Zaterdagochtend 10 april. We hebben gezegd dat we vertrekken maar nog altijd geen bestemming bepaald. Hoe we die kiezen? We willen graag een kleine camping en wifi want ze beloven een nat weekend. Dan voldoen er nog 400 campings aan onze wensen. Volgende selectiecriteria zijn temperatuur en hoeveelheid neerslag. Zuid-Limburg is met 9 graden op maandag het warmst. Weliswaar maar 1 graad meer dan Middelburg of Enschede maar het is een selectie. Maar daar wordt het ook het natst. Dus zoeken we noordelijker. We kiezen willekeurig omgeving Venray omdat we daar nog niet zijn geweest (itt Roermond en Cuijk). En dan bladeren in campingboeken en op internet. Een verwarmde doucheruimte geeft de doorslag voor boerencamping 't Brenneke in Sambeek.
Eerst nog even boodschappen doen in Lunteren. Het is nog vroeg en waarschijnlijk rustig in de supermarkt. Sinds Corona vind ik boodschappen doen niet meer zo leuk. Zo'n benauwd mondkapje, aldoor alert zijn om 1,5 meter afstand te houden. Waar ik voorheen rustig allerlei merken van een product bekeek, gris ik nu bijna willekeurig iets uit het schap en sta zeker in de helft van de tijd weer buiten. Mondkapje af en dan neem ik een grote teug frisse lucht - heerlijk. En net als iedere klant prop ik het mondkapje in mijn jaszak.
De beste visboer uit de omgeving staat er weer met z'n kar. Al jaren. Het is weliswaar pas 11 uur maar een gebakken visje.... Met 'laten we er een delen' sussen we ons geweten. En dan op weg naar Sambeek. Het is nog droog maar voordat we de Rijn oversteken regent het en dat blijft het de verdere weg doen. We kiezen een omweg en op een rotonde bij Uden zien we drie grote aardbeien en de ingang naar een heuse Aardbeien Drive-in. De rij auto's is langer dan onze nieuwsgierigheid.
De camping is leeg. En door het ontbreken van een omheining, de regen en het nog kale boerenland maakt het uitzicht erg somber. We trekken de gordijnen dicht, zetten het kacheltje aan en pakken de (puzzel)boeken.

Zondag 11 april Met de regen die op het dak van de camper tikt is het makkelijk je nog een paar keer om te draaien. Het bed is echter best hard. Een dun matras met lattenbodem betekent de eerste week pijnlijke heupen en schouders. Daarna zijn we er aan gewend. De douche blijkt vloerverwarming te hebben. Heeeerlijk. Komende dagen worden de nachten nog kouder. Dan is de verwarmde douche een prettig vooruitzicht. In de loop van de ochtend wordt het droog. Buitenradar beloofd dat het vanmiddag droog blijft en eind van de dag zelfs wat zon. We besluiten een stukje te gaan fietsen langs de Maasheggen, uniek landschap naar het schijnt. Ik trek een regenbroek aan voor de warmte. 10 km naar het noorden tegen de wind in. We zijn nog geen 500 meter op weg en het begint te regenen. Gelukkig is het 10 minuten later weer droog. Halverwege halen we n kop koffie en warme chocomelk en we observeren jongeren die hun opgevoerde auto's als huiskamer gebruiken. Nog 10 dagen en dan mogen we op het terras (met warmtelamp). Inmiddels weten we dat het nog een week langer wachten is.
Als we de afwas doen, zien we ineens de oplossing voor een deurstop. We hebben vorig jaar namelijk een extra raam laten plaatsen om de camper beter te kunnen doorluchten als het heet is. Lekker bij het open raam slapen. Een gedachte die nu nog onvoorstelbaar is. Het probleem dat we daarmee veroorzaakt hebben, is dat het raam naast de deur zit en er een groot risico is dat de deur tegen dat openstaande raam knalt en kapot gaat. We hebben al van alles bedacht en dat alles ook weer af geserveerd. Bijvoorbeeld een stormketting aan de deur - risico dat de camper beschadigd bij een rukwind. Een skippybal achter de deur leggen - neemt te veel ruimte in. Een hoek naast de deur op de wand schroeven zodat de deur niet verder open kan - maar dat is dan ook als het mooi weer is en met een hordeur is het risico weer dat die kapot gaat als de deur naar binnen waait. Het moet dus iets tijdelijks zijn. Een opblaaskussen aan een touwtje dat we aan de deur hangen als we het raam openzetten - risico dat ie door de wind verschuift en niet het raam beschermd etc etc. En dan zien we tijdens de afwas een afzetlint met twee kunststof paaltjes die in de grond geprikt staan. Een soort haring met 1 meter stok er boven. Via internet achterhalen we wat het is: onderdeel van een schapennet. We vragen de campingbaas waar ze die vandaan heeft (of ze er misschien nog een over heeft). De stokken zijn gekocht een een dorp 10 km verder op. En nee ze heeft ze niet over. Ze gebruikt ze om de Shetland ponny telkens een klein stukje gras te geven. Die kan geen maat houden en vreet zich ongans.
De zon is doorgebroken en daarmee ziet het landschap er tien keer mooier uit. Het avondrood ziet er ook mooi uit maar het gezegde is wel: avondrood - regen in de sloot....

