Wat is het toch heerlijk om met de zon op 'n camping aan te komen. Meteen een vakantiegevoel. Snel de stoelen neerzetten en buiten eten. Ook voor deze camping heb ik wat moeten bellen want het is blijkbaar nog steeds meivakantie. Het is een boerencamping maar wel wat groter - ca 100 plaatsen. En als we een keer verkassen kunnen we tot zaterdag blijven. De uitdaging Pinksteren schuif ik nog even voor me uit.
Ook hier net als op veel campings coronamaatregelen: mondkapjes in toiletgebouw en receptie, hier hangen schermen tussen de wastafels, en overal handgel. Terwijl het hier waarschijnlijk nauwelijks nog nodig is want ik denk dat iedereen op zijn minst een prik heeft gehad. Het lijkt een seniorencamping. Keurig groen gazon waar de caravans keurig in het gelid staan. Je kunt je fiets binnen zetten en opladen. En gezien de ruim 200 elektrische fietsen heeft waarschijnlijk iedereen dat gedaan. Grappig om te zien dat iedereen gekozen heeft voor neutrale, grijze fietsen met dito fietstas. Mijn gele fiets met margrieten-tas valt uit de toon. Wat ik stiekem wel lekker vind.

Woensdag 19 mei langs de Maas naar Venlo. Het beloofd een droge dag te worden met regen in de avond. Dat laatste klopt want terwijl ik zit te tikken, tikt de regen met zijn eigen ritme op het dak. Maar ook overdag blijken spontaan regenbuien te ontstaan. De eerste weten we te omzeilen door lunch op een terras in Venlo. Later schuilen we nog onder een viaduct. En nog later biedt de oude paraplu onder in mijn fietstas nog n droog plekje als de bui losbarst op de pont die ook nog moet wachten op een passerend vrachtschip. Venlo is in trek bij onze oosterburen. We horen Duits op straat, we zien veel geparkeerde auto's met witte nummerborden. Eigenlijk moeten zij net als wij eerst tien dagen in quarantaine... De middenstand is er in ieder geval blij mee. We fietsen door het kloosterdorp Steyl. Vanaf de andere oever zag het er mooi uit maar je fietst langs veel muren die de kloosters (vijf) aan het oog onttrekken. Wat je ziet is eenvoudig en doelmatig gebouwd en zo'n 100 jaar oud. De binnenkant kan wel overdadig zijn maar dat zit dicht. De overeenkomst tussen de ordes is de missie. Een woord met negatieve associatie. Zusters en broeders die uitgezonden werden en worden om het geloof elders in de wereld te verspreiden door pastoraal werk te doen. Mijn vader voelde zich als 11-jarige aangetrokken tot de mooi verhalen van verre landen die de missiebroeders op school vertelden. Voor kinderen uit arbeidersgezinnen bood het bovendien de kans om te gaan studeren (op kosten van de kerk). Hij ging naar het kleinseminarie in Tilburg (Paters van Mill Hill). Het gymnasium voor aankomende priesterstudenten. Gelukkig voor mij is heeft hij niet voor het priesterschap gekozen.

Donderdag 20e is het fietsen door bossen, langs kastelen en veel akkerland. We zitten in gemeente Peel en Maas. Het kenmerkte Peellandschap van arme grond, hei en vennen is hier sporadisch zichtbaar. De landbouw heeft met kunstmest de arme grond geschikt gemaakt voor mn akkerbouw. We zien velden met prille prei, maisplantjes, kolen, wortels, aardappelen en uiteraard asperges. Er staan vaak bankjes met Limburgse teksten. Grappig omdat ze bijna fonetisch zijn. Probeer maar eens: "rös, bewonger en geneet". Op de vlag van Kessel staat de eerste zin van hun volkslied: "Doe bûs mien leefde en mien leave". En dan een beetje zangerig uitspreken en het lijkt net Limburgs...
Het laatste stukje fietsen we langs de Maas naar Kessel. Een enorm bedrijf voor zand en grind ligt er. Boten worden gelost, kiepwagens gevuld. De dag er na zien we dat ze het zand en grind ook winnen. De Maas als transportader, grondstofleverancier, bedreiging als rivier voor recreatie. We zien het allemaal. Bij het veer van Reuver staat in rood een waterpeil aangegeven hoe hoog het water kwam in 1993. Bijna 20 meter! boven NAP. Het water stond tot aan de dijk. https://youtu.be/M2FUPWQ5yKc

Stormachtig is het vandaag - vrijdag 21 mei. Met een windkracht 5 uit zuidwesten fietsen we naar Roermond. Over de dijk tegen de wind in haal ik maar 13 km/u met ondersteuning (laagste stand). Ineens zien we een metalen godin (na later blijkt) in een weiland staan. De kunstenaar woont ernaast. Als we later langs een schroothandelaar fietsen, maak ik een foto van de 'grondstof'. Na de kastelen van gisteren zijn er nog wat te bewonderen ten zuiden. Alleen het waait zo hard dat de drone moeilijk kan vliegen. Bij een ruïne en kasteel lukt het door laag te filmen. Om de Maas als transportader te filmen, willen we in de haven van Roermond een containeroverslag in beeld brengen. Maar na enkele minuten waait de drone plotseling weg. Grote schrik want we zien m niet meer. Alarmmelding op basisstation: verlaag hoogte, kan niet meer automatisch terugkomen, doe dat handmatig. En dat lukt - gelukkig. Met een verhoogde hartslag pakken we de drone in. Bijkomen op een terras in de luwte en de zon in het centrum van Roermond. We vliegen bijna terug. Op de nog lege akkers stuift het zand. Tot onze verbazing zijn alle terrassen in de dorpen waar we doorheen komen gesloten. Blijkbaar wachten ze op het Pinksterweekend dat morgen start. We zijn dus wat vroeg terug op de camping. Die tijd kunnen we wel gebruiken om de uren filmmateriaal te selecteren. https://youtu.be/CEz25TXHs2g

Zaterdag - de camping is volgeboekt dus we verkassen. Als we de weersvoorspellingen bekijken, is het begin volgende week in heel Nederland nat. Inmiddels weten we hoe onbetrouwbaar dat is. Dus laten we onze fietsen eens testen in de heuvels van Zuid-Limburg. Op een website van een camping staat dat wegens annulering er een kampeerplek vrij is voor Pinksteren. Die is dus voor ons.

Geschreven door Hellie