Vandaag gaat de wekker om 7 uur. Ik ben, uiteraard, al voor de wekker wakker en zie dat Noah goed is thuisgekomen. Altijd weer fijn voor dit moederhart. Na het ontbijt maken we ons klaar voor de snorkel trip.

De boot ligt al klaar en we stappen op het strand in en worden met boot en al het water opgeduwd. Het zijn traditionele boten en zijn heel smal. Al weer zo’n moment waarbij ik denk, mooi dat die kilo’s er af zijn. We varen met nog een andere boot richting het eerste snorkel punt. Het scheepswrak. Eerlijk gezegd zie ik er geen wrak in maar dat mag de pret niet drukken want we springen letterlijk in een tropisch aquarium. Niet normaal hoeveel vissen en zo veel verschillende ook. Je weet niet waar je moet kijken. Echt fantastisch. Het filmen en foto’s maken lukt goed maar ik kijk ook zeker goed zelf rond.

Dan is het tijd om weer in de boot te gaan. We hadden al wel gecheckt of er iets van een trappetje was en dat was er. Dat dit trappetje vrij hoog pas begon was er niet bij verteld. Weer zo’n moment dat ik erg blij ben dat ik 40 kg minder om hoog hoef te trekken. Maar het lukt ons om er in te komen want ook Maurice is een stijve hark en krijgt met moeite zijn voeten op de onderste trede.

Op naar de 2e plek. We hebben wat brood mee van het ontbijt en nemen dat nu mee het water in. Dat blijft toch een geweldig gezicht de vissen die daar op af komen. Eerst zijn ze nog wat voorzichtig maar al snel zwemmen we echt midden tussen de vissen. Maurice krijgt wel zeewater binnen en moet wat overgeven en ook dat wordt door de vissen opgegeten. Recycling pur sang.

Terug in de boot klimmen gaat al iets makkelijker nu we de truc doorhebben. Ik zit te rillen van de kou en sla een handdoek om me heen. In het water is het heerlijk maar op de boot in de wind is het koud. We eten iets kleins tegen de misselijkheid.

De 3e stop is de plek van de zeeschildpadden. En inderdaad we zien er 2. Een hele grote ligt op de bodem en is aan het eten lijkt het wel. We zien zijn hoofd heen en weer gaan en er zitten kleine vissen onder zijn schild. Hij ligt redelijk diep om een goede foto te kunnen maken maar dan besluit hij/zij om naar boven te gaan. Wauw! Nu kunnen we het goed zien en ook filmen. Super gaaf. Wat een fantastische trip is dit. Hier zijn weinig vissen dus als de schildpadden er vandoor zijn gaan wij weer in de boot. Op naar het laatste stukje.

Ook hier zijn weer heel veel verschillende vissen en zien we echt hele scholen met redelijk grote vissen. Soort makreel of Mahi-Mahi vis. Helaas werkte de camera niet meer omdat ik 5 minuten daarvoor bedacht hoe fijn het is dat die Bluetooth verbinding zo goed werkt. Prompt hield die er dus mee op. Nou ja, we hebben het opgeslagen in ons geheugen.

De trip zou ongeveer 3 uur duren maar het was korter omdat wij misschien niet zo lang bleven snorkelen als anderen. Wij vonden het helemaal prima en waren blij om weer op land te zijn. We hebben gelijk gedoucht op de kamer en zijn weer fris en fruitig op het strand gaan liggen. Ik in de zon om op te warmen.

Het werd toch wel wat te heet na een tijdje dus verkast naar een ander bedje en daar heerlijk even geslapen.

De lunch hebben we bij een warung vlak bij het hotel gedaan en het was weer heerlijk. Maurice nasi goreng udang en ik lumpia. Uitbuiken doe ik op het strand en Maurice gaat nog wat wandelen want ondanks het snorkelen zijn de ringen nog niet vol ;-). Na zo’n wandeling verdient hij wel een voetenmassage en ik loop wat achter in het lezen (omdat ik steeds in slaap val 😂) dus ik blijf lekker nog ff liggen.

Als Maurice terug is gaan we even bij een barretje op het strand wat drinken en een spelletje doen. Als de zon echt onder is terug om te douchen en ergens te gaan eten. We belanden bij een restaurant wat een Spaanse eigenaar heeft en er staan ook wat Spaanse gerechten op de kaart. We besluiten om inderdaad wat tapas te eten en het smaakt ons goed. Eten is voor mij hier soms wat lastig omdat ik door de warmte wat minder trek heb maar ik moet toch wel steeds wat eten anders krijg ik echt te weinig binnen. Gelukkig kan ik wel alles eten en kan ik overal tegen. Dus het is soms even zoeken naar wat ik wil. Het is druk en het duurt daarom even voordat we ons eten krijgen maar dat geeft niet. Misschien al eerder gezegd maar in Amed zitten veel Fransen, Italianen en Duitsers. Nederlanders komen we niet veel tegen maar vanavond in het restaurant wel. Op het moment dat de dochter van het gezin zich afvraagt of ze nu een hele barracuda op haar bord krijgt verschieten wij even van kleur.

Maurice neemt nog een toetje maar dat gaat er bij mij echt niet meer in. We wandelen op ons gemak terug en halen nog wat te drinken voor op ons balkon. Morgen nog 1 volle dag hier. We hebben al besloten dat we hier zeker terugkomen. Wat heerlijk is het hier.

Geschreven door Maurice.Nicole