Vandaag is een “reisdag”. Normaal een dag van weinig relaxen en je verplaatsen in het drukke verkeer van Bali. Vandaag is anders. Vandaag boeken we een taxi die ons om 12 uur komt ophalen. Dat betekent nog een hele ochtend relaxen en rustig aan de spullen pakken. We gaan dan ook eerst ontbijten en als Maurice baantjes gaat zwemmen pak ik de spullen en plof daarna in de hangmat met een ice tea lychee.

We zijn iets voor 12 uur helemaal klaar en de chauffeur is ook lekker op tijd. Op naar de yellow bridge. Het is een ritje van ongeveer 15-20 minuten en als we afgezet worden lopen we het laatste stukje van 10 meter naar de brug. Gelijk valt ons op dat er heel veel scooters staan te wachten voor de brug en dan zien we een bord, de brug is gesloten voor werkzaamheden. Ik zei gisteren al in mijn verslag dat we hadden gezien dat er stukken kapot waren. Blijkbaar heeft iemand hier het ook gelezen want ze zijn er gelijk mee begonnen ;-). Maar wat nu? We liepen een stukje door met de koffers en toen zeiden mannetjes aan de kant van de weg dat we wel konden lopen. Er zitten hier altijd en overal mannetjes, handig hoor.

We moesten tussen de bouwvakkers door met onze koffer maar wel zo relaxed liepen we naar de overkant. Geen last van scooters. Aan de andere kant kwamen de man en vrouw van het hotel ons al ophalen. Met de scooter. Voor ons en voor onze koffers. Oké. Nou ja ze zullen het wel weten. Koffers voor tussen het stuur en de chauffeur en wij achterop. Onderweg vloog mijn hoed af maar gelukkig reed Maurice achter en zijn die gestopt. Staat hem best goed die hoed.

De plek waar we verblijven zijn 4 kamers naast elkaar en achter het huis van de eigenaren. We hebben dus een soort galerij waar de kamers op uitkomen. Er is een klein zwembad bij en ligbedjes dus voor ons een prima plek. Ons uitzicht is op een stuk zee tussen Lembongan en Ceningan in waar zeewier plantages zitten. Dat is echt een opkomende business met al die sushi etende Europeanen. We zijn hier maar 2 nachtjes dus de koffers pakken we niet helemaal uit. Zo komt het dat we nog geen uur verder zijn en we liggen bij het volgende zwembad op het volgende eiland. Dat ging super snel. We gaan in de straat lunchen en uitbuiken bij het zwembad. Wat een leven. Aan het eind van de middag doen we nog een massage en op de terugweg een cocktail. Wat ik zeg, wat een leven. Het begint al te schemeren en de kippen gaan “op stok” in de boom. Echt een grappig gezicht hoe ze hun plek aan het vinden zijn.

Na het douchen weer op pad om te gaan eten. We hebben gezien dat er ergens live muziek is en dat vinden we altijd gezellig. Het is een mooi restaurant en aardig druk. Vanavond even geen nasi of saté maar kip met champignonsaus voor Maurice en voor mij krokante kip met mozzarella. Het smaakt goed, net als de cocktails. Tegen 22 uur stopt de muziek en loopt het op zijn einde, ideale tijden voor ons. Vroeg op en vroeg naar bed.

Selamat tidur.

Geschreven door Maurice.Nicole