In 7.15 uur staan Henny, Paul en ik in de ontbijtzaal, maar dat wordt niet gewaardeerd. "Om 7.30 uur zijn ze pas klaar..... ze kunnen echt niet eerder klaar zijn..... morgenvroeg echt niet eerder komen....."
Nou ja, de anderen zijn er inmiddels ook en wij gaan eten en daarna de camera's ophalen en brengen naar het strand, de haven, het beach restaurant; de wedstrijdlocatie!
De tafels van het restaurant zijn neergezet om de camera's op te zetten. Er liggen briefjes op van elk land. Hier worden straks de camera's gecontroleerd en verzegeld.
Het is vandaag een trainingsdag, maar alles wordt gedaan als de echte wedstrijddag. Zo kunnen ze zien of alles goed gaat.

Dan gaat Henny vragen of hij zijn voorzetbuisjes mag gebruiken. Er wordt heel bedenkelijk gekeken. Je mag namelijk geen extra attributen meenemen onder water, maar Henny schroeft deze buisjes voor op z'n lens. Er wordt over nagedacht, gediscussieerd. Pas na het verzegelen van de camera worden enkele andere fotografen erbij geroepen en wordt aan hen gevraagd wat ze ervan vinden. Henny moet ook een foto laten zien die hij met zijn busje gemaakt heeft. Uiteindelijk krijgt hij groen licht. Hij mag ze gebruiken, pfffff.

Om 11.00 uur (ja,ja, ipv 9.00/9.30 uur. Achteraf horen we dat de boten er niet waren) wordt er geroepen dat de videografen naar de boot kunnen. Dus Jos en Dennis maken zich klaar en gaan naar de boot. Om 11.20 uur vertrekken ze.

Om 11.50 uur vertrekken Marco, Paul, Henny en Paul ook.

Om 13.20 uur komen de videografen weer terug. Op de vraag of ze op dezelfde boot blijven voor de 2e duik, moet dat eerst nagevraagd worden. Dan het antwoord; ja, ze mogen hun spullen laten liggen (natuurlijk de camera's niet) ze moeten alleen hun fles wisselen. Alle flessen gaan eraf, enkele duikers brengen alweer een volle fles op de boot; nee, er moet toch van boot gewisseld worden. Ik zeg tegen Dennis; wacht maar even. En ja hoor; we blijven toch op dezelfde boot.
Daarna komt Karim zeggen dat er een take-away lunch klaarstaat voor iedereen en dat we geen 3 uur wachten voor de volgende duik, omdat het dan te laat wordt en donker.
En dat de duik maar 60 min gaat duren ipv 90 min.

Om 14.00 uur komen de fotografen ook terug. De camera's worden weer op de tafels gezet. Daar moeten ze blijven tot de volgende duik. Er wordt gezegd dat je die 2e duik niet meer hoeft te maken, maar ons team gaat allemaal wel het water in.
Het lunch-pakket is meer dan voldoende. Voor ieder 3 bakjes; 1 met sla, 1 met patat en sandwich en 1 met fruit maar: de sla ziet er redelijk uit, de patat is koud en voor Paul K. zijn ze vergeten een glutenvrije lunch te geven. Er wordt hem een gratis lunch van het restaurant aangeboden, maar daar heeft Paul (na 2 bakken sla) geen zin meer in. Ze beloven dat er morgen wel een glutenvrije lunch zal zijn.
Tegen 16.00 uur gaan de fotografen weer op weg, de videomannen zijn dan al weg.

Ik loop terug naar onze kamer want daar heb ik een afspraak met het Turkse video team. Ze hebben mij gevraagd of ik in hun film/ video mee wil doen. Ik dacht eerst dat het een grapje was, dus heb ja gezegd, maar het bleek geen grap. Nou ja, ik vind op het toneel staan niet erg, dus daar zit ik om half 5 met de Turkse videomannen op ons terras.
Het was leuk om te doen. Ik weet niet of ik zelf tevreden ben als ik het terug zie, maar volgens hen konden we weleens op de rode loper terecht komen 🤣
Sorry Jos en Dennis, volgend jaar doe ik met jullie mee.
En nou ja, het was in ieder geval gezellig.

Als we klaar zijn loop ik weer naar zee, waar ik zie dat alle mannen weer aan wal zijn.
Nadat ze alles weer hebben opgeruimd drinken we er nog eentje in het beach-restaurant. Ondertussen lopen ze nog even naar de DAN; Divers Alert Network. Hier kunnen ze een echo laten maken van hun hart, daar kunnen ze dan zien of er stikstofbelletjes in de bloedbaan zitten. Door dit soort onderzoeken proberen ze het duiken veiliger te maken.
Om 19.00 uur geven zij nog een presentatie, hier gaan Marco en Paul naartoe.
Om 20.00 uur gaan we eten en om 21.30 uur weer naar onze kamers om de laatste dingen aan de camera te doen.
En ik om dit nog af te schrijven.

Geschreven door Marjos.reisdagboek