Basaal

Terug naar het spoor tot rond de middag. ’t Is allemaal zo basaal: waar eet ik en waar slaap ik? St. Vith heeft een Lidl met heerlijke maaltijdsalades. In het centrum zijn relaxbankjes rond een fontein, waar die salades er goed ingaan. Voor Albert (zie reacties): de ouderen van vandaag blijken ook prima bankhangers te zijn 😉.

Route barré.
Die kennen we, komen we veel tegen en negeren we eigenlijk altijd. Met een fiets kun je er altijd langs toch? Hier staat een hek voor een splinternieuwe brug over het water. Brug lijkt uitstekend begaanbaar. Frans sprekende jongeman houdt ons wat twijfelachtig tegen. Marike gooit haar charmes en haar beste Frans en Duits in de strijd. ‘Probieren’ hoor ik haar tegen hem zeggen. Hij: ‘Gefährlich’. Ze fleemt, ze vlijt, ze flirt, ze vloert hem volledig. Arme jongen, hij laat haar begaan wanneer ze de hekken openmaakt. Achter ons sluiten we ze weer netjes. Hij krijgt een laatste vriendelijke glimlach en van mij een ‘Dankeschön’ en we kunnen onze route vervolgen.
Vandaag is het een Benediktiner Weissbier op de camping die ons aan de broodnodige mineralen helpt. Naast ons een piepklein tentje van een lieve, zachte mevrouw. Ze is ook op weg naar Rome: lopend. Waarom? Omdat ik de tijd heb en graag buiten wil zijn. Meer hoeft ze niet te zeggen.

Geschreven door Jan-Marike.waar.we.fietsen.is.de.weg