We hebben best goed geslapen maar zoals gewoonlijk ben ik vroeg wakker. We hebben ons ontbijt om 8.30 uur besteld dus we kunnen rustig opstarten. Maurice neemt vast een bakkie koffie in de tuin. Om 8.45 uur nog geen ontbijt. Ik ga toch maar even vragen bij de receptie. Het staat goed in het systeem dus een belletje naar de keuken. Ze zijn ons vergeten. Kan gebeuren het komt zo snel mogelijk. Nou dat is ook snel want nog geen 10 minuten later is ons ontbijt er.

Dan pakken we onze spullen en vertrekken naar het strand. Maurice gaat eerst op zoek naar een pinautomaat waar 3 miljoen uitkomt en ik ga vast liggen. Alleen Denny is er vandaag, Alvin (hij heet dus geen Melvin zoals wij dachten) is vrij. De zee hier is heerlijk wild en daarom zie je veel surfers. Heerlijk geluid dat bulderen van de golven. Niet veel later komt er een verkoopster op me af en vraagt of ik interesse heb, ik kijk goed en denk dat is Debbie, een van onze 2 vaste verkoopsters op het strand. Dus ik doe mijn zonnebril af en vraag haar of ze me niet herkent. En dan ziet ze het. Ze begint te gillen, ooooh you are so different. Where is the rest of you? Het is echt om te gieren. Het hele strand kan er van meegenieten. Dan roept ze Karen haar vaste maatje en die doet het nog eens dunnetjes over. Ze vraagt of ik daar net daar en daar heb gelopen. Ik zeg ja en toen dacht ze die ken ik ergens van maar had me dus niet herkend. Het is gelijk weer gezellig. Dan komt Maurice aangelopen en daar beginnen ze ook tegen, you have new wife. So sexy. En weer op volume 10 over dat strand. We spreken later af voor een manicure en pedicure want ze hebben new customer en daar moeten ze heen. Ook de vaste pettenman, Deka komt langs en we kopen allebei een nieuwe pet/hoed en ook 1 voor Knorr. Hij zegt ons dat het een oud model is maar ja dat wil Knorr nu eenmaal graag. Bij Arif koop ik 2 zonnebrillen en ook de ijsco verkoper komt gedag zeggen. Alle andere zonnebrillen, petten, armbandjes en ijs verkopers weten dat ze aan ons niks slijten dus die lopen netjes door. Handig zo’n eigen posse ;-). Rond 12 uur ga ik een massage laten doen op het strand. Ze hebben een plekje met 3-4 bedden waar ze dus masseren. Heerlijk vind ik dat. Maurice wil liever in een salon maar dit heeft mijn voorkeur.

Rond lunchtijd hebben we nog niet echt trek maar we gaan toch iets kleins eten omdat ik toch mijn eetmomenten nodig heb en het anders wel erg lang duurt tot de avond. We nemen een lumpia en 2 chicken wings met wat patatjes. Na de lunch gaan we even de zee in en ik probeer dapper mee te gaan maar ik vind de zee hier dus wat fris. Tot mijn navel vind ik het mooi geweest koukleum die ik ben. Dan weer in het zonnetje opdrogen. Aangezien het de warmste uren zijn ga ik toch maar onder de parasol en dat is maar beter want daar zijn Karen en Debbie voor de manicure en pedicure. Maurice hebben ze al onder handen genomen tijdens mijn massage. Als ze horen dat ik weg was voor de massage zijn ze quasi beledigd. Zij kunnen dat ook. Maar ik vind dat dus niet zo fijn want dan is het op je strandbedje en dat ligt toch minder fijn dan zo’n speciale bank. De ene doet mijn handen en de andere de voeten en we kletsen lekker weg. Debbie is in augustus tijdje weg geweest omdat ze veel ceremonies had. In haar dorp waren 67 crematies. Ook van haar familie die al 2 jaar geleden overleden zijn. De mensen worden dan eerst begraven tot er genoeg geld is om de ceremonie te houden. Iedereen betaalt mee ongeacht of er familie bij zit. Nu was er dus geld en hebben ze dus 67 overledenen gecremeerd.

Als de nagellak goed droog is ga ik toch nog even met mijn bedje in de zon voor het laatste uurtje. Terug in het hotel neem ik nog even een duik in het zwembad en drinkt Maurice een biertje. Wij kunnen dit best goed. Vakantie vieren.

Dan tijd om te douchen en te gaan eten. Voor diegene die denken dat Maurice wat kilo’s aankomt, hij wandelt nog steeds elke dag en gaat ook niet meer mijn restjes opeten. Hij is er klaar mee met eten hahahaha.

We gaan bij een restaurant eten waarvan we weten dat het er erg goed eten is. Maurice kiest voor Nasi Campur en ik cordon bleu, wat hier cordon blue heet ;-). Het is heerlijk en mijn restjes gaan mooi terug naar de keuken. Het is niet anders. Na het eten lopen we nog een stuk over de “boulevard” om het eten wat te laten zakken. Op de terugweg nemen we nog 1 drankje bij een strandtent met live muziek. Dat hebben ze allemaal overigens en dat is soms een kakofonie aan muziek die door elkaar speelt.

Het dutje vandaag is er bij ingeschoten dus de vermoeidheid treedt op. Morgen weer een nieuwe dag!

Geschreven door Maurice.Nicole