Makkinga heet het dichtstbijzijnde dorp. Een lintdorp tussen de uitgestrekte weilanden. We fietsen langs de groene velden naar Drachten. Een hoofdplaats, volgens wikipedia. Het is geen stad en te groot voor een dorp. Twee kruisende winkelstraten in het centrum met woonwijken er om heen. Voldoende voor de dingen die we willen kopen. Een schildersezel, medium en een klein kommetje. En nee die ezel is niet voor mij…. Medium wel want met deze hitte droogt de acrylverf zo snel. Met medium hou ik de verf langer vloeibaar en kun je dunne lijntjes trekken leerde ik met de workshop. Met water mislukt dat absoluut. En dat kleine kommetje is dus voor de medium. Ik heb namelijk een oude tegel als palet en daar blijft die verdunner weer niet op liggen. Deze warme dagen gebruikt om de boomschijfjes met bloemen te beschilderen. De ezel is dus voor Wil René. Om rechtop te kunnen puzzelen 😉 en zo zijn pijnlijke rug te ontzien.

Dr888 zoals het museum voor moderne kunst heet, heeft een interessant tentoonstelling met het werk van Nederlandse vrouwen uit de periode 1900-1950. Een tijdvak waarin vrouwen wel kunstenaar mogen zijn maar eigenlijk hun ambitie opgeven zodra ze getrouwd zijn. Mijn moeder moest zelfs in 1963 nog stoppen bij de Boerenleenbank zodra ze ontdekten dat ze zwanger was. Een van de vrouwelijke kunstenaars bedong bij haar huwelijk met een schilder dat ze wel zou trouwen maar geen kinderen wilde zodat ze kon blijven schilderen. Het is de tijd waarin kunst snel ontwikkeld. Van realisme naar abstracte kunst. Denk aan Picasso, Carel Willink, Dali. Ook deze vrouwen experimenteren maar naast Charley Toorop zijn ze onbekend gebleven. Door de mannelijke kunsthistorici genegeerd of niet hard genoeg expositieruimte/aandacht geclaimd of door het zorgen voor man en kinderen geen tijd te schilderen? Waarschijnlijk een combi van alle drie. (www.vrouwenpalet.nl )

De dag er na fietsen we zuidelijk door het Drents Friese Wold en Aekingerzand. Een hele andere omgeving. Boodschappen in Oosterwolde en dan snel naar de camping want de temperatuur loopt over de 30 graden. De camping heeft gelukkig een zwembad. En met deze stijgende hitte een must. Gelukkig zitten we in het Noorden en daar wordt het dinsdag uiteindelijk maar 36 graden. Tjonge wat een hitte, geen wind om af te koelen en de camper staat een groot deel van de dag in de zon. Dus schuiven we met de stoelen met de schaduw van een boom mee. De afstand van 150 meter naar het zwembad is dinsdag eigenlijk te ver om af te koelen. Teruglopend van zwembad ben je al weer nat van het zweet. De douche bij het toiletgebouw is minder dan 50 meter een veel effectievere afkoeling. De dag brengen we vooral zittend door. Niet te veel bewegen. Dus verkassen we pas op woensdag.

Een boerencamping in Otterlo is de bestemming. Die staat namelijk te koop en misschien is dat iets voor de groep (Down to Earth) om te gaan wonen. Het is met 3 ha zeker groot genoeg. De eigenaren (rond de 70) gaan verhuizen naar het dorp en willen er vanaf. Ze hebben eerst zelf geprobeerd te verkopen maar twee pogingen mislukte (financiering niet rond, de andere wilde te veel bouwen volgens de gemeente). Dus nu staat het op funda. En zijn we eigenlijk te laat merken we in de loop van de dag. Een groep Chinese investeerders wordt rondgeleid. Een poging om ook de opstallen te mogen bezichten wordt afgehouden. Na de vakantie van de makelaar worden er misschien nieuwe rondleidingen georganiseerd. Het terrein is zeker interessant maar de omgeving met vooral veehouders met grote schuren tegen het terrein aan (met bijbehorende stank) is minder aanlokkelijk. Kortom even afwachten en ondertussen nadenken hoe we zo’n aankoop van 1,6 miljoen kunnen financieren. https://www.funda.nl/koop/otterlo/huis-42707725-westenengerdijk-80/

Andere groepsleden kamperen hier ook, dus gezellig is het zeker. Al bederft de druilerige regen op donderdag wel een beetje de pret. Wel passend weertype voor een begrafenis. Toevallig zijn we in de buurt voor het afscheid van tante Martie die dit weekend overleed. Jacq rijdt tot aan de camper om Wil René op te halen om samen met ma naar het afscheid te gaan. ’s Middags knapt het touwtje van de hordeur dus kunnen we deze regenachtige middag ook nog wat klussen. En de regen maakt het mij makkelijker om weer achter de laptop te kruipen en dit verhaal te schrijven…..
Morgen snel verder naar het zonnige zuiden.

Geschreven door Hellie