Van een afstandje

Florence; charmante smalle straatjes, prachtige renaissancegebouwen, sfeervolle pleinen. We staan voor de Galleria degli Uffizi en gaan niet naar binnen. Botticelli, Michelangelo en Da Vinci moeten het even zonder ons doen. Van een afstandje proeven we de sfeer. We hebben deze reis zoveel indrukken opgedaan, er kan eigenlijk niks meer bij. Voor je het weet lijd je aan het syndroom van Stendhal. Deze Franse schrijver kreeg hartkloppingen en moest zich vasthouden uit angst flauw te vallen nadat hij al dat moois in Florence gezien had. Die klachten ken ik, maar ik denk niet dat ik zo ondersteboven raak van de David van Michelangelo. Toch nemen we maar het zekere voor het onzekere. Zelfs een nuchtere Groninger ligt soms zomaar op zijn knieën...
 

Bestemming bereikt?

Zo'n tussendagje aan het eind van een lange, intensieve reis is vreemd. We zijn hier helemaal op eigen kracht naartoe gefietst, dat besef is er volop. En morgen reizen we hink-stap-sprong naar huis. En toch voelt het niet als het einde van een reis. We blijven onderweg. Met elkaar, naast elkaar en naar elkaar. Het samen op pad zijn is het doel. We blijven onderweg als liefhebbende partner, als zorgzame ouder, opa en oma, als vriend en vriendin, als... We zijn nieuwsgierig naar het vervolg van de reis, die er wel wat anders uit gaat zien nu Marike met pensioen is.
De afgelopen intensieve weken hebben we ervaren dat we (ook onder druk en bij vermoeidheid) goed overweg kunnen met de eigen-aardigheden van onszelf en de ander. We kennen elkaar door en door en toch kunnen we nog steeds verrast worden door de ander. De manier waarop we deze 1800 km samen gereisd hebben vormt een hele dikke uitroepteken achter meer dan 50 jaar verkering. Zou dat het doel zijn van het samen onderweg zijn? Niet alleen van ons, maar van iedereen die hier op deze aardkloot rondrommelt? Met elkaar verkeren, op zo'n manier dat jij en de ander kan zijn zoals die bedoeld is? Eigenlijk hoeven we ook helemaal geen antwoord op die vraag. We doen het gewoon, het geeft zin, betekenis, houvast en heel veel plezier in het leven.
 

Ozon

Lekker chillen op ligstoelen in de schaduw aan het zwembad op de camping. Lezen en in slaap sukkelen. Beetje googelen: ik zoek bevestiging voor de keus om naar huis te gaan. Het weer voor de komende dagen? Bloedheet en de hittegolf krijgt zelfs al een naam: Cerberus, naar de driekoppige hellehond uit de Griekse mythologie. Die wil je niet tegenkomen. Ilmeteo geeft een zeer volledig overzicht van alle waarden. en dan valt me iets op: de luchtkwaliteit is zeer slecht. Die waren we eerder ook al eens tegengekomen, direct na de Alpen in Chiavenna, maar toen hebben we er verder geen aandacht aan besteed. Door de hitte ontstaan er hoge concentraties Ozon die klachten kunnen veroorzaken; zeker bij inspanning. Het is een zeer agressief gas dat de slijmvliezen beschadigt. Het dringt door tot diep in de longen. Klachten? Pijn op de borst, kortademigheid, benauwdheid, duizeligheid, piepende ademhaling. Het kwartje valt. We fietsen al meer dan 4 weken in extreem hoge temperaturen en sterk vervuilde lucht en het lijkt erop dat mijn longen dat niet fijn vinden. Puzzel gelegd.

Geschreven door Jan-Marike.waar.we.fietsen.is.de.weg