weer 3 kwartier Maurice zijn hoofdgerecht. Even later kwam iemand zeggen dat mijn gerecht er niet was. Tenminste zo begrepen wij het aanwijzen van het gerecht op de menukaart en zeggen finished. Ik was er ondertussen helemaal klaar mee en Maurice zijn mixed grill was zodanig dat ik wel met hem een hapje mee zou eten. Wel bestelden we wat patat erbij. Na 5 minuten kwam alsnog mijn gerecht dus we snapte er helemaal niks meer van. We hebben het opgegeten en direct om de rekening gevraagd. Niet meer op de patat gewacht. Ik was er echt klaar mee. Maurice heeft halverwege nog geprobeerd om een biertje te bestellen en dat kwam na 2 x vragen na een half uur. Er was 1 meisje die het wel probeerde en ook sorry kwam zeggen maar dat was ook degene die zei, 3 kwartier na het bestellen dat mijn gerecht finished was dus het zal allemaal wel. Dit was echt by far het slechtste wat we hier gehad hebben en besloten om de laatste 2 avonden in het oude stadsdeel te gaan eten waar leuke kleine restaurantjes zitten om te voorkomen dat we weer zo’n fiasco hebben.

Na het eten nog onze aankopen gedaan en daar weer geholpen door aardige mensen dus we vergeten snel dit etentje.

Geschreven door Maurice.Nicole