Regen is hagel deze maandagochtend 12 april. Als er eind van de ochtend een gaatje ontstaat in de bewolking fietsen we naar Boxmeer om boodschappen te doen. Aangezien het weer nog steeds koud is kunnen we best eens culinair koken. Een van de boeken die ik cadeau heb gekregen is 'Koken op de camping'. Dus Julia, vanavond eten we een eenpansgerecht kabeljauw, spek met spinazie en feta. Recensie: beetje veel citroenrasp maar verder best lekker.
In de middag komt de zon er vaker doorheen en dat voel je echt. Dus laten we wat verder fietsen. Tot half vijf blijft het droog zegt Buienradar. En we willen nog twee van die schapenafrasteringstokken (mooi scrabbelwoord) kopen. Een uur later fietst Wil René met vijf kunststof palen met vlijmscherpe punten in de fietstas door het Brabantse landschap. Langzaam voelen we de temperatuur dalen en kijken op de klok. Kwart over vier. Toch maar de kortste route naar de camping en dat is maar goed ook want de eerste hagelstenen vallen als we de camping op fietsen.

Dinsdag 13 april begint met strakke blauwe lucht, witte rijp op het gras en 3 graden in de camper. Het beloofd een mooie dag te worden. Eerst maar eens de was regelen. Er is wel een wasmachine maar geen droger. We kunnen de waslijn van de pipowagen wel gebruiken. Met wind en zon moet het wel lukken. Terwijl de wasmachine draait worden de schapenafrasteringstokken aangepast tot deurstoppen. Een blok piepschuim omwikkeld met zilverpapier dat in een postpakketje van Welkom zat, is meegegaan want licht en altijd bruikbaar. Dank Mariette. Gat in gemaakt, over de stok geschoven en vastgeplakt met Duck tape. Klaar voor gebruik.
Dan een stukje fietsen naar Vierlingsbeek, waar we de Maas over willen naar Limburg. Ik wil graag daar de begraafplaats. Mijn vriendin tijdens de studiejaren in Nijmegen ligt begraven in haar geboortedorp. We deden veel samen, stappen, vakantie vieren, samen eten. Ze stapte 24 jaar geleden onverwacht uit het leven. Twee jaar eerder was ik uit Nijmegen vertrokken om met mijn liefde te gaan samenwonen. Een week daarvoor was ze nog bij ons geweest en had gewandeld met Julia. Het is nog altijd onbegrijpelijk en intens triest. Zeker als ik denk aan al dat moois wat ik in de afgelopen 24 jaar heb mogen meemaken.
Via de pont komen we bij Bergen fietsen we dwars door het Nationaal park Maasduinen. Wat heerlijk die zon. Na veel paadjes langs duinen, heidevelden en bossen worden de wolken donkerder en daalt de temperatuur snel. Ondanks de belofte dat het droog zou blijven begint het bij Afferden te sneeuwen. Op zich is dat niet zo erg maar de was hangt nog buiten en de camper is echt niet geschikt om natte was in op te hangen. We zien wolken hun water lozen op diverse plekken aan de horizon. Via een pont komen we weer in Noord Brabant en zijn op tijd. De camper hangt nu vol met bijna droge was.

Geschreven door Hellie