7 mei staat een typisch Nederlands product centraal. De tulp. Jacqueline tipte ons over een Tulpenroute bij Dronten. Nooit geweten dat hier zoveel tulpenvelden zijn. Ik denk dat toch echt meteen aan de geestgronden bij Noordwijk. Geestgronden.... mijn fantasie als lagereschoolkind maakte overuren. Ik zag witte spoken over de velden zweven. Maar goed hier in Flevoland en de Noordoostpolder blijken de meeste tulpenboeren te zitten. En dankzij de koude temperaturen kunnen we nog een aantal velden zien. Meestal zijn de tulpen al begin mei gekopt. Dan worden de bloemen afgesneden omdat de boeren alleen de bollen kweken. En koud is het. In Flevoland met zijn grote akkers is wind tegen dan ook kilometers lang tegen. In Elburg even warm worden. Alle terrassen in dit kleine vestingstadje zitten goed vol. De vesting is vierkant en het ademt de sfeer van vroeger. Jammer van al die toeristen ;). Die zie je ook in de tulpenvelden dicht bij de weg waar ze elkaar staan te fotograferen. Onze drone vliegt over het veld van kleur naar kleur. https://youtu.be/V7mvv5FCdfs

8 mei ondanks de 'belofte' dat het weekend droog zou zijn, zien we 's morgens dat vandaag hoogstens tot 2 uur droog blijft. Dus om 10 uur op de fiets en via een omweg naar Kampen. Ondanks dat ik 3 jaar in Zwolle heb gewoond, ben ik er nog nooit geweest. Net als Elburg een oude Hanzestad. Mooie kleine straatjes met prachtige gebouwen, stadspoorten en ik tel wel drie grote kerken in het oude centrum. De ligging naast de IJssel die regelmatig buiten zijn oevers treedt, leidt blijkbaar tot een godvrezende stad. We zijn om kwart voor 12 uur op het centrale plein met nog lege terrassen. Over 15 minuten mogen we pas dus gaan we even naar de haven kijken waar oude schepen liggen. Als we een half uur later terug komen op het plein zit het tot onze verbazing stampvol. Een aantal terrassen zijn winddicht en met grote parasols afgesloten - niet echt coronaproof vinden we. We bemachtigen nog ergens nog een overdekt tafeltje zonder zijkanten omdat we alleen koffie willen. Een slimme keuze want het begint te miezeren. En dat houdt helaas vandaag niet meer op. Voor Dus terug naar de camping met de regenbroeken aan.
De boerencamping wordt gerund door een echtpaar van onze leeftijd (al zijn zij al een paar jaar opa en oma). Een paar terug heeft hij het boeren opgegeven. Hij verbouwde aardappels, uien en peen en nog langer geleden hadden ze ook koeien maar het ging niet meer. Net als veel boeren uit de buurt is ie er mee gestopt en rijdt nu met zijn eigen vrachtwagen, daarnaast een caravanopslag en in hal met koeling zit nog peen en is een camping begonnen. Nog steeds geen vetpot maar op een gegeven moment moet je gewoon wat anders gaan doen. En grond had ie niet want net als velen pachtte hij het. Alleen de stapels houtenkratten bij de ingang met zijn naam erop en de trekker waarmee hij het gras maait herinneren aan die tijd.

Zondag 9 mei. Toen ik gisterenavond het licht uitknipte stond de buitenthermometer op 15 graden. Zo warm is het de afgelopen veerdagen zelfs overdag niet geweest. Dat belooft wat. En inderdaad een aangename warmte komt je tegemoet als je de deur open doet. Het zonnetje schijnt met een paar wolkjes. Mooi weer om behalve te zonnen ook wat klussen te doen (bijvoorbeeld een zijkantje timmeren, schapenrasterpalen ophangen, steel aan de pan vastschroeven). Om dan rond 11 uur de boel toch maar op te ruimen want het onweert in de verte en de lucht is prachtig maar erg donker. Regen waait voorbij. Een paar uur later dezelfde routine van de boel opruimen maar dan begint het echt te regenen en hard te waaien. We vertrouwen de stormbanden, die de luifel vasthouden, niet. Dus de regen in en toch maar de luifel ingedraaid. Om die een uur later weer in de zon te laten drogen. Eind van de middag, het is nog steeds 24 graden, fietsen we een rondje door de polder. Een NAP-paal van het waterschap geeft aan dat we 3,4 meter onder zeeniveau staan op de bodem van de Zuiderzee. Een trekker ploegt de vette klei om aardappels te poten.

Maandag 10 mei. Opnieuw naar Kampen om de stad verder te verkennen. Dus fietsen van het nieuwe land naar de eeuwenoude Hanzestad. De mooie stadspoorten van de destijds ommuurde stad, de stadsverlichting in de vorm van oude lantaarns met een kroontje. Een 360 graden-foto van het plein voor het raadhuis: https://panoraven.com/en/slider/DPKp0mYHDw En ik wil graag een foto maken van de koe en de steur. Ze horen bij oude verhalen die gaan over de domheid van de Kampenaren. "" Er groeit gras boven op de toren van de stadsmuur. Om dit niet verloren te laten gaan takelen ze een koe met een touw om de hals naar boven. De koe overleeft dit uiteraard niet. Als het geworgde dier de tong uit zijn bek steekt zegt iemand: "Kijk eens wat een trek hij heeft". In het andere verhaal wil de stad de bisschop die op bezoek komt fêteren met een pasgevangen enorm grote steur. De bisschop wordt ziek en zal pas weken later komen. Om die hele grote vis zo lang in leven te houden laten ze hem weer los in de IJssel, maar met een zilveren belletje om de hals. Dan kunnen ze hem als het zo ver is gemakkelijk terugvangen...
Als de zon doorbreekt fietsen we nog naar de balgstuw, een opblaasbare dam die nu leeg over de bodem van het Ketelmeer ligt. En nog mooier naar de IJsselmonding. De uitzichttoren is helaas gesloten maar met de drone kunnen we toch kijken achter de hoge rietvelden kijken. Zie ook 360graden-foto: https://panoraven.com/en/slider/Skn0n8xTrh

Door twee "draaidagen" hebben we heel veel filmmateriaal dus zijn we een paar uur bezig om het uit te zoeken en achterelkaar te plakken. We werken er samen aan, wat wel een uitdaging is omdat we een andere kijk hebben. Maar zonder al te veel bloedvergieten, is dit het geworden: https://youtu.be/8IEqDAN9NRw.

Geschreven door Hellie