Vandaag was het zover. De snorkeltour, mijn eerste snorkeltour. Door de maskers van de decathlon vind ik snorkelen geweldig en wil ik nu ook mee met een tour. Om half 10 werden we opgehaald bij het hotel. Bij de boot moesten we ons inschrijven en werd alles uitgelegd. Het was een grote groep maar op zich was het goed te doen. In totaal hebben we 5 stops gemaakt. Bij de eerste stop, shark bay hebben we inderdaad een haai gezien. Uiteraard geen grote en gevaarlijke maar toch. Helaas werkte de onderwatercamera niet dus geen bewijs. De 2e stop was niet heel bijzonder maar de 3e wel. Daar lag zo’n grote school vissen dat het leek alsof er een soort dubbele bodem was. Verder waren er een heleboel zwart witte vissen die heel nieuwsgierig waren en echt rondom je zwommen. Gelukkig de camera aan de praat gekregen dus kunnen filmen en fotograferen. Ik kan dat alleen niet in het verslag plaatsen omdat ik geen laptop bij me heb. Ik zal ze later toevoegen als we thuis zijn. Bij de 4e stop hebben we geluncht. Was prima eten. Sowieso was de verzorging goed, kregen vers fruit en konden steeds water en koekjes pakken.

De laatste stop was bij Koh Nangyuan. Een nationaal park waarvoor we 100 baht entree moesten betalen. We bleven daar 2 uur. Er mochten geen plastic verpakkingen mee op het eiland, geen waterschoentjes en niet met je handdoek op het strand liggen. Allemaal ter bescherming van de natuur. Je kon een heel eind om hoog klimmen en dan had je een prachtig uitzicht. Maurice is naar boven gegaan en Noah en ik hebben op een strandstoel gelegen. Er kwam een mannetje langs en zei dat we 150 baht moesten betalen voor die 2 stoeltjes. Ik zei in het Engels dat ik niet wilde betalen en toen liep hij weg. Andere toeristen deden hetzelfde en stonden dan op. Noah en ik bleven liggen omdat we ons net aan het insmeren waren en hij zei er niks van. Hadden we mooi mazzel. Normaal betalen we heus wel maar om voor een uurtje 150 baht te betalen terwijl we ook al entree hadden betaald ging mijn Nederlandse hart te ver ;-).

Om 17 uur vertrok de boot terug naar Koh Tao. Dat was een turbulent stukje waarin we niet geheel droog bleven. Maar gelukkig niet zeeziek geworden ook Maurice niet. Het was echt een leuke trip!

Na een heerlijke douche lekker in het hotel gegeten. We hadden geen energie meer om naar beneden en vooral niet meer om naar boven te lopen.

Frits, ik moest van Maurice zeggen dat ze hier heel veel durian hebben en bij het hotel staat zelfs een durian boom.

Tot morgen!

Geschreven door Maurice.Nicole